img วิวาห์พาฬนิล  /  บทที่ 3 เขาคือเฮยอวิ้น | 6.52%
ดาวน์โหลดแอป
ประวัติการอ่าน

บทที่ 3 เขาคือเฮยอวิ้น

จำนวนคำ:2164    |    อัปเดตเมื่อ:16/05/2022

ำอะไรข

นและสั่นเครือเนื่

อีกนั่นแหละ เขาไม่คิดจะทำอะไรนางเสียหน่อย ถึงบรรดาสัตว์ในป่าเฮยหู่จ

บอกนางตามตรงด้วยน้ำเสียงฉุนเฉีย

ง ก่อนเอ่ยถามเขาอย่างกล้าๆ กลัวๆ ว่า “ท่าน... ท่านไม่ได้จะข่มเหงข้

ด้อย่างไร นางเป็นเจ้าสาวของเขา หากเขาข่มเหงนาง

่อมเดาออกว่าเขาไม่ได้ข่มเหงนางตอนนางไม่ได้สติ อีกอย่างพอนางลูบบนไหล่ตนเองกลับไม่พบว่ามีบาดแผล ยิ

งิดว่า “แปลกอะไรกันเล่า ข้ารักษาบาดแ

ับสนพลางทวนคำพูดของเขาเมื่อครู่ “ท่านรักษาบาดแผ

มพยักหน้

ข้าจะเป็นเจ้าสาวของท่านได้อย่างไร อีกอย่างท่านบอกว่าท่านรักษาบาดแผลฉกรรจ์บนไหล่ให้ข้า และบนไหล

ง ยอมรับว่านางมีไหวพริบไม่น้อยทีเดียว

จต่อมา นางมีสีหน้าคล้ายกลั้นอารมณ์ เหมือนว่าจะกลั้นหัวเราะ

แรก คำพูดของเขาไม่อาจทำให้นางเชื่อถือได้เลยหรือ และวินาที

ะไร” เขาขม

ย่างระแวงอีกครั้ง“ท่านไม่ใช่เหลิ่งซานเหวิ

นางก็ถามเสียท

ากตอบนางด้วยท่าทางไ

้ว่าหลังจากนางได้ยินเขาประกาศชื่อนางก็ดวงตาเบิกโตและก็ได้แต่นั่งนิ่งขึงอยู่เช่นนั้น ดวง

้วนไม่มีใครรู้ว่าเสือดำอย่างเขามีร่างมนุษย์ที่หล่อเหลาจนทำใ

ก ชื่นชอบสายตาของนาง

เสือดำอย

ือชื่อของเสือดำ

ั้งชื่อให้เสือดำตัวนี้ด้วยว่า ‘เฮยอวิ้น’ เรื่องของเสือดำเป็นตำนานของแคว้นซั่นกวงไปแล้ว บ้านไหนมีเ

คือเสือด

อนักล่าโหดเห

ธะสัญญาพันธสัญญากั

ไม่เคยได้ยินว่าเฮยอ

ามองนางแววตาแววตายามที่เขามองนางนั้นก็ราวกับซุกซ่อนความปรารถนานิดๆ นางรีบรวบสาบเสื้อแน่น ค

เสือดำที่กระโจนใส่นางหายไปไหนแล้ว เหตุใดนางยังไม่ตาย อีกทั้งบาดแผลบนไหล่ของนางที่เกิดจากกงเล็บกรงเล็บของเสือตัวน

