ล้ว หล่อนไม่กล้า... พอจะยกมือขึ้นเคาะประตู ความหวาดหวั่นลึกๆ ภายในใจก็ร้องเตือนให้หยุด หล่อนย

ชายคงอารมณ์

ู มือเล็กขาวสะอาดกำเป็นกำปั้นและยกลอยอยู่กลาง

ทำอะไร

อก พร้อมกับเคียร์สในชุดนอ

่ชา

หล่อนเบิกตากว้างมองเขาด้วยความหลงตะลึงจนไม่อาจจะควบคุมตัวเอง ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหน แต่เคียร์สก็ยังคงหล่อ

ินหรือไง มายืน

อนได้สติ หล่อนรีบกะพริบต

หนูอ

ายตาไร้เมตตา จนคนถูกมองจ

. นมอุ่นๆ มา

อนเหมือนดั่งเช่นในอดีต แต่เข

ชายเก่งน

่ชา

ฉันพูดผิด

ยว่าทำไมเคียร์สถึงได้เปลี

่ชายนะคะ หนูอัญก็แค่...

ตาไหลพราก แต่ก็พยาย

นอนหลับ... ส

น หล่อนจึงเดินตัวลีบตามเข้าไป

นะคะ พี่ชายอย่าลืมดื่มล่

ยงแผ่วเบาแค่ไหน แต่ก็พยายามที่จะพูดจนจบ แม

หนูอัญขอต

ยงกระด้างของเขาดังขึ้นเสียก่อน หล่อนดีใจเพราะคิดว่าเขาจะคุยดีๆ ด้วยแล้ว แต่

เพิ่ง

ชายต้องการอะ

ล่อน ที่ยืนอยู่ห่างจากแก

อัญชันที่โหยหาในอ้อมกอดของเคียร์สไม่อาจจะทานทนต่อความคิดถึงได้

ิดถึงพี่ชายเ

่ใต้ใบหู ร่างสูงใหญ่ที่สวมกอดเอาไว้สะท้านเกร็งจนรู้สึกได้ แต่หล่อนก็ไม่คิดจ

คิดถึงเหล

่อย

ับแผงอกดังขึ้น หล่อนจำต้องเงยหน้าขึ้นจากแผงอก

่ชา

ก่อนจะผลักหล่อนออกห่าง กรา

้อตัวฉันอีก เราไม

่ชา

นเด็กน้อยไร้เดียงสาสักที

. กำลังพู

หรือว่าฉันรู้

์สแสดงใส่มันทำให้หล่อนเจ็บราวกับถูกมีดคมกริบเฉือนเน

ายเป็นอะไรไปคะ ทำไมใจร้า

ะเดินเข้าไปหา แต่เขาก้

ัญแล้วเหรอค

ีต่อมามันก็เต็มไปด้วยความเย็นชา เกลียดชังเช่นเดิ

่เคยรั

่ชา

ื่องแป้งเอาไว้ มองเขาด้วยความเสียใจเป็นที่สุด ไม่เคยคิดเลยว่าพี่ชายที

เขาเค้นเสียงลอดไรฟันออกมาอย่างโมโห “เพราะฉันไม่

ชาย.

วเบา แต่มันแทบไม่มีเสียงใดเล็ดลอดออกมาเลยต่างหาก หล่

ับก็ได้ค่ะ พี่ชายดื

แกร่งของเขาปูดเป่งขึ้นเป็นส

ื่มนมของ

่อนจ้องมองไปทั้งน้ำตา ก็ได้เห็นว่าเขาโยนแก้วใส่นมที่หล่อน

พี่ชายใจร้ายกับ

น มือใหญ่กุมบ่าบอบบางของหล่อ

่ามาวุ่นวายกับฉัน และถ้าเป็นไปไ

่ชา

ห้องของฉั

ขึ้นจนขาไม่มีแม้แต่แรงจะเดิน หล่อนทรุดฮวบลงกับพ

่ชา

่อนเขาคงรีบวิ่งเข้าไปช้อนร่างเล็กขึ้นมากอดปลอบประโ

เป็นสำออย

งออกมาจากห้องนอนของเคียร์สด้วยหัวใจที่แตกสลาย ความเจ็บป

ยนแปลงไปแบบนี้ หรือเรื่องราวในอดีตมันไม่ใช่เรื่องจ

นประตูที่เพิ่งลงกลอน หยาดน้ำตาไหลออกมานองหน้า ร้องไห้จนน้ำตาแทบเป็นสายเ

พี่ชายไม่รักหน

้าว ความเจ็บช้ำก็ยังอัดแน่นอยู่ภายในหัวใจไม่เสื่อมคลาย หล่อนทรมาน ทุกข์ระ

ที่เดิมตรงนั้น ก่อนจะผล็