ชายหนุ่มกระแทกเสียงฉุนๆ เขาโมโหตัวเองและโมโหคนข้างห้อง แต่สาวเจ้าไม่รู้เรื่องร

ยสงบได้ตามใจสั่ง มันกลับดื้อไม่ฟังคำสั่งเขาเสียแล้วสิ ชายหนุ่มผุดลุกขึ้นนั่ง เขาก้มมอง ‘

ขึ้นมาสวมทับบนร่างกาย แล้วจึงเปิดประตูออกไปด้านนอก เมื่อไม่สามารถหลับได้ก

กายรุ่มร้อนอยากจะหาที่ปลดปล่อย แต่มันติดตรงที่ว่าไม่มีคนที่ตัวเองต้องการ สาวน้อยสาวใหญ่ รุ่นดึกและรุ่นกระเตาะ สาวเจ้าวนไปเวียนมาส่งสายตายั่วเย้า ทอนสะพานคอนกรีตเสริมใยเหล็กให้ด้วยซ้ำ แต่หนุ่มหล่อนั

ียงบ่นพึมพำ แถมท้ายด้วยเสียงร้องของเป็ด มันฝังอยู่ใต้จิตใจของชายหนุ่

าเที่ยงคืนกว่าๆ บาร์เทนเดอร์รูปหล่อสะกิดเร

ยยมาวเลยยย” เขาลากเสียงยาวๆ ตอบก

เมาหรอกครับ ผมจะเก็บร้านแล้วก็ป

าอาวววไปกินต่อที่บ้านนนน” เสียงยานคางตอบกลับชาย

หรือลูกพี่แค่

กก” ศีรษะได้รูปส่ายด๊

้” น้ำใจอันดีที่แสนหายากในเมืองใหญ่ๆ แ

วววอยู่ไม่ต้อง

วงแขน ก่อนจะลุกขึ้นยืนเดินสะเปะส

ลเลี่ยมบ่นแล้วบ่นอีก มือใหญ่คลำกำแพงห้องและควานหาประตูห้

ี่ยมสะดุดถังขยะหน้าห้องจน

เปลือกตาปริบๆ และเงี่ยหูฟังเสียงดังโครมคราม

ายยยไปหน่

ื่อนห้องข้างเคียง “ไอ้บ้านี่...รำคาญจริง!!” มือเรียวสะบัดผ้าห่มบนตัวออกไปแรงๆ และเดินกระทื

อง มายืนโวยวายเสียงดังหน้

ม็นเปรี้ยวโชยหึ่ง จอมขวัญเบ้ปากและปิดประตูห้องตัวเอง ก่อนจะเดินเข้าไปดึงร่างกายของชายหนุ่

ะ เข้าไปนอนแล้วหุบปากด้วยนะ