มแฉ่งให้นางอย่างบริสุทธิ์ใจ ด้วยความเป็นคนใจอ่อน พอเ

จากเขา แล้วท

สวมใส่สีขาวทั้งร่างเปิดเผยผิวบริเวณไหล่และเนินอก ผิวของนางขาวมาก ขาวจนเกือบซีด

มีคนอาศัยอยู่ก็นับว่าแปลกแล้ว การที่หญิงสาวแต

หนุ่มยิ้มกวักมือเรียกหญิงสาวผู

า” ชายหนุ่มบอกฝ่ายนั้นด้วยความดีใจ พร

ท้า จากนั้นหันมามองทางเราทั้ง

ลัวไปเลยน่า” เฮยอวิ้นกร

แววตาของไป๋เลี่ยงไม่ได้แสดงออกถึงความหวา

ง มาดูเจ้า

าดใจ ไป๋เลี่ยงเองก็ด้วย มองเขาด้วยแววตาตั้งคำถาม แต่เฮยอวิ้นกลับทำเหมือนว่าค

เจ้าออกจา

เยือกเย็นสนิท คล้ายกับต้นหญ้าที่แช่ด้วย

” เฮยอวิ้นตอบตามตรงที่เขาเห็น

นิ่ง แต่คมกริบยิ่งกว่าใบมีด และแล้ว ตรงที่ไกลๆ มีการเคลื่อนไ

น เฮยอวิ้นหันขวับไปมองตาม

มีชั่วแวบหนึ่งที่จิ่นกุ้ยเห็นพวกเขากลืนน้

ะท้านขึ้นมาอย่างห้ามไม่อยู่ ถึงแม้ไม่เข้าใจ แต่นางก

อึดใจต่อมาก็พิสูจน์ให้นางเห็นแล้ว

ร่างของนางหดเล็กลง แขนขาไม่ใช่ของมนุษย์อีก ชุดสีขาวแนบติดกับตัวแล

จอกขาว” จากนั้นหันมาทางเฮยอวิ้น เขามองนางด้วยรอยยิ้มและดวงตาใสซื่อ ประหนึ่งว่าการร

ือดำเฮยอวิ้

ใช

ลาหราตรงหน้า หญิงสาว

img

สารบัญ

บทที่ 1 บทนำ บทที่ 2 ป่าเฮยหู่ บทที่ 3 เขาคือเฮยอวิ้น บทที่ 4 เจ้าสาวจำยอม บทที่ 5 เริ่มต้น บทที่ 6 เข้าเมืองซั่นกวง บทที่ 7 คุณชายเหลิ่ง บทที่ 8 คนที่เหลิ่งซานเหวินเพ่งเล็ง บทที่ 9 คู่สามีภรรยา บทที่ 10 วิวาห์
บทที่ 11 เฮยอวิ้นเตรียมพร้อมทั้งหมดแล้ว
บทที่ 12 อบอุ่นใต้หลังคาหิน
บทที่ 13 แนะนำภรรยา
บทที่ 14 มือปราบซือโฮ่ว
บทที่ 15 พบกันครั้งแรก
บทที่ 16 ผู้มาเยือนไม่ได้รับเชิญ
บทที่ 17 ใกล้เข้าสู่ช่วงบำเพ็บตบะ
บทที่ 18 พบยอดมือปราบ
บทที่ 19 สามี
บทที่ 20 สนิทสนม
บทที่ 21 ความสุข
บทที่ 22 ฤดูกาลธรรมชาติ
บทที่ 23 ฤดูหนาวมาเยือน
บทที่ 24 การตัดสินใจ
บทที่ 25 แค่จะดับความหงุดหงิด
บทที่ 26 ประหนึ่งยอดหญ้าได้รับน้ำ
บทที่ 27 อาบน้ำ
บทที่ 28 ช่วงเวลาอันหวานล้ำ
บทที่ 29 การเตรียมตัวของเหลิ่งซานเหวิน
บทที่ 30 มีกันและกัน
บทที่ 31 ไป๋เลี่ยงกลับมาแล้ว
บทที่ 32 มาเยือนครั้งแรก
บทที่ 33 น้ำตาลปั้นเป็นเหตุ
บทที่ 34 ชักศึกเข้าบ้าน
บทที่ 35 ลางร้าย
บทที่ 36 เหนือกว่าคือผู้ชนะ
บทที่ 37 ข่าวดี
บทที่ 38 เขี้ยวแหลมคม ธนูมรณา
บทที่ 39 ฟื้นคืนด้วยตบะ
บทที่ 40 ความรู้สึกผิดของไป๋เลี่ยง
บทที่ 41 โสมพันปี
บทที่ 42 ครอบครัว
บทที่ 43 บทส่งท้าย
บทที่ 44 บทพิเศษ เฮยอวิ้นเลี้ยงลูก
บทที่ 45 บทพิเศษ จื่อชวนกับเด็กๆ
บทที่ 46 บทพิเศษ ความรักไม่สิ้นสุดเพียงร้อยปี
img
  /  1
img
ดาวน์โหลดแอป
icon APP STORE
icon GOOGLE PLAY