ริงๆ

ของคุ

ำหน้าไม่ต

ไมผมไม่

ันเมื่อคืน..ค

คุณพูด

ม่รู้เรื่องเมื่อคืนว่าเกิดอะไรขึ้นเเต่เ

ม่ได้จร

า...ผมไม่รู้นะว่าคุณเคยเจอผมที่

ๆสิ..ค

ินเข้าไปใกล้ๆโต๊ะ

ูเม่ด้

มือไปขอเอกสาร

ี่

งเปิดดูข้อมูลของคนที่ยื่นใ

ersity of Z

าลัยที่ใหญ่ที่สุดในประเทศ และมีก

่ค่

ปี....นักศึกษ

ค

ยากมาเป็น

ัติกับฉันเท่าไหร่..พอเห็นบริษัทคุณเปิดรับสมัครออนไลน์..อ่านคุณสมบัติ

รากฏรอยยิ้มที่มุมปาก ก่อนจะไ

ายเก่

!อะไร

้ผมหน่อยสิ..บอกคุณสมบัติน้ำ

..คือฉันมาส

ด้าน...ไม่ใช่รับโทรศัทพ์เ

้ร่างเล็กตรงหน้าก่อนที่หญิงสาวจะยื่นม

รชชี่มากกว่า...เเต่ความเเฟรชชี่ก็ซ่อนความร้อนเเรงไว้เหมือนกัน...พอฉ

งคนตัวโต พร้อมกับฉันน้ำหอมที่ข้อมือเล็กเเล้วกลึงมันไปที่ต้

่อนความร้อนเเรงไว้เหมือนกัน...เหมือนกั

บข้างหูของชายหนุ่ม..ทำให้เปอโยได้ก

ักที่สีข้าง

!

ชื่อ...ผู้หญิงคนนี้รู้ได้ย

ดนี้เเล้วคุณยัง

ผมไม่รู้นักว่าคุณไปเอาข้อมูลของ

ไม่อะไรก่อนจะเดินถ

ไม่พูดอีกก็ได้..

้มหน้าลง....คนร่างหนาก็มองอย่างพิจ

สี

ด้เอะใจเเต่เพียงเพรา

ผมรับคุณ

ริงหรอ

ก่อนจะฉีกยิ้มให้ค

..คุณทำให้ฐานนะเด็ก

ะเรียนรู้งาน...ฉ

้อมกับก้มหน้า

เริ่มงานดู...ส่วนว

กครั้งนะค

ฮ

เดินออกจากห้องไป..

ั้ยคะ..ว่า

..

ไปสักพักก่อ

ปอ

รู้จักชื่อเเล้ว

ไปจากห้องทำงานเเละทิ้งใ

ิ๊

ดดด--

ดจังหวะการคิดของคนตัวโต..ก่อนจะล้

นทนา

ม..

นผังการการจัดการเ

ึง..มึงนัดกูไว้ก

้ทำมาเป็นพูด..ที

ี่คาร์สั

อของดีม

ิงๆเลยนะ

ีเรื่องไหนที่กูไม่

่วยอะไ

อะ

ถึงที่

้องทำ

เซฟเพื่อนสนิทของเปอโยก็มาถึงพร้อมเอกสาร

ฮ้

นิทยกมือขึ้น

.นั่ง

มาคราวๆนะ ถ้ามึงอยากจะร่วมลงทุนกั

ริ

ามึงตกลงจะไปเซนสัญญ

งลงคิด

..ตามใจม

อ

มึงมีอะไ

มประเด็นที่เพื่อนขอ

ึงช่วยหาประวัติข

ซูเม่ใบสมัครงานข

นี่หว่าเลขา

.เลขา

วนะ...ทำไมคุ้นๆ

รีน โทมาลอ

นนามสกุลนี้จากที่ไหน หรือเห

..

