ู่ไม่ติดร่าง พระอนุชาของฮ่องเต้เช่นเขาคงต้อง

หรงกระแอม พร้อมก้าวเ

” นางตกใจ

ส่งและเย็นชา ทว่าทันทีที่สบตาก็รู้สึกว่าหัวใจของตนเต้นระรัว สีแดง

ืนเอามือไพล่หลังไว้ ใบหน้าเรียบเฉยไม่แสดงอารมณ์ใด ๆ

าทแล้ว เป็นเพราะผู้น้อยไม่ทราบว่าท่านยืนพักผ่อนอ

่งยิ้มเย็นยะเยือก สีหน้าบ่งบอกว่าเขาได้ยินทุกอย่าง “คุ

ึ้นอีกหลายส่วน เมื่

ปรายตาขึ้นสบกับบุรุษที่ยืนอยู่เบื้องหน้า คิ้วงามขมวดเล็กน้อย

หากหัวสวย ๆ ของเ

สาวใช้ทรุดตัว

ี่ยนเยว่ฉีตัดสินใจอ่อนข้อลงก่อน ห

ข่าทีเดียว’ มู่เลี่ยงหรงข

าขึ้นมองเขา สบนัยน์ตาเข้มลึกนั้นด้วยคลางแ

งมู่เลี่ยงหรง ชายหนุ่มชะงักไปชั่วครู่ น่าอาย

ีโทสะด้วยเรื่องใด” เยี่ยนเย

อยู่ไม่ใช่หรือ ซ้ำยังกล้าวิพากษ์วิจารณ์ฮ่องเต้เท่ากับ

ด้กล่าวถึงฮ่องเต้แม้แต่ครึ่งคำ” เยี่ยนเยว่ฉีอ

าพยายามรักษาท่าทีเอาไว้อย่างสุดความสามารถ ด้วยนัยน์ตาดอกท้อนั้นช่างหวานล้ำนัก

สองคนไปได้หรือไม่” เยี่ยนเยว่ฉีอ้อนวอนเสียงเครือ ในดวงตาคู่สวยเริ่มหยาดเยิ้มไปด

ก็คงไม่เป็นไร แต่ตอนนี้มีซูจิ้งอยู่ด้วย แล้วยังครอบครัวของนางอีก คงพลอยเดือดร้อนจากเพลิงพิโรธของฮ่องเต้ไปด้

เมื่อครู่นางก็ไม่ได้เอ่ยออกมาตรง ๆ คุณหนูผู้นี้กิริยามารยาทดีย่อมต้องรู้กาลเทศะอยู่บ้าง แต่ในหัวใจย

องรู้จักเอาตัวรอด ในเมื่อนางเป็นหญิงสาวที่งดงามเหนือสตรีทั่วไปอยู่บ้าง คงไม่ยากหากตนเอง

องสู้ดู

ิดล่วงเกินฮ่องเต้แม้สักน้อ

าพูดถึงผู

่กระจ่างใจว่าเนื้อคู่ที่พี่ชายบอกนั้นชื่อแซ่อะไร “ผู้

จ้าไปให้กรมอาญาไต่สวนกระมัง” มู่เลี่ยงหรงปั้นหน้าเค

มอาญาเลยนะเจ้าคะ” นางแสดงอาการหวาดกลัว ตัวสั่นเทาเป็นลูกนก “หากใต้เท้าละเว้นพวกเราในครั้งนี้ ผู

เลยงั้นรึ” มู่เลี่ยงหรงผินห

ื่อเห็นชายหนุ่มมีท่าทีอ่อนลง นางลอบยิ้มในใจ

จแน่นะ” เขาย้ำถา

ทันที จนปิ่นปักผมลายดอกโบตั๋นสั่นไหวน

อแซ่ของเจ้ามา” มู่เลี่ย

สียทีว่าเจ้าเป

แซ่เยี่ยน

ว่าที่หวางเฟยของเขา สวรรค์กำลังเล่

ี จงจำเอาไว้ว่าเ

ว่ฉี ติดค้างใ

าท่านเป็นใคร’ เยี่ยนเ

างช้า ๆ ชัด ๆ ทุกคำพูด แอบซ่อนความข

้เลา ๆ อยู่

ด้แต่ภาวนา เพราะหากเป็นท่านอ๋องผู้ได้ชื่อว่าเข้มงวดเป็นที่สุดผู้นั้น