นท

ที่งาน เพื่อให้ลืมเรื่องที่กำลังรบกวนจิตใจอยู

ย่างช้าๆ พร้อมกับหัวค

รกันละที่ไม่รู้กาลเทศะ เข้าห้องคนอื่นโดยไม่ได้รับอนุญาตแบบนี้

ือนชัดเจน...ยังไม่ทันจะทำอะไร ความยุ่

รทักทายแบบแยกเขี้ยวใส่ แถมเ

เท้าเล็กเรียวก็รีบตวัดขึ้นไปไขว้กันทัน

ดมองคนที่นั่งเหมือนกับพระราช

ไหมคะไอ้คุณพี่” หญิงสาวถามเสียงหว

อีกจังหวัดหนึ่ง ต้องนั่นรถเป็นชั่วโมง ความโกรธเกรี้ยวที่มีเริ่มสลายตัวไปกับสายลมเส

วอย่างน่ากลัว ภาพถ่ายที่สวยและน่ารักยังไม่เท่าตัวจริงที่ทำให้เขาถ

ซีดเซียวไม่ร่าเริงสดใสเลยนี่” ชายหนุ่มตอบกลับ ใบหน้าเปื้อนยิ้มอย่าง

บบนี้แล้วพักที่ไหนละ ในเมื่อบ้านหญิงสาวอยู่อีกในตัวเมืองของอีก

ู้สึกเหนื่อยหน่ายใจเหมือนกัน ถ้าจะต้องทะเ

องมาถูกบังคับให้แต่งงานกับคนที่ไม่ได้รักดูสิ จะมีความส

ยสักนิด ไหนจะหน้าตาที่ตฤณเป็นหนุ่มตี๋ขาวซีด ในขณะที่คมน์กลับดูดี ใบหน้าคมเข้ม คิ้วดก ดวงตาคมล้อมกร

้นจนเธออยากจะเอานิตยสารที่วางอยู่ใต้กระ

อได้เห็นหน้าต้นหลิวแล้วชักอยากเร่งวันเร่งคืนให้ถึงวันแต่งงานเร็วๆ เสียแล้ว” คมน์พูดยิ้มๆ ดวงตาพราวระยับอย

ๆ จะยกโทรศัพท์บอกเลิกสิ่งที่รับปากไป แต่พอใบหน้าดีใจและมีความสุขของคนรอบข้าง...พ

่ ดวงตากลมโตล้อมกรอบด้วยขนตายาวงอน จมูกโด่งเป็นสันรับกับริมฝีปากรูปกระจับสีชมพูระเรื

เติบใหญ่กลายมาเป็นสาวสวยน่ารักและน่าทะนุถนอม แต่อย่าให้

ี่คม

แดงระเรื่อ ดวงตาวาวจ้ามองคมน์อย่างต้องการบอกให้รู้ว่าเธอกำ

ให้ชายหนุ่มยกเลิกการแต่งงานในครั้งนี้ละก็ เธอไม่ม

องที เอาให้ปากแตก กินน้ำพริกไม่ได้ไปสักสามวัน ก็รู้อยู่

แล้วก็เลิกคิดถึงเรื่องนั้นไปได้เลย เพราะอีกตาคมน์มีดนี่เป็นชายทั

ธและเกลียดมากไปกว่านี้” พรรณธรแหวเสียงดัง เมื่อถูกคมน์ก่อกว

๋า พี่ไม่ได้อยู่ไกลนะ แล้วหูก็ไม่ได้ห

หน้าคมแย้มยิ้มพรายแต้มไปทั่วใบหน้า ถึงแม้จะน

ันไปความรู้สึกที่มีอาจจะเปลี่ยนแปลงกันได้ แต่เขาคงจะ

น์บ้า!” หญิงสาวยกมือขึ้นช

หญิงสาวยังคงหาเรื่อง เพราะเริ่

มระรื่น ดวงตาพราวระยับยามกับ

บปี ห่างจากพรรณธรหกปี ขณะที่หญิงสาวอายุยี่สิบส

น้าบึ้งใส่เหรอ เดี๋ยวต้นหลิวก็

่าต้นหลิวจะเดินทางข้ามจังหวัดมานะ” หญิงสาวพยายามระงับโทสะด้วยการสูดลมหายใจเข้าและออกแรงๆ ถ้าของขึ้นตลอดเวล

ิวคิดถึง เลยแวะมาเยี่ยมเยียนตามประสาคนส

ไม่อยากฟัง” พรรณธรยกมือปิดหู โทสะพุ่งขึ้นราวกับปรอทแตกจนลืมคิดหน้