ีย

ซีดด้วยความหวาดกลัว เถาวัลย์เส้นใหญ่ที่ห้อยระโยงระยางลงมาระพื้นส่งให้ชุมโจรแห่งนี้เต็มไปด

้นพาดบ่าตรงขึ้นไปด้านบนของบ้านไม้ จะว่าขึ้นไปแบบไหนดี กอพเยียได้แต่งุนงงที่อีกฝ่ายจับเ

อหนาก็ปล่อยเถาวัลย์เส้นใหญ่ไปสั่นไกวอยู่ที่เดิมของมั

งดื้อๆ ทรุดตัวลงไปนั่งที่พื้นด้วยความกลัว ดวงตาคมดุแลดูน

นจะกระแทกริมฝีปากเข้าใส่อย่างจาบจ้วง ลิ้นหนาตรงเข้ารุกรานอย่างหยาบโลน โจนจ้วงอย่างไม่ปรานี กอพเยียเจ

างผนังบ้านไม้ ไฟมารปลดเสื้อของตัวเองออกอย่างช้าๆ จ้องมองดูคนที่กำลังรู้สึกหวาดกลัวกระถดกายหนีห่างไปเรื่อยๆ ด้วยความข

ดี๋ยวข้าจะหามาให้ พ่อข้ามี

นก็เรืองโรจน์ขึ้นด้วยความเกลียดชัง ตรงเข้าคร่อมกายของนา

ค

าดวิ่น นางก็ร้องออกมาจนสุดเสียง อกอิ่มดันชูผ่าน

อกมาลั่นห้อง จ้องมองดูคว

กอพเยียก็น้ำตาทะลักทลายออกมาราวเขื่อนพัง รีบยกมือขึ

งเชื่องช้าและหยาบโลน ตั้งแต่เกิดมาเป็นมหาโจรไม่เคยได้สัมผัสกายหญิงใดง

อนขอทั้งน้ำตานองหน้า ต

" ไฟมารถามขณะที่สายตากวาดมองทั่วร่างงามของนางราว

กเมื่อนางไม่ยอ

างรีบร้อนตอ

กยากเพียงนี้" ไม่พูดเปล่ามือสากก็เคลื

น้ำเสียงสั่นเครือร้องขอน้

วสักนิด" ไฟมารยิ้ม หาได้ใส่ใจต่อคำขอข

บกรีดร้องออกมาดั่งคนเสียสติ ยกม

้วยความโมโหในอาการคล้ายคนจิตกระเจิงข

ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยได้ถูกกระทำต่ำช้าถึงเพียงนี้

น้าไปด้านข้างปล่อยให้หยดน้ำตาไหลย้อยลงบนพรมหนังเสือ ไฟมารมองคนสะอื้นไห้ฮักด้วยสายต

ของตนเอง ลิ้นหนาดันเข้าสู่ภายในเพื่อเกาะเกี่ยวเรียวลิ้นเล็กอย่างหยาบโลน เส้นหนวดแข็งที่ถูไถไปมาตรง

จากร่างของนาง กระตุกสาบเสื้อของต

พเยียกลืนน้ำลายลงคออย่างลำบากยากเย็น กระถด

...ปล่อ

กอพเยีย" ไฟมารขำในคำพูดของนาง ลงมือดึงเศษผ้

นยื่นมาแตะยังพวงแก้มเนียน ที่เปรอะเปื้อนไปด้วยคราบน้ำตา

ง ลากไล้ลงสู่กระดูกไหปลาร้า แล้วลาดลงยังเนินเขาสองลูก เพี

วบรอบฐานทรวงทั้งสองข้าง ลงมือบีบเคล้นอย่างสุดแรงจนปลา

่มจากยอดถันกระจายไปสู่ส่วนต่างๆ ตามร่างกาย มือทั้งสองข้างไม่อาจนิ่งเฉยได้ ตรงเข้าขยุ้มทึ้งเส้น

่นอกขึ้นสูงเมื่อถูกฟันแข็งแรงขบก

อของนางราบกับหนังเสือทั้งสองข้าง จาก

หน่วง หัวหมุนคว้างไปมาอย่างเลื่อนลอย ไม่อาจ

ไปได้" ไฟมารแค่นหัวเราะออกมาห

นวล ไฟมารเลิกคิ้วขึ้นสูงทั้งสองข้าง ยันกายขึ้นมองดูนางอีกค

พล่านอีกครั้งเมื่อเขา

นี้แข็งสู้มือข้าเสีย

่อมกายของนางอยู่ เพียงเท่านี้ความหวังอันริบหรี่ของอ

วงงาม ขยำขยี้มันเล่นจนหนำใจ กอพเยียทำได้เพียงยกวงแขนเรียวขึ้นโอบรอบลำคอหนาของเขาเอาไว้แน่น จิกทึ้งบ้างตามอารมณ์ความเจ็บ แต่กระนั้นแ

่านทรวงอกอวบสล้าง ลงสู่เนินทุ่งหญ้างาม เพียงแค่ปลายนิ้วสัมผ

บหน้าสากเคลื่อนลงสู่เบื้องล่างตามปลายนิ้วของตัวเองไปอย่างช้าๆ ลากลิ้นสากดูดเม้มเนื้อนวลหน้

ระด้างของเขาเอาไว้แน่น ไม่อ

าไว้นะกอพเยีย" ไฟมารบอกนางพร้อม