ูดให้ถูกเขาได้กลิ่นตั้งแต่เปิดประตูห้องนอนออกมาแล้ว ชายหนุ่มยิ้มกว้างเมื่อเ

ๆ เหมือนตุ๊กตามากกว่า แต่เพราะกาสะลองชอบทำขนมจริงๆ ช่วงปิดเทอมเธอเรียนทำขนมจนฝีมือดีขนาด ขายเป็นรายได้พิเศษระหว่างเรียนมาแล้ว เมื่อเขาเรียนจบวิศวะ ทำตามสัญญาที่ให้กับกาสะลอง เขาออกแบบร้านเบเกอรี่เล็กๆ ให้ ‘ร้า

กาสะลองสักคน...แม่เ

่เหรอ” กาสะลองส่งเสียงทักทายเมื่อเห็นพี่ชาย

ุณเพลินตาดังมาจากข้างหลังลูกชายตัวโต “นี่บ

กาสะลองหัวเราะน้อยๆ แล้วขยับแว่นสายตา

ตาดุลูกชาย “เป็นผู้ชายต

แล้ว

้าวต้ม ความสูงที่ต่างกันมาก ทำให้เขาก้มมองหญิงสาวรู้สึก

รอ” ลวิตร

่งไปมา “เตรียมของแล้วก็นอน ความจริงน่าจะนอนเร

เครียด แต่เมื่อกาสะลองหันม

ช้าก็เลยยังเพลียอยู่ สายๆ

ช่วยที่ร้านด

ค่ะ พี่ลวิตร

ป็นไร

้ววิ่งหนีนะซิ” เพลินตาแขวะลูก

หน้าเบ้แต่แม่กับน้องสาวกลับหัวเราะกันคิกคัก

ัดกับคุณลำยอง

ซ็ง “เมื่อไหร่แม่จะเลิกดูหมอ-หมอดูอะไ

ินตาพูดลอยหน้าลอยตาไม่สนใจสีหน้าของลูกชา

งแอบหัวเราะสองแม่ลูกที่ทำตัวเหมือนเป็นเพื่อนกันมากกว่า หลังจากเสร็จอาหารเช้าแล้ว

เพราะคุณเพลินตาแค่ดูดวงหรือโชคชะตา ไม่ได้ไปทำอะไรไม่ดีให้น่าเป็นกังวลรวมทั้งค่าใช้จ่ายในการดูดวงแต่ละครั้ง ก็

กนี้อีก” ลวิตรบ่นเมื่อทั้งสองคนช่วย

ว่างไม่มีลูกค้าเธอจึงหยิบตะกร้าใส่อุปกรณ์เย็บผ้าออกมานั่งเย

นาดนี้” ลวิต

มเขินๆ “หัดทำจากในอินเตอร์เนทค

วามอ่อนโยนของ

ทางแล้ว พี่เลี้ยงดูปีปกับแ

กาสะลองถอ

เป็นเรื่องโชคดีแล้ว นี่ยังได้ทำความฝันของตัวเองอีก มีร้านเบเกอรี่เล็กๆ มีรายได้พอเลี้ยงดูตัวเอง แค่น

ี่ต่างหากที่ต้องขอบใจปีป เพราะปีปเข้ามาทำให

ต่แล้วเธอก็หาวออกมาจนน้ำตาไหล ลวิตรหั

ที่ยวกลางคืนอ

ม่น “ทั้งที่ไม่ได้ออกไปไหนแต

ยายามยิ้มกลบเกลือน

ะ แต่แค่ช่วงนี้เหมือ