เพียรอย่างหนอนหนังสือหนูซีนที่สายตาไม่เคยเว้นว่างจากหนังสือแต่ตอนนี้ดูเลื่อนลอยมองไกลอย่างไร้จุดหมาย เมื่อในห้ว

หน้ากลมที่เคยยิ้มแย้มเหงาหงอยไร้ความสดใส เมื่อเข้าหาอย่างไรก็โดนผลักไสไล่ส่งให้ออกไปไกล ๆ พยายามพูดคุยด้วยไม

สียงแข็งทื่อ เพราะไม่ชอบสักนิดเมื่อหน

ฉันท์ สองฝาแฝดมองหน้ากันพร้อมส่งสายตาขอความร่วมมือ ฝาแ

หนูซีนบอกกล่าวเมื่อสองฝาแฝดนั้นเหมือ

เพรียงกันด้วยสีหน้าและแววตาที่จริงจัง

ำด่าทันควันเมื่อสองแ

มันละลายหรอกดิว" ทีเล

มพอดี" ดิวย้อนอ

ด้แบบนี้แหละดิวน่ะ"

ดิวด้วยความชอบใจ เสียงหัวเราะดังลั่นอ

่อนที่กำลังนั่งหน้างอเมื่อถูกสองแฝด

นี่ก็หลอกด่าเร

มดิว" หนูซีนวางมือ

ส่งยิ้มให้หนูซีนจนตาหยี แก้

ยน้ำเสียงเศร้าหมอง สองมือค้ำคาง สายตามองไกลเลื่อนลอยอย่างไร้จุดหมาย เพราะเริ่มท้อแท้ใจกับการจะผ