ัวน่ะซิ...อันตรายมาก

เหมือนคนใจร้า

ะไร...เหมือ

บน้ำโกนหนวด...

าหวังว่าการทำบุญเช้านี้เขาจะล้างคาวออกได้บ้างไม่มากก็น้อย มีแม่สาวแพรมาคอยส่งของให้ใส่บาตร...เขาก็ยิ้มกริ่ม...หล่อนเสงี่

กจะกลับ หล่

ืมกรวด

ะไ

น้ำด้วยค่ะ ต

ำไ

่ครบพ

้บุญ...เพราะสำหรับฉันถือว่าทำอะไรแล้วใจใสใจสบายก

ะหลาด แพรหลบตาเขา...รู้สึกว่า

นพลันกล

่อนปฏิเสธความ

ินไปเอ

*****************

้าฝรั่งที่มาทำงานในเมืองไทยแล้ว ‘เช่า’ หล่อนไปเป็นเมียพักหนึ่ง...ตอนหล่อนท้อง ผกาเคยฝันหวานว่ามันจะรับหล่อนไปเมืองนอกด้วย ตอนมั

่อนคลอดเจ้าขวัญ...มัน

ปฝากพ่อกับแม่เลี

าติดยายมากกว

อยตัวให้ท้องอีก

...อาชีพของหล่อน...มันเหมือนฝัน

ดยังไ

ผมดำ...ผิวขาวอมชมพู แล้วหน้าตาเหมือนสลักเสลาปั้นแต่งจนหล่อเหลา...ปีนี้มันโตมาก ผกาคิดในใจ แ

หล่อนแล้ว.

่องอ

วิมจะส่

ะทำจร

ป็นคน

“พูดคำไ

ขาจะพูดเฉพา

พูดจริง แก

ียน

เรียน

รู้เ

องตั้

ม่รู้เห

คนนี้ยังไงน

ดถึงสก

ำไ

ป็นไงบ

ลายปีแ

เกือบ

ง...หล่อนหาเลี้ยงเขา...และให้เขาไปเรียนตอนเย็น...แต่ก็ทำได้ระยะ

ปทำมาหากิน...แต่ไม่สู้จะร่ำรวยกลับมา...แล้วหล่อ

้คงได้ผ

ูก...”

ดว่าล

จะใช

ล้

ะอยากรู้เหมือนฉันไห

..คำพูดนั้นทิ่มแท

ดหลังจากนั้น “มีพ่อหรือไม่มี แกต

ะสุขสบายดี พ่อแม่รวย...ตากั

ะทันหัน ผกาก็แว้น

ะแ-ก-าเข้าไปยังไม่มี ยัง

ายลำ

ินให้ทุก

นไม

ตายายอาจจะพอกิน...เพราะตั

ูดนั้นนักหนา...เขาม

่สิ้นเปลือง

ใ

นนอนกับเขา มีความสัมพันธ์กับเขา ความรุนแรงของเขาออกกับหล่อน แต่กับผกา...เขาไม่กล้าปึงปัง...แต่เขาก็บอกได้ว่าเขาไม่ชอบแม่เลย...แม่ทำร้ายเข

ีปมด

ยากทำงานเหม

ะเรียน...ค

าจะมาทวงบุ

บเสียง

ทนไม่ไ

” ผกาหรี่ตาลงเล็กน้อย “หล่อเหลาปานนี้น่าจะต้องไปทำงานแบบแม่ซะแล

พูดอ

พูดก่

ม่ขาย

กทำงาน...

ะขายฉ

วัญ...อย่าเสือกคิดเรื่อยเปื่อย...คุณวิมเขาเมตตาก็รับเขา