หกปีแห่

นหลังเดิมแต่เหมต่

ะทานข้าวตรงหน้าเกล้าเฉียดชามข้าวต้มอาหารเช้าฝีมือหาญพ่อคร

ขียวใส่ เดี๋ยวปั๊ด!” เหมไ

ิ้วก่อนถูกเขกกะโหลกไ

ามยินดีกับนักศึกษาใหม่ เอาไปใส่วิ่ง

ูลลี่หนูนอกจาก

าอ้วน ผมดูยังไงไม่เห็นจะอ้ว

ท้านะยายหมูอ้วน” เหมโวยเพรา

ป็นทางการแล้วชอบกระเซ้าเรื่องหน้าอกที่อวบอิ่มของเธอ จากครั้งแรกคิดว่าเขาพูดเพราะ

ญิงแถมจะเป็นภรรยาในอนาคตของพี่นะ ให้เกียรติกันหน่อย” หา

กซื้อให้กันตาเหมือนกัน แต่

เล่นกีฬาไม่ชอบใส

หน้าเปื้อนยิ้มแล้วหัวเราะเบา

ม่ช

งทุกวันหลังเลิกเรียน บางวันหาญก็วิ่งเป็น

วยพี่หรอก วันนี้ทำข้าวผ

งน้อยดวงตายาวใหญ่กะพริบปริบๆ ประจบประแจงเต็ม

นไปอาบน้ำเถอะ” เหมโผล่มาแบบไม่ให้สุ้มให้เสียง คนใน

มาผัดข

ันไม่เห็นหรือไง” เหมว่าแล้วไล่สองค

บน้ำ เหม

แรกที่เธอเรียกเขาเช่นนี้แล้

นแน่นอนไปอาบน

รียกเธอว่าไอ้อ้วนเธอก

ยงข้าวผัดรถไฟหรือข้าวผัดซีอิ๊วดำของโปรดของเกล้าตักใส่ไว้เต็มโถข้าวกับต้มยำรวมมิตรเต็มหม้อใบเ

กไปเมากับเพื่อน” เกล้าถอนใจใหญ่จน

กวันนี่อยู่ไม่ได้เลย มาๆ กินข้าวกันเถอะเรา ดูสิสุดท้า

แบ่งไว้ใ

จ้

กลับเข้ามาจะร่วมโต๊ะอาหารด้วยชะงักเท้ากับภาพกอดกันของ