ะก็โชคร้ายของลียาเหลือเกินที่เดินผ่านมาพอดี หล่

ึ้นไปอ่อยพี่

กผู้ชายตรงหน้าทำให้เนื้อตัวสาวสั

าลก็ตวาดขึ้นมาเสียก่อน “อย่ามาโกหก ฉันรู้นะ

่จริงน

้มาจากไหนกันนะ หล่อนไม่เคยคิดแบบนั้น ไม่เคยทำแบบนั้นเลยสักครั้งเดียว และถ้าหาก

แหล

งอย่างแรง จนร่างของลียาล้มลงก้นกระแทกกับพ

ไม่สนใจเธอชิงมีเมียไปก่อน ดังนั้นตอนนี้เธอก็เลยหันไปสนใจพี่คาร์ล

กแล้วทะลักอีก “ดิฉันไม่เคย... คิ

นี้นะ ห้ามเธอเข้าใกล้พี่ชายทุกคนของฉันอีก โดยเ

ิฉันจะทำตามคำสั

“ถ้าวันใดฉันเห็นเธอขัดคำสั่งของฉันเมื่อไหร่ วัน

หันกลับมามองคนที่กำลังนั่งร้องไห้อย่างหล่อนอีกครั้ง แต่กระนั้นก็ไม่มีความเมตตา ปรานีจา

ึ้นไปให้พี่คาร

คุณเอ

งนั้นฉันจะจับเธอโยนออกไปนอกการ์รัสโซ่ พาร

บดีว่าเอโดเกลหวงคามิเอลมากแค่ไหน หล่อนมันผู้หญิงชั้นต่ำที

ีม

ยแบบนี้นะ ทำไมถึงได้มองหล่อนเลวร้ายแบบนี้ หรือว่าในสายตาของเขา ในสายตาของเอโดเกล การ์รัสโซ่ หล่อนจะต่ำยิ่งกว่าเศษขยะเสียอีกนะ หญิงสา

าดจันทร์ สถานที่ที่เขาเคยมาเพียงแค่ครั้งสองครั้งเท่านั้น คามิเอลกัดฟันแน่น ดวงตาคมกริบสีคืนรัตติกาลวาวโรจน์หน้าสะพรึงกลัว เมื่อมอ

งร้อนไปทั้งกายด้วยกองไฟ ร้อนรุ่มด้วยไฟแห่งโท

ร่านไร

จืดผอมกะหร่องนั้นมาซัดให้หายแค้น แต่ก็ทำไม่ได้ รู้ดีว่าไม่มีสิทธิ์ ใช่ เขาไม่มีสิทธิ์แม้แต่คิดด้วยซ้ำ ในเมื่อแม่ผู้หญิงแพศยาที่

นานนักหรอก เธอจะต้องชดใช้ทุกอย่างให

กว่าทำไมจะต้องโกรธ จะต้องโมโหมากมายขนาดนี้ กับอีแค่เห็นวาดจันทร์คุยกับผู้ชายคนอื่นเท่าน

้อมๆ กับโทสะร้ายได้ทันก่อนที่วาดจันทร์และเชอินจะ

นหลังกว้างของใครบางคนที่เดินห่างออกไปแล้

ผู้ชายจองหองอวดดีและเย่อหยิ่งในสายเลือดอันสูงส่งของตั

ร์มองอะไร

อนหันมายิ้มให้กับคู่สนทนา “ปละ เปล่าหรอกค่ะ จ

ข้าม หล่อนรู้สึกอึดอัดมากๆ เลยต่างหาก ก่อนหน้านี้หล่อนคิดว่าเชอินจะกลับไปหลังจากทานอาหารค่ำเสร็จ แต่สุดท้ายชายหนุ่มก็ยังยื้อที่จะค

จันทร์ยอมเปิดโอ

ย่างอึดอัด เพราะดูท่าทางเชอินจะแปลความห

ร์” เขายังยิ้มกริ่ม ดวง

้ายก็เลือกที่จะพูดทุกอย่างออกมา หล่อนไม

พี่เชอินเหมื

ยหนุ่มจะฝืนยิ้มแห้งๆ และตอบออกมา “พี่นึกว

ันทร์ขอโทษนะคะ

ย่างเชอินออกไปเป็นครั้งที่สอง แต่หล่อนก็ผิดเองนั่นแหล

ำเดิมค่ะ ว่าเราเป

อกมาเสียงผิดหวัง “แสดงว่าน้องจั

รัสโซ่ขึ้นมาอย่างชัดเจน ภาพของจอมมารร้ายที่แย่งชิงดวงใจของหล่อนไปครอบครองเส

เขาลงมาครอบครองได้ และเขาเอง... ก็ไม่มีทางก้มต่ำลงมาหาก้อนกรวดก้อนดินไร้ค่าแสนสกปรกอย่าง

.. จันทร์ไ

้วทำไมไม่ลองให้โอกาสพี่บ้าง

กับหล่อน ขอโอกาสกับหล่อน แต่หล่อนก็ปฏิเสธเขาไ

างมองพี่เป็นอย่างอื่นได้ห

เจ็บปวดแค่ไหน แต่เจ็บปวดในตอนนี้ยังดีก

อโทษนะพี

ที่เต็มไปด้วยความเข้าใจ “พี่เข้าใจ... น้องจ

ณจ๊ะพี

ะรอ... รอไปจนกว่าน

่ว่

าห้ามพี่เลย... ให

ห้มันเป็นอย่างนี้เลย หล่อนเองก็อยากเลือกเชอิน เลือกคนที่รักหล่อน แต่หัวใจของหล่อนนี

แล้วมีความสุข จันทร์ก

รับที่เข

ะเอ่ยลา “นี่มันก็ดึกแล้ว พ

เดินตามร่างของเชอินล

านปลอดภ

้องจันทร์ พ

นทร์ด้วยหัวใจที่เต็มไปด้วยความทุกข์ทรมาน เมื่อตัวเองดันเผลอตัวเผลอใจหลงรักเทพบุตรมารเข้าอย่างจัง จะถอน จะดึงยังไงก็ไม่สามารถตัดอกอกตัดใจจากผู้ชายเลือดเย็นคนนั้นไ