ที่เป็นต้นเหตุให้คุณพิมพ์เธอผิด

เดิมที่เป็นต้นเสียงเริ่มต่อว่าต่อขานหันมาเอ่ยหวังเล่นงานต่อด้วยเข้าใจผิด มัคคุเทศก์

จคุณพิมพ์ผิด ไปกล่าวหาว่าเธอเป็นต้นเหตุ เลยเสียเวลาเคลียร์กันนานไปหน่อ

เหตุผล แต่ไม่วายเรียกร้องเพื่อรักษาผลประโยชน์ให้ตัวเอง สายตายาว

ลับผมขอจัดเลี้ยงส่งพวกคุณเอง เอาชนิดที่ว่าพิเศษกว่าทริปไหนๆ ดีไหมครับ” พระจันทร์ส่งยิ้มใ

้ค่อยน่า

ที่ริมสระน้ำในอีกครึ่งชั่วโมงนะครับ” สิ้นคำเชิญชวน เสียงฮือฮาอย่างพึงพอใจก็ดังกระหึ่มไปถ้วนทั่ว พระจัน

นทร์หลังจากที่วิ่งตามมาทัน เพราะเขาหันหลังกลับเดินจากไป

บใช้อีกไม่ทราบ

มพ์อัปสรโวยวายอย่างหาเรื่อง นักธุรกิจหนุ่มได้ฟัง

ผมมากกว่ามายืนต่อว่าผ

ี่สำคัญคุณเป็นต้นเหตุให้เกิดเรื่องวุ่นวายนี่” มัคคุเทศก์สาวเชิดหน้าอย่างท

เสียงถามด้วยต้องการตัดความรำคาญ แต่พิมพ์อัปสรกลับรู้สึกว่า

บบนั้น แล้วฉันจะมั่นใจได้อย่าง

าๆ เมื่อเข้าใจในสิ

กลับถึงเมืองไทย ส่วนอาหารค่ำคืนนี้ผมจะให้โรงแรมเรียกเก็บกับผม ตลอดจ

้ ก่อนไหวไหล่เบะปากเมื่อเห็

ทร์ พร

ู้อำนวยการใหญ่

ิธีแก้ปัญหาด้วย

จะทำให้พวกเขาสงบลงและพึงพอใจถ้าไม่ใช่วิธีนี้” พระจันทร์เลิกค

อยู่อย่างนี้ ผมอาจสั่งการไม่ทันแล้ว ลูกทัวร์คุณอาจโวยวายเป็นครั้งที่สองก็ได้” นักธุรกิจหนุ่มแค

ไหล่อีกครั้งแล้วหันหลังกลับเพื่อเตรียมตัวดูแลคณะทัวร์ในช่วงอาหารค่ำที่เปลี่ยนโปรแกรมกะ

้งหล่อ ทั้งเท่ แถม

้า” ลูกพี่สาวสบถตอบกลับอย่างหัวเสียเมื่อได้ยินลูกน

่างไรล่ะพี่

อว่าพี่ หาว่าพี่เป็นขโมย พูดแล้วมันน่าเจ็บใจนัก” พิมพ์อัปสรร่ายยาวด้วยแรงอา

ยังไงซะเขาก็ช่วยกู้ส

ดิตเรานี่สิ” พิมพ์อ

ั้งที่พิพัฒน์พยายามแก้ต่างให้ ลูกพี่สาวตวัดสายตาจ

เก่ง แล้วถ้าไม่อยากให้พี่อารมณ์เสีย อย่า

ล่า ผมว่าพี่หงุดหงิดง่ายไ

กเย้า คนปากดีที่ริอาจสะกิดนางเสือถึงกับยกมือไหว้ปรก

ผมเห็นพี่เอาแต่ทำหน้

บกไม้โบกมือเอ่ยขอโทษเมื่อเริ่มรู้ตัวว่าเผลอใส่อารมณ์

! ทำไมหรื

ที่บ้าน นี่ก็ปิดเครื่องไปแล้ว ไม่รู้เป็นอะไรหรือเปล่า

ะไรบ้าง พี่พิมพ์ก็อย่าเข้มงวดเกิน สงสารยัยแพร ผมกลัวกลายเป็น

อัปสรพ่นลมหายใจออกทางปากยาวเหยียดด้วยหวังช่วยคลายกังวล พิพัฒน์พยักหน้าอย

ม่เคยเกเรไม่เคยทำเรื่อ

แต่ก็อดเป็นห่วงไม่ได

ฒน์ยื่นหน้าทะเล้นให้ลูกพี่สาวจนเกือบได้รอยบาทามาประท

้เก

นวดเสือสาวเข้าให้แล้ว คนเป็นลูกพี่รู้ดีว่าคนเป็นลูกน้องแฝงไปด้วยแววทีเล่นทีจริง เธอไม่ได้รังเกียจผู้ช่วยหนุ่มคนเก

่เตือน” พิมพ์อัปสรไม่วายคาดโทษพร้อมหรี่ตามองอย่างจับผิดลูกน้องหนุ่มท

ับพ

ี่สาวไม่ได้รังเกียจและกีดกันเขา แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าจะสนับสนุน หรือแม้พิมพ์อัปสรจะไม่เอ่ยปากห้ามเขา