ไปแปดกิโลแบบนี้ ถ้าบีไม่ไ

งเธออย่างชอบธรรม สองเท้าก้าวเดินไปตามทางที่ลุงพงษ์เอารถมาไถหญ้า

ทั้งที่เสียงของแม่นั้นน่าจะทำให้เธอขุ่นใจ แต่เธอกลับใจเย็นได้อย่างไม่น่าเชื่อ อาจเ

็จะไม่ยอมให้แกไปทำไอ้สวนบ้าๆ นั้นอีกแน่ รีบกลับมากรุงเทพฯ ส่วนที่ดินนั่นเดี๋ยวฉันจะหาคนไ

นว่าเธอกำลังพูดอยู่คนเดียวเสียมากกว่

ยินค่

่นมัว นอกจากเศร้าๆ นิดหน่อย ที่

ูดใช่ไหม” เสียงมีอ

้าใจ

นจริงๆ เลย เออ... พรุ่งนี้ถ้าว่างก็ม

ดจากสามีใหม่ เพราะหลังจากเธอหย่าขาดกับ ‘อิฐ’ พ่อของสะบันงาเม

่าจะโทรศัพท์ติดต่อสะบันงาได้ก็ปาเข้าไปช่วงบ่าย แต่เมื่อรู้ว่าลูกสาวคนโตพู

ปไม่ได้

มองนึกวาดภาพว่าจะทำอะไรตรงไหนก่อนหน้า และไม่

น้องๆ บ่นค

ะกำลังได้รับความสะเทือนใจ หรื

งเทพฯ ค่ะแม่ บีจะอย

ยบี!

ทษนะค

จแล้วกลับไปสู่กองเงินกองทองไม่อาจทำให้สะบันงาเปลี่ยนใจได้

นมีคุณค่าตามที่ตั้งใจ เมื่ออิสรภาพที่เธอสูญเสียไปกว่า 5 ปี ในเวลานี้เธอได้กลับคืนม

แวกนี้ ทำให้คนที่ยืนมองอยู่อีกฝั่งถึงกับน้ำตารื้นขึ้นมาอีกครั้ง เพราะอดกลั้นไว้ไม่ไหว บุตรสาวคนเดียวของ ‘อิฐ อิสระพงษ์’ เจ้าของที่ดินแห่งนี้ และเป็นเจ้

ษ์ พี่ค

คิดยัง

คู่ทุกข์คู่ยากที่พบรักกันที่สวนแห่งนี้

กระจัดกระจายไปอยู่ที่อื่น แม้แต่ตัวแกและเมียก็ต้องระเห็จไปอาศัยทำงานอยู่ที่สวนข้างเคียง แต่เมื่อสะบันงาซึ่งไม่ลืมพวกเ

บากหรือเปล่

ตามวัย ในวันนี้จันทร์น่าจะได้พักผ่อนปลูกผัก ปลูกหญ้า เลี้ยงไก่เป็ด อยู่ในที่

ี้ฉันแค่อยากเห็นสวนอุ่นรักกลับคืนมา ไม่ว่าคุณหนูจะตัดสินใจยังไง ฉันก็

นี้ ผู้หญิงเมืองกรุงที่กลายเป็นเรื่องเล่าในเวลางาน เมื่อเธอไม่อาจทนความลำบากอยู่ที่ปากช่องได้