หาข้อมูลเเละกูจะส่ง

ขอบใ

ยนะเพราะช่ว

.อย่าน

..ว่าเเต่เมื่อวาน

งพูดอยู่เ

อีกหรอวะ...ใครจะโ

ได้เเค่ช่วงเเรกๆ...หลัง

ีใครเอามันจริงๆไ

ยากจะเข

่ในที่ของตั

อตัวกับก่อนเพราะมีนัดกับลูกค้า เเล้วมันก็เที่ยงพอดี เเต่คนตัวโตนั้นก

็กก

หญิงชราคนนึงนั่นก็คือแ

่ออกไปทา

ับ..ยั

าเอาเเซนวิซมาให

ซเเละน้ำส้มเป็นของว

ไม่ปวด

ณมากๆเล

ปอโยจึงหยิบเเซนวิซขึ้นมากินชิ้น

นดอกไ

ูกในดันออกมาตอนคุณพ่อท่านเสีย ไม่ได้มีส่วนรับมรดกอะไรเเม้เเต่ เเดงเดียวเพราะแม่ของเธอเป็นเมียน้อยเขา ...หลังจากที่โดนไง่ออกมาสู่โลกความเป็นจริง นั้น เเม่ของเธอก็เสียใจมากไม่

็กก

เเล

นเเม่เมื่อเห

อ

งินม

นาคารนะ..เเละหน

่เเกออกไปเที่ยวเต

ินไปกินเเต่เหล้าไ

ย้อนฉันนะ

หนูไม่

่จึงตัดสินถอดกระเป๋าใบที่สะพา

ช่มั้ย..นี่!!แม

ตึ่ก!!

อ๊ายย!มันไม่มีเเกเอาเ

ห้อง

ต่ค่าเช่า...ตนน่ะมีเงินเเต่ไม่อยา

ที่นอนนุ่ม เพื่อระคายความปวดเมื่อยลงได้บ้าง เพราะสถานที่ทำงานให

อ้

ไรบางอย่าง..ตอนเช้ายังไม่มีตอนนี้มันกับม

..นี่มั

นเป็นใบสลีปเงินเป็นจำนวนมากเเล้วบ่งบอกชื่อของคนให้กู้อย่างเด่นชัดว่า

ตึก..

ดินตรงดิ่งมาที่ประตูร้านก่อนจะล็อ

ป็นบ้า

ป็นเเม่กล่าว

กล่ะ!หนูรับให้เเ

รของ

ม่รู้อีกหรอ

็นเเม่ดู..พอรู้แบบนั้นเ

ฉันเอามา

ยวหรอแม่! เเล้วห

แกก็ต้อง

หาบ้างมั้ย เดี๋ยวหนู

๊ยะ

้เป็นเเม่น้ำตาที่เอ่อล้นอยู่ตรงหัวตาก็

าเป็นผู้เป็นคนได้ มันก็ดีเท่าไหร

เหนื่อยเเบบนี้....หนูข

อรี

สร้างหนี้ใหม่ขึ้นมาอีก..มีหวังรอบนี้เราคงไม่ม

...ไม่ได้นะ....ละเเ

น...พอมาคิดได้ก็แทบ

งเเม่....ลองแบบ

้นะเชอ!!แม

หนูก็เบื่อเต็มทนเเล้ว!!เเม่ยังจะ

เล้วมันเลิกไม่ได้

่แม

้ว แม่จะเลิกทุกสิ่งทุกอย่างเเ

ะไม่มีที่อยู่ เเละเเม่ไ

้าอีกครั้งนะ เเม่สัญญาเเม่จะเลิกทุก

คนเป็นลูกที่ยืนน้ำตาไหล

นูก็ยากรู้ว่าแม่จะ

สนิทตอนนี้มีเเค่เชอรีนที่นั่งกอดเข่าร้องไห้อยู่คนเดียว...ทำไมเขาต้องมาเจออะไรแบบนี้ด้วย เเค่มีลมหายใจ