ที

นทางค่อยๆ รู้สึกตัวตื่นขึ้น ดวงตากลมโตปรือขึ้นทีละนิดๆ ก่อนจ

นี่คือสิ่งแรกที

นความลับกับทุกคน และแน่นอนว่าทั้งพ่อท

ิงชังมหาศาล รู้สึกได้ถึงร่างกายที่สั่นระริกด้วยความขลาดกลัว มือไม้เย็นเฉียบราวกับเผลอไปจับกำน้ำแข็งเอาไว้ อยากจะเปิด

พลงขอแค่อย่างเดียว เพลงขอโทรศัพท์ไปบอกพ่

สิ เขากำลังดูผู้หญิงแพศยาคนหนึ่งเล่นตลกอยู่ ผู้หญิงแพศยาที่ทำเหมือนกับตัวเองเป

ม่ได้หรอก เพียงเคยเห็นพี่เพลงด่าคุณวิคกี้ด้วยนะคะ เรื่องของเรื่องก็คือพี่เพลงแอบชอบคุณอัลก็เลยอิจฉาคุณวิคกี้ที่จะได้แต่งง

ิคตอเรียจากไปยังดังก้องอยู่ในสมองไม่หยุด และนั่นก

แพศยา ผู้หญิงสารเลว คอยดูก็แล้วกันว่าหล่อนจะต้องย่อยยับด้วยน

วงโทรศัพท์มือถือโยนใส่หน้าสตรีที่ตนเองแสนเกล

ลงจากรถไปแล้วด้วยความเสียใจ ก่อนจะก้มหน้าก้มตาต

งสาวปั้นเสียงร่าเริงที่สุดเท่

่ได้มีอะไรเกิดขึ้

ไปด้วยความห่วงใย แม้ไม่อยากจะโกหกแต่หากให้ท่านรู้ว่าหล่อนอ

คุณพ่อไม่ต้องเป็นห่วงนะคะ เพลงสบายใจเมื่อไ

นก้อนสะอื้นที่มันเริ่มล้นทะลักขึ้นมาถึงลำคอให

่เพลงจะตามเขาไปที่ภูเก็ตค่ะ แค่นี้ก่อนนะคะคุณพ่อ แบตใกล้หมดแล้ว” หญิงสาวรับตัดสาย

แล้วก็ลงมา ฉัน

ัพท์มือถือคืน

ร์โต้แสยะยิ้ม พร้อมๆ กับเปิดฝาเค

ม่ได้นอกจากก้มหน้าก้มตาก้าวลง

ยากาศยามเย็นริมทะเลแบบนี้ช่างงดงามเหลือจะกล่าว หา

าเดินตามร่างสูงใหญ่ของหนุ่มบราซิลเลี่ยนสุดหล

ง หล่อนก็จะก้มหน้ารับโดยไม่อุทธรณ์ ความผิด