ะเอามาฝากอีก” ชมพลอยยิ้มและพยักหน้า ขณะนั้น

าจองคิวไว้

ามากันหกคนค

าหกที่ต้องรอประมาณสามคิวนะคะ” พนักงานตอบ สาม

้ากะว่าจะไปซื้อของสดที่ซุปเปอร์ไปทำอาหารเย็นน่ะค่ะ ซื้อเสร็จจะได

ห้ตนร่วมโต๊ะสักเท่าไหร่ เธอไม่อยากเป็นส่ว

ันจะไปเป็นเพื่อนฟ้าซื้อของเอง แล้วก็จะกลับพร้อมฟ้า ไปรอนายที่บ้าน” ชม

รซไปกินข้าวเย็นบ้านพี่นะ ถือว่

ียงรบเร้าระคนออดอ้อนด

ับผมนะฮะ ผมอยากให้น้าเ

มพลอยตกลงอย่

่มเผื่อเกรซกับ

ตย์จะหันไ

ฟ้ารับคำ ฝืนยิ้

ลับถึงบ้าน” ชมัศชัยรู้ว่าน้ำฟ้าอึดอัด จึงดึงเธอออกจ

ก็ตที่อยู่ชั้นล่าง ส่วนกฤตย์กับชมพลอยและสองเ

ายตาเขายังคงเย็นชาเช่นเดิม เหมือนจะไม่รู้สึกอะไร แต

ช่...หวงก

้ำฟ้าอยู่ใกล้ช

นของกฤตย์ตามนัดหมายกันไว้ ขณะที่กำลังเดินไปลานจอดรถ แทนธรรมกับอลิสสาบอกผู้ปกครองของต

สองจึงเดินออกมาคอยชมพลอยกับอลิสสาตรงทางเดินเ

สึกปวดท้องหนักน่ะค่ะ” ตอนแรกไม่ปวด พอเดิ

ินกลับเข้าไปในห้องน้ำอย่างรีบร้อน เพียงแค่ชมพลอยหันหลังก้าวเดินเพียงสองก้าวร่างสูงใหญ

ววินาทีผ่

บนศีรษะหลานชายแล้วโยกเบาๆ ทว่าสายตากลับจับจ้องดวงหน้าน่ารักของเด็กหญิงที่ยืนอ

ึกคุ้นเคยกับเด็กหญิงคนนี้มาก ราวกับว่าเคยเจอที

ณลุง” อลิสสา

้าเด็กหญิงแสนน่ารัก ส่งยิ้มให้ “

างเริงร่า ความสดใสและน่ารักของอล

ูงเอ่ยถามกฤตย์ ทว่าดวงตายังมองไปยังหนูน้อย ก่อนที่ประโยคคำถ

งแก้มเข้าห้องน้ำเลยฝากให้ฉันดูน้องแก้มให้” กฤ

ณแม่น่ะ คุณแม่ส่งมาทำค

ตอนนี้มิกค์ก็อยู่บ้

งไปให้น้าเพ็ญแล้วต้องไปก่อนสามทุ่มด้วยเพราะน้าเพ็ญบินไปเยอรมันตอนตีสอง” คนถูกชวนบ

ไงฉันจะโทรนัดแกล่วงหน

” ภาคินทร์พูดกับเพื่อนจบก็ก้มหน้ามองน้องแก้มที่เงยหน้

รั้งสุดท้ายที่ได้เจออลิสสา แรงกระตุ้นบางอ

ทธิ์ใสซื่อทำให้คนมองรู้สึกผูกพันอย่างบอกไม่ถูก

โทรมานัดล่ะ” ภาคินทร

้งก่อนก้าวเดินไปยังร้านจิวเวอรี่ที่อยู่ชั้นเดียวก

ี่กฤตย์ที่

กฤตย์ตอบกลับ “สำหรับเก

รกับคำพูดของเขา “ไปกันด

ชั้นเดียวกัน ก่อนที่กฤตย์กับชมพลอยจะขึ้นรถของตัวเอง ขั