ามนึก บางทีใบหน้าของเขาก็

กกระทั้นยับเยินเจ็

บัดหนาวครั่นเนื้อครั่นตั

้ง เธอปรือตามองด้วยพิษไข้ เขาแก้มัดให้เธอ กระชา