บนาย

้องนั่งเล่นเพื่อปล่อยให้คอร์เนลอยู่ตามลำพ

้วก็อยู่ดื่มด้วยกันก่อน

รมแต่ก็ถูกคอร์เนลสั่งห้ามเสียงเฉียบ

ชอบปกครองคนอย่างทาส ขึ้นม

ณครับน

ตรงข้ามกับเจ้านายหนุ่ม เขาเลือกจะทำหน้าที่รินวอดก้าราค

ื่มหรือ

กส่ายห

้ว่าผมเลิกดื

ัวเองในอดีต เพราะเหล้าทำให้เขาต้องสูญเส

บอย่างเข้าใจในควา

ของตัวเองนั่งดื่มเ

งงานสักทีล่ะครับ ผมว่านายน

่อส่ายห

องตนเองไว้ที่หน้าผากยามที่เยื้องย่างเข้ามาหาผู้ชาย ยอมขายศักดิ์ศรีเพื่อแลกกับเงิ

กใบนี้ อย่างเช่นคุณแม่ของนายน้อยและภรรยาของผม” เซอร์เกพยา

ล่ะ ไม่เอาแล้วเซอร์เก เลิกพูดเรื่องน

ื่มอึกใหญ่ แล้วก็เหมือนจะนึกอะไรได้จึงหั

เก ฉันชักอยากอย

กลุกขึ้น ก้มศีรษะให้ ก่

ตามลำพัง สมองกำลังครุ่นคิดเกี่ยวกับค

่ง

ถูกใจนั่นแหละ ทุกคนที่ผ่านมาก็แค่เป็นที่ระบายความอึดอัดบนเตียงเท่าน

ิจในเครือซีร์ยานอฟที่ตัวเองดูแลอยู่ทั้งหมด คอร์เนลถามตัวเองและก็ยิ้มออกมาเมื

ตรงหน้าอีกครั้ง จากนั้นร่างสูงใหญ่เกือบร้อยเก้าสิบเซนติเมตรของคอร์เนลก็ผุดลุกขึ้นยืนตร

ดา วันนี้เรามีเ

งตัวเองอีกครั้งหนึ่งหลังจากพยายามมาหลายรอบ แต่ผลก็เหมือนเดิมคือล

หว ลาป่วยให

ลุกขึ้นแล้วไปอา

ให้ลินดาโอ้เอ้อีกต่อไปแล้ว หญิงสา

าอีกสิบห้านา

ำที่อยู่ถัดออกไปเล็กน้อย แต่ระหว่างทางก็ยังอดบ่นงึม

างการนอนหลับของฉันละก็ ฉันจะไม่มีวั

งของเพื่อนที่หายเข้าไปภาย

ล้วล่ะจ้ะลินดา ฉันยึดห้

นออกมาจากห้องน้ำ

้นเบื้องล่าง และด้วยความสูงจากพื้นดินเกือบยี่สิบเมตรแบบนี้ ทำให้ทุกสิ่งในสายตาดูเล็กกระ

ออกมาด้วยความแปลกใจ และก็ต้องเลิกให้ความสนใจ

ท่าไรแล้วล่ะแม

าสลัดผ้าขนหนูออกจากตัวโดยไม่คิดจะอับอายต่อสายตาของเพื่อนร่วมห้

่อว่าออกไปอย่างขัดเคือง แต่คนถูกว่า

ว แต่ฉันไม่อายนี่ เราก็มีเหมือนๆ กัน

ดายิ่งทำให้ยาหยีแก้มแดงมากขึ้นอีกหลายเท่าตัว และด้วย

ปเลยเหรอแม่ยาหยี” ลินดาส่ายหน้าออกมากับความไร้เดียงสาของเพื่อนสนิท