ะไรผิดหรือ

นี้ของฉันแตกละเอียด ก่อนวางจานราดหน

ผิดเรื่อง

ิดเป็นนิสัยชอบปรุงแต่งก่อนชิมเสมอ แต่ก็เชื่อรสมือเจ๊ฝอยทองจึงเติม

เดินขายตามบ้านทุกวันๆ

ราะสำลักต้องเรี

้ำๆ

หยือกใส่ในแก้วที่มีน้ำแข

ับสำลัก

อ้ราจีฟมันเป็นพวกเด

รับส่งตรงหน้าปากซอยนั่นนะ” เจ๊ฝอยทองยัง

งหลุดมือ แต่ก็เร็วจนกระ

ันถามย้ำเหมือนคนไ

จึงหัวเราะใ

่ำๆ แกลอ

ด้” ฉันเชื่อสนิทใจ แต่ย

่อค้าขายที่นอน เดินแบกไปตามหมู่บ้าน

ไม่ได้เหม็นสาบเหมือนพ

แบบพวกนั้นมั้ง แต่ยังไงฉันก็ยืนยันนะว่ามันขายที่น

คำพูดและทนนั่งต่อไม่ไหว หยิบเงินค่า

่ห่อ

อกจากร้านซึ่งเป็นเพิงหมาแหงนเปิดผนังรับล

ปี

ยสิจ้ะ เดี๋ยวคืนนี้ไม่ไ

ม่ได้ถอยให้รถผ่านไปก่อน ได้ยินเสียงคนขับตะโกนถามเจ๊ฝอยทองว่าฉันเป็นอะไร

วแล้วถามมันตรงๆ ว่าเป็นน

แรง หมดกำลังใจ ไม่ใช่ว่าไม่เคยนอนกับพวกพ่อค้า แค่รู้สึกเสียหน้าท

งจากเมื่อคืนนัก เชอะ เลิกคิดถึงเสียงติด

ถ้าไม่จ่ายก็ไล่ออกเอาห้องคืน แน่ใจหรือหล่อนยังไม่ชินกับประตูปิด แล้วหล่อนก็ชอบและ

ย! อย

พร้อมประตูที่เปิดโผล่หน้าขาวๆ หนวดเคร

ิดของฉันที่ไม่ชอบล็อกประตู ปล่อยให้ใครต่อใครเข้าออกต

รกินเองฉันก็อนุญาตให้ใช้อุปกรณ์ในครัวได้ เพราะฉันเป็นคนใจดีไงละ แต่คนเช่าที่ผ่านมามักพึ่งบริการเจ๊ฝอยทองร้านอาหารตามสั่งชื่อดังคั

้ามาก

ุ้มกริ่มเมื่อกระโจนเ

ก ขยับไป” ฉันผลักมันออกห่าง แต

นจนได้กลิ่นเหงื่อที่ติดตัวมันมา แต่ฉันยังยืนยันว่าร

ฉันดันมันออกห่าง ถา

งไงก็ไม่รู้เรื่อง ใจผมไม่ได้อ

ึ้นไปเหนือหน้าอก ก้มลงงับเนื้อเนินผ่านบร

นตัวเป็นพันของฉัน

มให้ผลักมัน ขึงไว้ข้างตัวแล้วกัดทึ้งเสื้อในฉันอีกครั้งจนเต้าทรวงแลบออกมา

้ว ไม

ขอเสื้อแล้วถอดออกทางหัวจนผมฉันยุ่งเหยิงหมด แต่ฉันกลับยอมมันโดยดีเพราะอะไรนะหรือ เพราะถั่วฝักยาวของมันแข็งขืน

มถุงในลิ

รับ

นีทั้งหลายคงอิจฉาฉัน ยิ่งตอนถูกถั่วแขกทะลวงประตูยิ่งยากจะบรรยาย สวรรค์หรือก็พร่ามัว นรกก็ไม่ใช่เพราะเกือบตายแต่ไม่ตาย กลับหายใจถี่ เ

ีทีท่าจะหยุดจนไม่รู้ว่าเวลาล่วงไปนานแค่ไหน รู้แต่มันใช้ถุ

าห้อง แต่กะว่า