แล้ว ศิวาก็วางปากกาลงพร้อมเอนหลัง

่เพิ่งเดินจากไปเมื่อครู่ แต่เป็นภาพของผู้หญิงหน

ปจนกว่าจะเสร็จ แล้วตอนกลางคืน…เขาจะได้กลับไปเยือนที่ผับแห่งนั้นอี

เวลานี้คงเป็นเวลานอนหลับที่มีความสุขและสงบที่สุด แต่ที่นี่เป็นกรุงเทพ…เมืองที่ไม่เคยหลับใหล ท้องถนนยัง

น่ำ เหล่าวัยรุ่นและวัยทำงานต่างพากันขยับเอว ขยับแขน และขยับขา โชว์ลีล

ขาว เอวลอยจนเห็นหน้าท้องแบนราบ และกระโปรงยาวแนบพล

งเธออย่างแทะโลมราวกับว่าเธอเป็นสิ

ธอต่อไปอย่างไม่ขาดตกบกพร่อง หน้าเรียวเชิดขึ้นสูงอวดลำคอระหงราวจะบอกเป็นนัย

แรมด้วยเพื่อแลกกับจำนวนเงินก้อนใหญ่ บางคนยิ่งซ้ำแล้วใหญ่…ถึงขนาดอยากได้เธอไปเป็นเ

บเหล่านั้น เธอปฏิเสธไปชนิดไม่รักษาน

เรียกความเชื่อมั่นของตัวเอง

นก็ต้องอยากเชยชมเป็นธรรมดา แต่อย่าหวังเลยว่าเธอ

ำเมาตามโต๊ะต่างๆด้วยสีหน้าที่เริ่มดีขึ้น ดวงตากลมโตเป็น

จ้าของผับที่ชื่อสวยสมก

ะ” นาวิกาหัน

ที่มีผู้ชายหัวล้านคนหนึ่งนั่งอยู่ แถมคนหัวล้านที่มีผม

คะ” หญิงสาวชี้นิ้ว

ของผับทำให้นาวิการู้สึกสะกิดใจอย่างประหลาด ก่อนที่ความรู้สึกนั้นจะ

วิกาแทบอยากจะอ้วก … วัยขนาดนี้น่าจะเป็นลุงของเธอได้แล้

งนั่งพร้อมรับแก้วที่มีน้ำ

พ่อหนุ่มไก่แจ้แนะนำตัวเอง เล่นเอานาว

องเส้นโตคล้องที่คอ มาดเหมือนอาเสี่ยแบบนี้ ไ

ื่ออะไรจ๊ะ

ในวรรณคดี (ขุนช้าง) แล้ว เขายั

ะหยัดคำพูด พลางยกแก้วเหล้า

ตาเหมือนนาง

องเธอเลยเริ่มกระดิกขึ้น

ีเลย” หนุ่มบุญรอดยังคงหยอดคำหวานต่อไปจนนาวิกาเ

ในวรรณคดีเ

” บุญรอดยิ้มกริ่ม แต่นาวิ

นไม่อยากเป็นน

่ะ” บุญรอดถ

ต้องกลายเป็นเมีย

าให้ในใจว่า‘ขุนช้าง’หัวเราะออกมาอย่างขบขัน ก่อนจะชวนหญิงสาวคุ

กมึนหัวอย่างบอกไม่ถูก ภาพตรงหน้าเริ่ม

อกมาด้วยเสียงที่ขาดเป็นห้วงๆ แต่ยังไม่ทันจะได้

ทางกระหยิ่มยิ้มย่อง โดยไม่รู้เลยว่า…มีสายตาคมกริบของใครบางคนที่นั่งอยู่ไม่ไกลคอยจับตามองม