ที

กงก็พาอาเฟยมาพบหลี่ชิ

บร้อยแล้วและอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าสะอาดสะอ้าน…พอเห็นคุณ

ตัวคุณชายสุ่มสี่สุ่มห้าไม่ได้ เพราะว่าคุณชายบาดเจ็บ

อยู่บนเก้าอี้ซึ่งตั้งอยู่ข้างเตียงนอน…ก็

วชิงชิงให้ข้ารู้ทันเวลา” แล้วหันไปสั่งหลิวกงกง “หลิวยี่…เ

มากมาย…มากมายเหลือเกิน” แล้วบอกกับหลี่ชิงอย่างดีใ

ขึ้น “ชิงชิงขอยืมเงินเจ้าไปเมื่อไ

นได้ว่า เรื่องที่ตนกับเจ้านาย

ๆ หรือจะต้องโดนไ

าให้เล็กน้อย…อาเฟยจึงเล่าเรื่องที่คุณ

ที่ไท่ชินอ๋องหัวเราะเบาๆ ในลำคออย่างขบขัน ยกมือลูบศีรษะร่าง

รับ” เด็กหนุ

่าไห

ึง…เอ้อ…ค่ายาป

องสามวันก็ติดหนี้คนอื่นไปทั่วแ

้ำเสียงเกรงๆ “ของข้าน้อยมิเป็นไรขอรับ นั่น

นอ๋องกล่าวกับหลิวกงกง แล้วจึงกล่าวก

ว หากท่านอ๋องพอใจ คงจะประทานรางวัลให้แก่ข

ัติข้าเลย ข้าจะให้รางวัลเจ้าได้อย่างไรกัน?…อีกอย่าง ยามที่เจ้าคิดจะปรนนิบัติข

สียงเบา รู้สึกหน้าร้

้านเจา คืนค่ายาของเจ้า และคืนเงินให้อาเฟย…ต่อไปเจ้าหนี้ของชิงช

ึ่งก็ส่งเสียงรายงานที่ห

พระชายามารายงานว่า พระชายาฟางหม

ยทอดคำสั่งของข้า ว่าข้าอนุญาตให้บ่าวที่ต

น้อมรับคำสั่งแล้ว

ึ้นก็ประกาศแต่งตั้งหลี่ชิงเป็นกุ้ยหวางเฟย(พระชา

าซีดแล้วซีดอีก…พอการประชุมเสร็จสิ้

งที่สอง จากเรือนเล็กกะทัดรัดไปยังเรือนใหญ

นก็ย้ายซูไห่ถังจากเรือนคนใช้มายังเรือนเล็ก ให้สาวใช้กับบ่าวชายไปสองคน ยังไม่พอ...ยัง

ใจเฮือกใหญ่ “วันนี้ไท่ชินอ๋องแต่งตั้งอาชิงเป

โต๊ะน้ำชา “ไท่ชินอ๋องนี่ก็แปลกคน หลงใหลรูก้นอย่างไม่

จบประโยค ก็ถูกส

พี

กแตก ที่แก้มปรา

ข้า…ทะ ท

ำมาตย์หลี่ไม่เคยทำร้ายนางสักแป

ที่พวกเราจะล่วงเกินได้ หากถ้อยคำเมื่อสักครู่ของเจ้าล่วงรู้ถึงบ

ญ่ส่งเสียง

าของเสียงที่แต่งกายด้วยผ้าไหมสีครามราคาแพง มีสา