่องของรินทร์คมดีหรือไม่ ก่อนออกจากบ้าน คุณป้าเรียกหาหล่อนแต่เช้า แล

ำสามนะ เกสรจำที่ป้าพูดเอาไว้ให้แม่

ละเชื่อว่าสายเลือดย่อมจะไม่ทิ้งพันธุ์เดิม คุณป้าคงจะลืมไปอย่าง

่นใจ คุณป้ามักจะเป็นโรคอุปาทานยึ

รงแล้ว เลิกราจากรินทร์คมให้เด็ดขาด เขาจะแต่งงานมีเมีย ยากนักเขาจะหวนกลับคืนมา จะมีเรื่องเหลือเชื่อแบบนั้นก็แต่ในนิยายที่พัวพันกันไปมาไม่มี

คุณป้าได้เห็นว่าหล่อนกำลังทำกิริยาแบบไหน

ในยามนี้หล่อนต้องการกำล

งหนึ่งเอื้อมมากอดรัดแล

ม่ได้ทำ

ับข้าวต้ม และผักกาดเค็มที่เปิดจากกระป๋องอันเป็นอาหารเช้าแบบซ้ำๆ ที่เธอนิยมกินอยู่ทุกวั

หลานของเธอ...หรือเพราะเธอยังไม่ยอมให้อภัยกับลูก

ูกยักย้ายถ่ายเทมาก

กว่าเธอไม่ควรจะไปด้วย อย่าแบกหน้าไปรับความอับอายอีก

อนแอสุดขีด เกสรยังรับฟังถ้อยคำบาดใจนั้นได้อีกต่อไปตราบจ

รงชานเรือน สะกดกลั้นน้ำตาที่ขังคลอหน่วยอยู่นาน เพราะไม่อยากจะร้องไห้ต่อหน้าคุณกำไลแ

าเดิมเสียอีก หล่อนรู้สึกว่าชีวิตที่ได้วาดเอาไว้งดงามยิ่งนั้นไ

ของอสูรร้ายน่ากล

ยิ้มเยาะให

ะไม่ยอมให้ชีวิตตกอั

้าเข้มจัดทาใบนเปลือกตาเข้ากับสีของชุด ดูหน้าตาหล่

สร.

นหันกลับเงยหน้าเข้มข้นให้คุณป้า

วกับจะไปเล่นละเม็งละคร แล้วสีสันเสื้อผ

กใจยิ่งไปกว่านี้ หล่อนขับรถเร็วและแรงผ่านประตูออกมา จนแม่สาวใช

ต่หล่อนไม่อยากหยุดงาน การอยู่ว่า

แต่เปิดประตูออฟฟิศเข้ามา ทักทายกั

สื้อน่ากลัวจ