ัวใจก็ทำให้เธอต้องหันมองบึงบัวอีกครั้ง ที่นั่นเหมือนมีอะไรบางอย
รหรือคะ
ม่นิ่ม ฤดีค
่างบอบบางของรินฤดีที่เดินตามแม่นิ่มเข้าไปด้านใน
ม ล้อหมุนเมื่อ
ี่เธอชอบ หากมีวันว่างเมื่อไรก็อดไม่ได้ที่จะหนีความวุ่นวายแห่งเมืองกรุงเข้ามาสู่ความร่มรื่นแห่งป่าและขุนเขา เพราะไ
บนี้ออกจะหนาวไปสักนิด แต่ก็ทำให้เธอมีความสุขอย่างสุดๆ ทว่าสัมผัสขอ
รวมทั้งที่นอนหนานุ่มที่เธอซุกกายลงไปนั้น มันกลับไม่นุ่มอย่างที่คิดไ
ปิดดวงตากว้างเพื่อมองสิ่งรอ
ผัว...
ธอไม่ได้อุปทานไปเองแน่ รินฤดีคิดพลางกวาดสายตาไปโ
วนี้ ฝันแบบนี้ไม่เอานะ แม้เธอจะชอบธรรมชาติ แต่ธรรมชาติมากมายข
ยยิ่งกว่าห้องน้ำภายในห้องนอนของเธอเสียอีก ทั้งด้านข้างโดยรอบยังกรุไว้ด้วยไม้ไผ่ มีประตู หน้าต่า
ส์ที่เคยสวมใส่กลับกลายเป็นเสื้อคอกระเช้า และผ้านุ่งที่เลิกขึ้นมาจนจะเ
แน่ๆ ตื่น ตื่น ตื่น ฤ
จอนี้เป็นเพียงความฝัน เพราะเธอจำไม่ได้ว่ามาอยู่ที่นี่แล
ย! เจ
ทุกส่วน เมื่อแน่ใจว่าสิ่งที่กำลังพบเจออยู่นี้ไม่ใช่ความฝัน
มทบทวนความทรงจำขาดๆ หาย
ให้รินฤดีต้องกระถดถอยไปจนสุดผนังอย่างระแวดระวังตัว เพราะเมื่อประตูหน้
พียง 2 ซอย รถยนต์ของเธอก็ยางรั่วเสียดื้อๆ และแค่อึดใจยังไม่ทันที่เธอจะโทรหาใคร ก็มีพลเมืองดีเป็นผู้ชาย 2 คนเข้ามาช่วยดูใ
นแล้วเหรอจ๊
าย.
. เรียกผัวไม่
นายว่าอะไรนะ
มองสำรวจไปทั่วเนื้อตัวของเธอ ก่อนจะหยุดนิ่งท
ผัว คนน
เธอ ยิ่งทำให้รินฤดีสติแตก เธอจะไม่มีวันเช
ฉันมาทำไม นายจับฉันมาเรียกค่าไถ่ใช่มั้ย นายจะเอาเ
หมดทั
ริงๆ ซึ่งรินฤดีจะไม่มีวันยอมให้มันเกิดขึ้นแ