นะ ขี้เกียจ

่าครั้งนี้จะเป็น

วามช่วยเหลือจากปุญญ์ โดยเฉพาะเรื่องเงินที่ชักหน้

้บริหารคนอื่นในเครือ แต่กับตนเองปุญญ์บ่นตักเตือ

พบค่ะ” พนักงานเข้ามา

ุญญ์ “สงสัยมากันแล้ว ไปด้วยกันไหมพี่ จะได้ดูว่าสวยขนาดไห

รรดาเด็กๆของแก พอเห็นตัวเลข

พบนาวินก็พากันเดินตามพนั

าติผู้พี่ ก่อนจะสบตากันอย่างเข้าใจความหมาย “บอกแล้วว่

ว่ายิ้มๆ ยกแก้วเครื่องดื่มขึ้นจิบตบท้าย พอดีกับที่พิชชาอรและอมิตาเดินมาสม

บอุ๋มไว้ คุยกันใ

ุยกันที่ออฟฟิซ ส่วนคุณ

างเหมือนจะมีมารยาท แต่พิชชาอรมองแวบเดียวก็รู้ว่าผ

องคนไม้แคล้วได้เสียเปรียบอีกแบบทุกที เธออยากอยู่เจรจา

กับคุณวินเ

่อนึกขึ้นได้ว่ามันเป็นเรื่องของคนสองคน บางทีถ้าไ

ายหนุ่มที่เชื้อเชิ

าแม้เพียงแค่มองจากทางด้านหลังของเขา กลิ่นน้ำหอมของเขาที่เหลือกลิ่

เธอทำอยู่ออกงานบ่อยๆ ครั้งที่เห็นปุญญ์แรกๆ ยังนึกชมชอบเขาอยู่เลยค่าที่ว่าดูบุคลิกดี ม

กับนาวิน ระดับความนิยมชมช

ารธุระให้เรียบร้อย พอหย่อนก้นลงนั่งไม่ถึงครึ่ง

อะไรไ

นั่งหันข้างให้เขา เธอกอดอกบอกด้วยท่าทางว่าไม่อยากเสวน

ช้วิธีแบบนี้เรียกร้องคว

ท่านั้น เผลอๆอาจพาลไม่ชอบใจเขาขึ้นมาจริงจังจนพูดคุยด้วยยากขึ้นกว่าเดิม นี่แค่เห็นเขาเป็นพวกกับนาวินก็เชิดจนคอแข็งขนาดนี้แล้ว ปุ

กันเชียว ปุญญ์

ะกลับเข้ามา และท่าทีของทั้งสองคนก็ทำเอ

อาแต่ก้มหน้าก้มตางุดๆ นั่นอีก นี่ไม่ใช่ว่า… ยังไม่อย

กที่นี่ก่อนได้ไหม

มด้วยน้ำเสียงคาดคั้น ทั้งยังส่งกระแสความ

ุณวินจะเคล

ับ เดี๋ยว

ขับรถไ

กล้แค่นี้เอง อีกอย่างพรุ่งนี

นก็ได้ครับ เดี๋ยวผมให้เ

วามเด็ดขาดในน้ำเสียงนั้น แม้อีกฝ่ายจะใช้คำพูดชักชวนก็ตามแต่มันเหมือนม

ถึงจะให้คุณเดโชช่วย

านี่คือนายนาวินนั่นด้วย จึงคล้ายกับเป็นการตอบรับว่าคงต้องค้างคืนที่นี่ แล้วเหลือบตาไปมองคนพี่ที่ดูหงอและอ่อนลง ไ