ที่คิดว่าหลานสาวข้าจะคลุ้มคลั่งก็ส่งไปตำหนักเย็นเสียให้หมด!” สุรเสียงสงบนิ

จะรีบไปจัดการเ

อย่างบีบคั้น ทำให้ผู้ถูกจ้องมองตัวสั

นมามาเจ้าตามไปดูความเรี

น้อม ก่อนจะตามสองแม่ลูกผู้สูงศักดิ์

จ้าวเหม่ยอิงจึงจับจูงมือน้องสาวลงมาคุกเข่าค

ที่ยอมให้การช่วยเห

้ เฮ้อ~ ต่อไปหากมีเรื่องใดก็มาหาย่าเถอะ ย่

งวนแห่งความวุ่นวายอีกครั้ง เพื่อดูแลหลานสาว

ัยเพคะ เ

ลังทำท่าทางแปลกๆ อยู่ด้วยกันในโถงใหญ่

ขนๆ อย่าตกสิ เอาล่ะ ไหนลองเอ่ย

ถึงกับเหงื่อตก นางสูดหายใจลึกก่อนจะเอ่ยออก

เจ้าคิดจะลอง

ตะโกน เจ้าต้องใส่อารมณ์

ย ก่อนจะกุมมือทั้งสองไว้ตรงท้องเบาๆ ทั้งเชิดหน้

จ้าคิดจะลองดี

ปะ แป

ี่เหม่ย หม่อมฉันยังรู

และคำชื่นชมจากผู้เป็นน้อง ทำให

ทำตาม ไม่ใช่ให้มานั่งชื่นชม!

อย่าลืมว่าต้องใส่อารมณ์เข้าไปด้วยเข

นมาสองชั่วยามเต็มนั้น ดูจะ

ำเสียงแหบแห้งและท่าทางอ่อนระโหยโรยแรงของผู้

ป็นเช่นนี้อยู่ล่ะก็ เจ้า

็กสาวทำให้ผู้เป็นพี่เริ่มใจอ่อน แต่หากปล่อยให้นา

ใจที่จะสั่งสอนผู้เป็น

ูกรังแก ก็จะใช้แต่กำลังที่มีอย

้ดีแล้ว? หรือคิดว่าแค่เอ่ยทุกอย่างออ

ใช้สิ่งเหล่านี้เข้าสู

างถูกต้องและถูกสถานการณ์ เหมือนที่ข้าใช้มันเพื่อปกป้องพวกเร

าวกับม่านไข่มุก แม้จะเห็นเช่นนี้แต่จ

ข้าใจแล้วเพคะ…” เด็กสาวเอ

็นหมัดแน่นก่อนจะฝืน

ี้ไว้ให้ดีเถอะ หากเจ้ายังเป็นเช่นเดิมนั่นก็แสดงว่าเจ้ามิได้เข้าใจอย่

ให้จ้าวเหม่ยอิงทนไม่ไหวอีกต่อไป นางยกมื

ด้แล้ว น้ำตาพวกนี้น่ะ เก

งที่จะช่วยชีวิตคนได้บ้าง หากผู้ที

บ บรรยากาศของทั้งคู่ดูเศร้าซึมเสียจนเหล่า

คนทะเลาะกันเช่นนี้ หากสาม

ระอาการพระสติฟั่นเฟือนแท้ๆ ทั้งค

ียหน่อยเถอะ” จ้าวเหม่ยอิงเอ่ยขึ้นด้

งคงตอบรับด้วยท่าทีว่าง่าย แต

นดอกไม้ของพระตำหนักฉงฮว๋า แต่กลั

ทั้งสองไปอย่างเอื่อยๆ บรรยากาศรื่นรมย์เงียบ

มากมายจนน่ากลัว เจ้าว่าจริงหรือไม่ ลี่เอ๋อร์” คำถามเรียบเ

มองแผ่นหลังบอบบางของผู้ที

ว่า แท้จริงแล้ว ตนเองยังมิเคยปกป

ื่อเสด็จแม่ทรงประชวร เสด็จพี่รัชทายาทกำลังตกที่นั่งลำบาก นางกลับ

อนแอแบบนี้… มิสามารถ

มฉันจะทำให้สำเร็จเพคะ” เด

ง จะต้องเข้มแข็งขึ้นเพื่อ

นหน้ากับผู้เป็นน้อง ก่อนจะ

พี่เชื่อว่า

์ของเด็กสาวค่อยๆ เปล่งป

ร้อย จึงเดินเล่นด้วยกันไปเรื่อยๆ จนก

ง ฝูงนกมากมายต่างบินกลับรังส

กกันเสียที” จ้าวเหม่ยอิงเอ่ยพร้อมกับหม

ไม่รีบร้อน แต่เสียงพูดคุยที่ได้ยินแว่ว

สียสติกลับมาอยู่ที่

อ เช่นนี้จะเป็นอันตรายกับพวกเราหรือไม่ ได้ยินว่ามีค

ป็นพระประสงค์ของไทเฮา พระสนมถงจึ

ยสติเช่นนั้นจึงมิจมน้ำตายไปเสียตั้งแต่ช่วงเช้าเล

เจ้านี่นะ

จพี่หญิงสามเช่นนี้ ผู้ใด

ัดนี้กลับไปยืนวางอำนาจข่มขู่คนอยู่ตร

ั้งสองตกใจจนเสียงสั่น พลางนั

ุดันและน้ำเสียงทรงอำนาจ ยิ่งทำให้นางกำนัลทั้งสองก้มหน

วรตาย อะ อะ องค์หญิงสี่โปรดไว้ชีวิตด้วยเพคะ!

งเกินเสด็จพี่หญิงของข้า แต่

ิงสี่โป

รดเมตตาพวกหม่อ

เริ่มร้องไห้อ้อ

เจ้ามาสาปแช่งเสด็จพี่หญิง หร

ื่องให้ถึงที่สุด ทำให้บรรยากาศใสซื่อ

ไม่แล้ว! ไม่

! พวกหม่อมฉันมิ

างละล่ำละลักด้วยควา

องจนกว่าข้าจะสั่งให้หยุดเดี๋ยวนี้!” วิธีนี

เพ

เพี๊ยะ

มองภาพน้องสาวตนเองใน

วังจริงๆ เป็นนางเอกมันก็ต้องด