img หัวใจร้ายวิ่งราวรัก  /  บทที่ 4 เจ้าตัวป่วนก่อปัญหา | 17.39%
ดาวน์โหลดแอป
ประวัติการอ่าน

บทที่ 4 เจ้าตัวป่วนก่อปัญหา

จำนวนคำ:2078    |    อัปเดตเมื่อ:21/04/2022

วป่วนก

าคารสุดหรูชื่อดังในตัวเมือง แยกทานกันกล

้อมตากับทุกคนในครอบครัวแบบนี้มานานเป็นปีแล้ว พอมีโอกาสทั้งทีจึงซาบซึ้งและปลื้มปริ่มในใจเป็นที่สุด

อจีและก็ทวีตเตอร์” ฉันประกาศ ยื่นมื

งหนูด

องผม

ียกร้องกันหมด อาบีรส่ายหน้า

พนักงาน ผู้จัดการ ไปจนถึงเจ้าของภัตตาคารมาขอถ่ายรูปและขอลายเซ็นไว

อโซเชียลให้นะคะ” ฉันกล่าวกับพี่เ

ณมากค่

้าฟาจะมาอุด

โชคดี

กก็ตาม นี่จะสี่ทุ่มเข้าไปแล้วแต่พวกเขาก็ยังมีมานะมารอตามถ่ายรูปฉันกับครอบครัวกันอยู่อีก ทว่ามันก็ใช้ไม่ได้

นิ้วกลางใส่กล้องทั้งสองมือ ทำเ

แชะ !

” ฉันตะโกน

นอยู่ได้ไอ

ริยาหยาบคายใส่กล้องอย่างในภาพที่ปรากฏ หลังเธอเดินทางกลับมาพักผ่อนในประเทศบ้านเกิดกับครอบครัวเป็นวัน

ว็บไซต์ข่าวของสหรัฐอเมริกาในเวลาต่อมา อีกทั้

ย...ใ

ับ ก็พวกมันเล่นตามถ่ายบ้านเราทั้งวันทั้งคืนแบบนั้น ไม่คิ

้ำให้จมดิน ไม่ว่าเราจะเป็นฝ่ายที่ถูกพวกเขากระทำก็ตาม พี่เป็นบุคคลสาธารณะใครๆ ก็อยากรู้ความคืบหน้า ถึงจะไม่เต็มใจแต่ก็ต้องฝืนทนให้พว

คราวนี้ยังลากเอาพ่อกับแม่และครอบครัวเรามาเอี่ยวด้วย คนที

ด้ตั้งใจครับ

ี่อยากให้ริสคุมอารมณ์ ใจเย็นๆ และตั้งสติให้มากกว่านี้ จะได้ไม่ม

จะใจเย็นและจะมีส

ะ” ฉันยี

ขาเอาไว้นะลูก”

ะแ

ก...ฮาริส”

ไปแล้ว ขอโทษนะค

มาทำเป็นเรื่องเล่นๆ อีก ไ

อะไรให้ผมไหมครับ

้มันผ่านไปเองดีกว่าเดี๋ยวก็เงียบ พรุ

พี่

ว่า นี่ก็ดึก

วันต

ฟิพตะห์ ซึ่งมีชาวบ้านร่วมอาศัยเป็นจำนวนมาก ด้านบนมีทั้งโรงเรียน อนาม

างจึงเตรียมพร้อมเมื่อฉันกับน้องๆ ขึ้นมาถึงโรงเรียนแห่งนี้ แต่สิ่งหนึ่งที่อยู่เหนือความคาดหม

...ฉันไม

ศึกษาร่วมสิบคนยืนคอยต้อนรับเ

่าวทักทายและเอ่ยขอโ

ภัยจริงๆ ครับที่ข่าวคุณฟาร่ามานี่หลุดไปถึงหูนักข่าว ผมไม่ทราบจริงๆ ว่ามันรั่วไห

ญ่ ช่างมันเถอะค่ะ”

จะให้ยามกันพวกเขาเอาไว้ก็ได้นะครับ” คร

เป็นที่รู้จักมากขึ้นด้วย” ฉันตอบอย่างไม่กังวล เกรงว่าหากกีดกันพวกเขาที่มาถึงนี่แล้วจะโดน

งงั้นแน่

่ะ” ฉันระบายยิ้มอ่อนๆ เปลี่ยนหัวข้อ

นที่หน้าเสาธงครับ”

ปกันเลยดีกว่า จะไ

ยู่ในขบวนต้อนรับ น่าจะหลบเร้นไม่อยากเจอหน้ากัน ฉันเศร้าใจ แ

งกรีดร้องด้วยความดีใจเมื่อครูใหญ่แนะนำฉันที่กำลังยืนเด่นหราอยู่กลางเวท

ใครคนนั้น’ แต่ก็ไม่เจอสักที หรือ

ับเด็กๆ ทุกคน โดยมีน้องๆ ฉันและบรรดาครูผู้สอนช่วยกันแจกคนละไม้คนละมือ พวกเด็กๆ ยิ้ม

้วยนะคะ พักเที่ยงก่อนแล้วเดี๋ยวเรากลับมาเจอกันอีกครั้

้าบ / โ

กับพื้นราบสายตาฉันก็บังเอิญประสานกับดวงตาคู่หนึ่งที่ฉันไม่มีวันลืม...ดัรวีช หากขณะที่ฉันกำลัง

ดาวน์โหลดแอป
icon APP STORE
icon GOOGLE PLAY