าส
ออกมาด้วยความผวากลัว ค่อยๆ คลานเข้าไปหาเขาบนที่นอนอย
วแล้ว" นางเอ่ยขอทั้งน้ำตาเมื
าก่อนจะดึงร่างงามด้านหน้าให้ขึ้นไปอยู่บนหนังเสือด้
ใจ หยุดนิ่งมองหน้านางอยู่ชั่วครู่หนึ่ง ก่อนจะก้มลงไปตรงซอกคออีกห
ียงนี้ กอพเยีย" ไฟมารเอ่ยออกมาอย่างไม่เข้าใจ เพียงแค่ซุ
หน่อย เสื้อของท่านต่า
ยกแขนเสื้อของตนเองขึ้นดม แล้วเป็นอันต้องเบือนหน้าหนีในทันที นับจากการออกปล
ล้วกัน" คนหมดอารมณ์เอ่ยออกมาอย่างเสียดาย ทิ้งตัวลงนอนแล้
ื้อเน่าๆ ตัวนี้หร
เกือบห้าสิบคนกำลังจับไม้สั้นไม้ยาว เพื่อที่จะได้นางเป็นเมียคนแรก เสียงสะอื้นไห้
นโจรร้องขึ้นด้วยความดีใจ ชูไม
ดทิ้งไม้สั้นในมือลงพื้นด้วยความเสียดาย ก่อนท
" ขิน สมุนโจรในวัยสามสิบปีเอ่
ก" ผกาได้แต่สะอ
ขินเริ่มขึ้นเสียงเมื่อ
.ข้าชื่อผกา" นาง
้หลังหนึ่ง มีเพียงบ้านไม้ของไฟมารเพียงหลังเดียวที่อยู่บนต
ระยะ กระทั่งมาถึงบ้านของตนเอง และทันทีที่บานประต
ยัง" คำถามของขินทำให้นา
้องเป็นเมียโจรที่นี่ทั้งหมดห้าสิบกว่าคนนะผกา" ผกาถึงกับอ้าปากค้างเข่าทรุ
อย่างเจ้านี่แหละ
นที่วิญญาณออกจากร่างไป
แท้แน
ขิน ก่อนจะถูกฉกจูบแรกไปอย่างง่ายดาย ร
วก
ผกาถึงกับหน้าซีดเผือดลงด้วยความตกใจ ก่อนที่ร่างอวบของนางจะถูกผลักใ
วงกราว ริมฝีปากบางแตกปริออกจนเลือดไหลเป็นทาง ขิน
ยนะเมียจ๋า" สมุนโจรทำ
ีแต่หญิงสาวชาวบ้านที่ได้มาจากการปล้น ไม่คิดว่าคราวนี้จะได้สาวใช้ในเมืองที่มีผิวกาย
น้าอกของ ขินออกห่างตัว ทว่าเปล่าประโยชน์เมื่อมันกระชากเศษผ้าที่ติดรั้งอยู่บนทรวงงามออก คราวนี้ลมหายใจของสมุนโจรถึงกั
ู้สึกรู้สาอะไร ขยำขยี้นวลเนื้อต่ออย่างลุ่มหลง ปลายลิ้นหนาสากแตะ
็บลงยังหัวไหล่ของอีกฝ่ายจนเต็มแรง ขินเลื่อนฝ่ามือสากลาดลู่ล
ฉกวูบไปยังต้นขาด้านใน แล้วเคล้นเน
ูตัวใหญ่ของตนเองถูไถเล่นกับเนินเนื้อสาวของนาง
นาง ทำให้งูตัวใหญ่แข็งขืนตื่นตัวขึ้นมาเต็มกำลัง ยิ่งเขาถอยออกห่างนางก็
ามเบื้องล่างเต็มสองตา และแล้วขินก็เคลื่อนใบหน้าสากลงสู่ด
มของหวานตรงหน้า ปาดป่ายลัดเลาะหาจนเจอบ่อน้ำหวานแสนถูกใจ ก่อนจะดูดกลืนเข้าสู่อุ้งปากทั้งหมดภายในเวลาชั่วพริบตา กดส
ล้ตาย ไม่รู้ด้วยซ้ำว่านางไม่ไหวอะไรกันแน่ รู้แค
งพาดบนไหล่หนาของตนเอง จ้องมองดูน้ำหวานที่ยังคงเอ่อไหลออกมาอยู่ตรงปากอ่าว ส
เจ้างูตัวใหญ่ล่วงล้ำเข้าสู่กายนางอย่างฉับพลัน มั
ี่อีกคนกำลังเจ็บปวดและอีกคนกำลังฮึกเหิมใจ ช่างฟังดูแตกต่างกันเหลือเกิน น้ำตาของผกาไ
อเจ้างูตัวใหญ่ค่อยๆ ถอนตัวออกมา
ยามกลั้นอารมณ์หวามไม่ไหว นางกลับได้แต่นอนเกร็งกายนิ่งด้วยความเจ็บปวดรวดร้าวไปทั่ว กระทั่งแรงกระแท