่1.เ

งแต่สมัยเรียน กรณ์พูดง่ายๆ ไม่ได้สนใจว่าเธอจะรู้สึกเศร้าเสียใจเพียงใด เมื่อคำพูดที่หลุดออกมานั้น ล้วนแล้วแต่ทำให้เธอเสียใจแทบทั้งสิ้น เอมิกาทำใจดีๆ นั่งฟังอย่างสงบ สิ่งที่

กๆ ด้วย ถ้าผมปฏิเสธเธอ!! หน้าที่การงานของผมคงจบลง งานดีๆ ตำแหน่งดีๆ ไม่ได้หากันง่ายๆ นะ” กรณ์พูดอย่างเห็

ที่เอมิมีแค่กรณ์เพียงคนเดียวตลอดมา นับจากวันที่เราตกลงเป็นแฟนกัน” เสียงต่อว่าดังออกมาจากปากอิ่มที่กรณ์นึกอย

งๆ และยังไม่เคยเรียกร้องพิธีแต่งงานก่อนเลยด้วยซ้ำ” ชายหนุ่มโยนความผิดให้เอมิกาหน้า

บคุณพรรณราย มากกว่าต้องการจะแต่ง

ลิกดูถูกผมสักที” ชายหนุ่มลุกขึ้นยืน กล่าวกระทบถึงผู้ปกครองของเอมิกาอย่างดูแคลน ทั้งๆ ที่มันเป็นความจริง กรณ์มีข้ออ้างหยิบยืมเงินทองของเธอประจำ ยามที่เขาเดือดร้อน มั

ี่มีราคาจนเงินเดือนแทบทั้งหมดๆ ไปกับสิ่งฉาบฉวยจนต้องมาขอยืมเงินเอมิกาเป็นประจำเวลาที่เงินไม่พอใช้ กรณ์หมุนตัวเดินหนี เขาจากไปอ

บออกจากบ้านไป สาวใหญ่โอบกอดหลานรักเอาไว้ พลางปลอบประ

.ดีกว่ามานั่งเสียใจในภายภาคหน้า ตอนที่แต่งงานกับพ่อคนนั้นไปแล้ว คนเห็นแก่ตัวพรรณนั้นไม่มีค่าพอให้หนูเสียน้ำตา อนาคตคงไม่แคล้วเหมือนวันนี้

็นความจริง แต่ว่าความรู้สึกดีๆ ที่เอมิกามอบให้กับกรณ์ก็เป็นเรื่องจริง เช่นกัน เธอมีแต่ความเสียใจที่ถูกทอดทิ้งโดยไม่มีความผ