นท

งอาจจะทำอย่างที่กล

ี่กล่าวออกมาได้แน่นอน” เขมกรส่งยิ้มให้กับน้องสาวที่น่า

ิดีใส่ผู้

สียงหัวเราะออกมา “แม้กระทั่งน้องชาย

ตลอดไปนี่ ท่านนั่นแหละ...รอดูเถอะ นอกจากข้าจ

่นใ

้ยินหรือ มิมีสิ่

จะรอ

นะ ท่านกล่าวว่า มิอยากจะเป็นฮูหยินของค

ซ่งจอมวายร้ายอยู่ เขมกรรีบหันมองซ่งหยวนเจ๋อก่อนจะก้มลงมองเอวของตนเองก

อยข้

เจ้าไว้ เจ้าคงจะล้มให้อั

้นแล้วก็จริง หากเรื่องที่ได้รู้ก็ทำให้เขมกรรู้สึกว่าเข่ามันอ

ครั้งอยากจับตัวเหวี่ยงไปให้ไกล ๆ มิอยากสนใจอยากอยู่ใกล้

มกรก็เลยคว้าแขนกำยำมาโอบรอบกายตนเองพร้อมกับเอนร่างที่ถึงตอนนี้ขาก็ยังสั่นอยู

ยว่าพี่รองช่

ห้มองภาพมิดี หากผู้เป็นน้องกลับรีบปัดมือพี่ชายทิ

็นเด็ก..

ราวนี้แม้กระทั่งพี่ใ

มอง...รนหาที

่เขากำลังหาเรื่องให้เกาหยุนเหลียงตายซ้

่างตกตะลึงใกล้จะเป็นลมไป

จ้าลูกมิรัก

วหาเลยนะคุณชายเกา ยังยินดีเสียด

ดังชิดกับใบหู รู้สึกเหมือนกับว่าที่ต้นคอมีหิมะตก

ี้ก็ได้ ถึงอยู่ห่างไกลเขาก็ได้ยิน แต่

ัวว่ามันจะหักออกเป็นสองท่อน ยิ่งทำให้เขมกรรู้ตัวแล้วว

นการรบกวนจนเกินไปนัก ให้ข้ามาช่วยคุณชายเกาฝึก

อย่างคาดมิถึง ยิ่งเจอกับดวงตาที่เปล่งประกายคล้ายกำลั

็นดูน้อง...อาก็ย

ผัสได้ คือนายท่านเการักบุตร

ะมิรอด...ช่างน่

งเช่นที่ท่านกล่

ดฟันกล่าวออกไป เพราะเขาพยายามที่จะไม่คิดแล้วน

็นดูพี่ชายโง่เง่าเช่นท่าน แล้วจะให้เ

ันมองน้องชายคู่กัดที่คงจะต้องมีเรื่องราวแต่หนหลังกับเกาหยุ

อมดีใจที่จะได้อยู่ใกล้ชิด

ปาน “มิเป็นไรขอรับ ที่ผ่านมาข้าก็ทำให้คุณชายซ่งรำคาญใ

ลียง...ข้าเ

กรทำได้ก็เพียงแค่ส่งสายตาและสีหน้ามิพอใจไป

ฝากหยุนเอ๋อร์ให้ห

..ลูกเห็นว่ามิควรนะขอรับ” แค่นี้เขาก็หายใจมิคล่องคออยู่แล้ว ให้ใกล้ช

เมื่อข้าเป็นคนเสนอ ย่อ

...ท่านฝึกยุทธ์กับคุ

่ น้องเจ้าก

่วมหัวกัน

แล้ว คราวนี้เจ้าย่อมต้องรับผลท

ุรุษหน้าเฉยชาที่ยามนี้ดวงตาเต็มไปด้วยความชอบอกชอบใจ

ักเท่าไหร่เลยนะขอรับท่านอา ถ้าเช

่อว่าหลังจากซ่งหยวนเจ๋อกลับไปแล้วย่อมถูก

อรับ” เขมกรคิดว่ากล่าวออกไปเช่นนี้แล้วหวังว่าซ่งหยวนเจ๋อจะเข้าใจเสียทีนะ...นอกจากเขามิอยากจะเป็นมิตรแล้

่ทำด้วยกัน เป็นการดีสำหรับเราสองคน...จะเป็นฟูเหริน

วกราดมองซ่งหยวนเจ๋อ ทั้งที่บอกอยู่ว่ามิสนใจที

อย่างมาก ข้าเห็นจะต