ไร้ประโยชน์ เพรา

ดาริน

ขาจงใจเน้นเสียง สีหน้าก็จริงจัง จนดารินแทบก้าวขาไม่ออก ได้แต่เอ่ยเร

ลเป็นทาง แต่ธามกลับไม่ได้หวั่นไหวกับน้ำตาของดารินแม้แต่น้อยผิดกับนาราชาก็ตอนนี้ยืนอึ้งแล

ให้รู้ตัว แต่เธอกลับสะบัดหนีสัมผัสราวกับรังเกียจมากสุดแร

งแกออกไป ไม่ต้อ

ไปแล้วน

รับใช้หรือเมียเก็บกันแน่” เพราะความไม่พอใจ ทำให้ดารินพูดแบบนี้ออกไป แ

้มกริ่ม ร้อนๆ หนาวๆ กับคำว่าเมียที่ตัวเองคิดมโนไปไ

เกี่ยวกับคนนอก” ธามเน้นคำว่าคนนอ

่อใยใดๆ ของธาม ดารินก็แทบน้ำตาร่วงของจริง รู้แบบนี้เธอไม่น่าคิดว่

ใช

อึ้งแล้วก็อึ้ง ส่วนนาราชาเองก็อึ้ง

ละขอร้องอย่ากลับมาที่นี

ได้ผล ดารินจึงรีบเปลี่ยนท่าทีมาเป็นร้องขอให้ธามสงสาร ใช้มารยาหญ

ธามยังคงใจแข็งเป็นหิน สำหรับเขาความรักต้องมีความซื่อสัตย์ให้กัน เ

าคุณบ่อยๆ จะได้ไหมคะ นะคะธาม”ต่อให้ธามย

ยาผมเขาจะเข้าใจผิด จิ้ง…ส่งแขก”เอ่ยจบก็

้ รวมทั้งไม่อยากให้เขาโกรธจนไม่มองหน้าอีก ดารินจึงจำต้องกลับไปตั้งหลั

ด้อยู่ใกล้ชิดธามขึ้นมา แม้จะอยู่ในฐานะคนใช้ก็เถอะ บวกกับอารมณ์ที่ไม่ดีต้องการระบายจึ

ันมาเห็นธามที่ตอนนี้นั่งยองๆ อยู่ข้างตัวในระยะประชิด โอ๊ย! พ่อแก้วแม่แก้ว ลูกช้างหัวใจจะวาย ผู้ชา

ลยนี่” ประโยคท้าย นาราชาเอ่ยแค่ในใจเท่านั้น เพราะ

ามนั้นดูจะปรับอารมณ

ว่นอันหนาเตอะของเธอกลับสะกิดหัวใจของธามให้รู้สึกอะไรบางอย่าง แม้จะเพียงแค่แวบเดียวเท่านั้นแต่ชายหน

ล้วเดินเข้าบ้าน ส่วนนาราชานั้นพอตั้งสติได้

แล้วก็รีบกลับบ้า

ากผ้ายังไม่ได้กวาดบ้

่งนี้ค่อ

นึกหวั่นใจว่าอาจไม่ต้องมาอีก ก่อนจะปลีกตัวไปตากผ้าที่ตอนนี้ซักเสร็จแล้วให้เสร

คุณธามไม่

สร็จแล้ว เธอก

หน่อย กระทั่งธามตวัดสายตามามองว่าทำไมเธอถึงยังไม่กลับเสียที นั่นแหละจึงทำให้นาราชารีบพาตัวเองออกจากบ้านชายหนุ่มทันทีแต่เพ

ั้นกินรีสาวกึ่งเปลือยแบบครึ่งตัวจนล้มพังไปอีกชิ้น และทำท่าจะชนเข้ากับรูปปั้

ุบๆ ศิลปะชิ้นโปรดและใช้เวลาปั้นค่อนข้างนานพังไปสองชิ้นแบบต่อหน้าต่อตา แถมยังเป็นชิ้นสำคัญ เพราะเป็นออร์เดอร์สั่งตรงจากมา