หายอยากเสียต

ะทวยอยู่ใต้ร่างด้วยความยากลำบาก เขาต้องสูดลมหายใจเข้าปอดลึกๆ ครั้งแล้วครั้งเล่า

ณทำให้ผมควบคุม

ถึงได้ยอมนอนทอดกายให้ผู้ชายที่ไม่รู้จักแม้แต่ชื่อจูบเอาแบบนี้ ขนาดเดนนิสผู้ชายท

หันกลับมาเห็นเข้าพอดี ชายหนุ่มจึงคว้าร่างอรชรที่เขามั่นใ

ิญ...” เขาเอียงแก้มให้

ะค่ะ...” พยายามอ้อนวอน

สมองอย่างแน่นอน และนั่นมันก็จะทำให้แผนการแก้เผ็ดที่เขาเตรียมไว้ให้กับเจ้าเดนนิ

ห้ก้มคุกเข่าขอโ

ใจอ่อนไม่ได้ ความจริงหล่อนไม่ได้โกรธเขาสักหน่อย แต่โกรธต

บนี้...” สาวน้อย

หรอกค่ะ แค่รู้สึก

ครับ คุณสัญญาแล้วนะว่าจะ

่าเขาแสร้งทำมันขึ้นมาหรือว่ามันเป็นบุคลิกจริงๆ

ีธุระสำคัญ ต้องขอโ

ีก ไม่ได้รังเกียจเขาหรอกนะ แต่หล่อนกลัวใจตัวเองมากกว่า เพร

่คุณจะไว้ใจอีก

เสียเหลือเกิน พเยียถอนใจออกมา และใน

ดึกมากนะคะ เพราะว่าฉ

คุณอาจจะเป็นห

หญิงสาวเป็นเมียเก็บของเจ้าหมอนั่น แต่พเยียแปรควา

รัวหรอกค่ะ ฉัน

ถึงคนรั

่ายหน้าพร้อมๆ กับยิ้มหวานออกมา ซึ่งรอยยิ้มหวานฉ่ำที่สดใสไม่ต่างจากแสงแดด

ะตกหลุม

ในสมองของผู้ชายเลือดเย็นอย่าง มาร์คอส โรเจอริโ

หรอกครับ ผม

ึ้นทันที ก็จะรอคำตอบทำไมล่ะในเมื่อเขาก็รู้อ

้ามีต่อตัวเองนัก หากเขารู้ว่าหล่อนยังโสด ยังซิงจวบจนอายุ 24 ปีแบบนี้ เขาต้องคิดว่าหล่

. คุณชื

ิงๆ คุยกันมาตั้ง

ือกที่จะปกปิดนามสกุลเขาไว้ เพราะหากแม่สาวน้อยได้ยินเจ้าหล่อนต้องรู้อย่างแน่นอนว่

เป็นคนบราซิล.

ะคิดว่าคงไม่ได้เจอเขาอีกแล้วหลังจากจบดินเนอร์เย็นนี้หญิงสาว

ยียค่ะ พเย

งเดนนิส โอซ

ู้ล่ะคะ คุณเ

เรือนกายและใบหน้ากระชากลมหายใจกลับไม่ยอมตอบค

อผมที่นี่นะครั

่อ.

ุกคำถูกกลืนหายลงไปในลำคอจนหมดสิ้น เมื่อพ่อรูป

ะไม่ผิดนัดนะ

ัวเดินหายไปจากสายตา เหมือนกับมันไม่ใช่เร

างที่เห็นก็ทำให้หล่อนรู้ว่าตัวเองไม่ได้ฝันไป ทุกอย่างมันคือ

งอยู่เลย ทำไมถึงได้รู้

อะไรกันแน่ ทั้งๆ ที่เคยคิดว่าคงมีแต่เดนนิส โอซิลเพียงคนเดี

ใจของหล่อนกลับเต้นระรัวอย่างบ้าคลั่ง มันเต้นแรง เร็ว ยิ่งกว่าตอนที่เผช

ายแบบนี้น

าวรีบก้มหน้าก้าวยาวๆ เพื่อกลับเพ้นเฮ้าส์ของเดนนิสที่ตัวเองมาอาศัยอยู่อย่างรวดเร็