เสียนอย่างเชื่องช้า ใบหน้าจิ้มลิ้มแดงระเรื

อยู่ในศาลากลับหน้าแดงยิ่งกว่า นางม

ห้เจ้ารอเสียนาน” ผู้เป็น

พคะ หม่อมฉันชม