ยเดือนก่

ร่วมพิธีไม่ถึงยี่สิบคนดีด้วยซ้ำ พิธี

ยวตรงศาลาวัดเพียงคนเดียว เดือนก่อนหญิงสาวเพิ่งสูญเสียมารดา

ี่สองอีกด้วย จึงจำใจต้องขออนุญาตลาอาจารย์ประจำคณ

ลับไปเรี

ความช่วยเหลือมาโดยตลอด อีกทั้งยังให้กู้ยืมเงินหลายต่อ

า “หยินว่า...หยินคิดว่า...” เธอตอบด้วยเสีย

จนจบประโยคได้หรือไม่ ก่อนจะปิดปากฉับลง เมื่อเจ้าหล่อนพูดออกมาจ

ไปที่พ่อแม่เราไปยืมมาหรอก” เงียบไปพักเดียว ท่านว่าต่อ “แต่ถ้าเป็นลุงนะ ลุงจะไม่เรียนต่อแล้วล่ะ ออกไปหางานทำดีกว่า สมัยลุง ลุงก็ไม่ได้เรียน ยังได้ดิบได้ดีจ

ล้วนี่คิดไว้หรือยัง ว่าอนาคตเรียนจบจะท

ย์ ปลูกผักพื้นบ้าน ผลไม้ตามฤดูกาล

หยินคิดว่า หยินคงต้องย้ายไปเรียนมหาวิทยาลัยเปิดค่ะ เพราะค่าเทอมที่นี่ก็แพงอยู่ ไหนจะค่ากิน ค่าเดินทาง ค่าวัสดุทำงานส

ู่ที่ต่างจังหวัด ถ้าเรามุ่งมั่นอยากไปทางนั้นจริง ๆ ลุงจะสนับสนุนเอง ลุงจะฝากเรากับพี่เขา ที่นั่นเขาทำทั้งสวนอินทรีย์ เคมี อะไรของมันก็ไม่รู้ มันทำ

ล้วยังจะเป็นธุระให้ด้วย อภิยา

่ยนท่าใหม่ แล้วว่า “ลูกชายลุงกำลังต้องการคนทำงานพอดี เร

อกว่าไม่ต้องให้เงินเดือนตนหรอก แต

ห้เราเท่าวุฒิปริญญาตรีเลย แล้วเรื่องเรียน

หยินไปฝึกงาน ไม่ส

เอาตามที่ลุ

พลขัด โบกม

า ตั้งใจว่าถ้าได้ไปที่นั่นจริง ๆ

ครั้ง “แล้วนี่เราจะก

ู่ช่วยทางวัดเก็บของ

รหาลุงได้ตลอดนะ

ุงมาก ๆ ค่ะ

อความเข้าไปให้แล้ว ไปเองนะ โตแล้วอย่าต้อง

ไหนเองออกบ่อย ขอบพระ

ยวัยหกสิบหยิบโทรศัพท์ขึ้นปลดล็อกหน้าจอเพื่อต่อสาย รออยู่เป็นนานทางนั

อยู่ ทำไมไ

าน จึงเลิกสนใจ จัดแจงสั่งการไปว่า “พ่อส่งเด็กนั่นไปที

ถพลกระแทกเสียงถามอย่างมีโมโหอีกที “

ยจึงตอบรับกลั

ึ้นในตอนนั้น ศัตรูหัวใจของเขามาชิงจากไปเสียก่อน เขาจะเอาความแค้น

ะต้องพบกับความชอกช้ำ ชีวิตจะต้องมัวหมอง ฉิบหายวายวอดอย่างที่ไม่เคยได้

ายตาสั่งคนของตนเอง ให้ขับรถ