ที

ียกของเพื่อนร่วมงานทำให้คนที่กำลังก้มหน้าก้มตาขั

ีอะไรหรื

ล่อนเดินเข้ามาหยุดใกล้ๆ ก่อ

ปกินหมูกระทะด

นะรส ฉันไม่

นและก็ยังไม่หยุดมือที่ทำ

เงินเดือนแม่บ้านอย่างเราไม่พอใช

างหน้าอยู่หยุดเคลื่อนไห

ค่ได้กลิ่นของมันฉ

็เอาไปไม

รื่องจริง แต่หล่อนหยุดไม่ได้จริงๆ เพรา

าเจ็บป่วยไปจะทำยังไงล่ะ เราต

าทรักษาทุกโรคไง

ำงานหนักแบบนี้น่ะดีแล้ว ฉันจะได้เก็บเงินเอาไว

่างเบื่อหน่าย ทุกคนที่ทำงานร่วมกับงามระยับจะร

่สบายใจแล

และหันไปขัดอ่างล้างหน

โรงอาหารด้วยกันหรือเปล่า

นห่อ

ะป๋องล่ะวันนี้” รสร

นี้ไข่ต้มจ้ะ แต่ฉันทำน้ำพริก

ที่โรงอาหารก่อนนะ เธอก็รีบพักล่ะ อย่าขยั

นี่เสร็จก็ไ

ะอาดเอี่ยม จากนั้นก็เก็บข้าวเก็บของ พร้อมกับหยิบก

่งด้วยค

นว่าวศินยืนยิ้มอยู่ด้านหลัง ในมื

งามไม่ได้เป็นเจ้าของโต๊ะนี้

ตัวลงนั่งข้างๆ หญิงสาวที่ตัวเองสนใจ และนำเสนออาห

งามทั้งนั้น

ะยับน้ำลายสอไม่น้อย แต่หล

บนี้ล่ะคะ ซื้อมาเยอ

อมาเผื่องา

ม่หมดหรอกค่ะ” งามระยับมอ

ยังต้องถูกโขกสับอีกไม่รู้กี่ครั้ง งามไม่อยากให้พี่วศินต้อ

มกินของดีๆ บ้าง ไม่ใช่

ดรู้สึกแย่ไม่ได้อยู่ดี เพร

ียวก็พอนะคะ อย่าซื

นจะยื่นมือมากุมมือเล็กข

ของงาม พี่วศินคนนี้ย

จะค่อยๆ ดึงมือของตัวเอง

หล่อนหัวเราะร่วน ก่อนจะตั

ถึงเขาจะยังไม่เคยสารภาพออกไปตรงๆ ว่าชอบงามระยับ

นะงาม จะได

วศินก็กิ

ล่อนตักอาหารใส่จานให้กับวศินผู้เป็นเจ้ามืออย่าง

วันกันอยู่ใต้ต้นหูกวางนั้น ไทเรลล์ที่กำลังจะเดินไปย

าก็ทำใจให้ชาชินไม่ได้เสียที เพราะเป็นผู้ชายด้วยกันทำไมจะดูไม่ออกว

เล็กน้อย ก่อนที่เขาจะตัดใจ หยุดมอง

้องกันเท่านั้น เพราะไม่อย่างนั้นมดแดงแฝงพวงมะม่วง