กสาวบุญธรรมของพิไลเดินจากไป

ไงบ้างลูก...

ห่วง มารดาคือคนๆ เดียวที

ะแม่ วา

ารมณ์ขนาดไหน เพราะส่วนมากคนป่วยที่เคยเป็นคนแข็งแรง มักจะไม่ค่อยยอมรับความจริง เขาน่าจะร้ายพอดู ไม่อย่างนั้น ผู้ชายคนนั้นคงไม่ใช้ข้อบีบบังคับเพื่อใ

ิญหน้ากับค

องไปเพื่ออะไรว่

ร่างกายซูบเซียว ใบหน้าหล่อเหลาผอมซูบจนมองเหมือนผีตายซากเข้าไปทุก

ู่แบบนี้มันก็เหมือน ผม

บบนี้ถึงเมื่อไร เขาเบื่อจนเอียน เขาทนมองเห็นต

นี่หว่า แกมีสิทธิหาย... ถ้าแกแข็งแร

สียแล้ว แบบนี้เมื่อไรโจนาธานจะกลับมาเดินได้เหมือนเดิม... อีกอย่าง... เบนทำเพื่อตัวเองด้วย รูธมีแค่เขากั

เบือนหน้ามองเหม่อไปนอกห้อ

..คนที่ทำกับแกยังลอยนวลอยู่ข้างนอ

ูปูมหลัง กว่าจะมายืนอยู่ตรงจุดนี้ได้ มันเหยียบหัวคนมาเป็นร้อย...แล้วเขากับน้องก็ดันเข้ามาขว

มีอะไรดีขึ้นมั้ง...เหมือนเดิม...แม

ขาทอดสายตามองขาลีบเล็กข

..ไม่มีอะไรที่เราทำ

แต่ก่อนที่เขาจะเด

ับรองได้คนนี้... ทนถึกเหมือนควาย ต่

ากเห็นเหมือนกัน หล่อนจะสู้ได้แค่ไหน เพราะประเมินจากท่าทาง นับว่าหล่อนแกร่งพอตัว...แววตาหล่อนจัดจ้าและไม่ย่อท้อ หล่อนคงทำงาน

กยิ้มเหยียด...เ

าวุ่นวาย และมองเขาด้ว

.คนเหล่านั้นจะได้รู้ฤทธิ์เขา ห

เมือง...แม่สาย

ยู่ต่อแทนพี่หน

ันวาด หญิงสาวกำลังเข็นรถจักยาน

งไม่ได้หรอกค่ะพี่สาย

้อีกนาน เมื่อมีงานที่ใหม่ ต้องทำประ

ซักต่อ ตารางงานของทุกคนเขียนไว้บนกระดาน เ