กเรื่องพวกนี้สักที ฉันอยากจะกลายเป็นคนที่เข้มแข็ง ขอเพ
.ตอนนี้ฉันน่ะ
วันผ
โทรไปหาพ่อกับแม่ของฉันทันที แต่ฉันไม่ได้บอกเรื่องนั้นใ
รรมของนักศึกษาปีหนึ่งมันค่อนข้างที่จะเยอะ อาจจะทำให้ทุกวันฉันต้อง
นของน้าสาวฉันมันค่อนข้างไกลจากมหาลัยฯ แล
ละแม่ของฉันตอบอนุญาตออกม
าบ้านไปคุยกับคุณน้าทั้งสอง ก่อนจะ
็นพี่เมฆ นั่นมันถือว่าเป็
ช่วยเหลือฉันตลอด ทั้งเรื่องช่วยฉันย้ายของไปหอ และเรื่
นผู้มีพระคุณ
เงยหน้าขึ้นมองสบตากับพี่เค้าด้วยรอยยิ้มที่สดใส ตอนนี้จิ
มีบ่อยครั้งที่ฉันชอบหลบสายตาพี่กรานต์ นั่นก็เพราะ
ต์พยักหน้ารับ ฉันจึงเดินแยกออกมาจ
นจะขับมาส่งที่มหาลัยฯ ถึงแม้ว่ามันจะมีบางวันท
ใครดีกับฉันได้เท่าพี่
RN P
ียบร้อย ผมก็เดินไปรวมกลุ่มกับเพื่อนที่ใต้ตึกคณะของต
ี่มึงไปกินรังแตนที่ไหนมาวะกรานต์” ไอ้เคสเพ
งอ่ะ” ผมพูดออกไปเสียงห้วนด้วยอารมณ์หงุดหงิดจนแทบจะระเบิดออก
ยใส่พวกมันให้หมด ถ้าไม่กลัวว่าจะเสียเ
รือไงเงินน่ะ” นาวินมันพูดขึ้นมานิ่งๆ พอได้ยินคำว่าเงิน ความ
หมือนอย่างกับจะเป็นห่วงผม แต่จริงๆ คือมันอยากจะเสือ
วก็ไม่ได้ แม่งเอ๊ย!” ผมแทบอยากจะพุ่งตัวเข้าชนกำแพงเพื่อให้ตัวเอง
พวกมึงก็รู้สิ่งพวกนี้มันไม่เคยเข้ามาอยู่ในหัวสมองกูแม้แต่นิดเดียว” ผมพูดด้วยสีหน้าที่จริงจั
็ได้ให้ยัยนั่นไปบ้านกูดิ เดี๋ยวกูจะจ
KARN
” ขณะที่พวกเราทั้งสามคนกำลังนั่งเรียนกันอยู่นั้น อยู่ๆ อิงค์ก็พูดขึ้นมา ฉันท
สงสัย อิงค์และนับดาวหันไปมองหน้ากันสัก
กรู้ว่าตกลงเธอเป็นอะไรกับพี่กรานต์แล้ว” นับดาวเป็นอธิบายออกมาเพื่อให้ฉันเข้า
ราะความจริงฉันกับพี่กรานต์ก็ไม่ได้มีอะไรกันสักหน่อย เขาก็แค่ไปรับไปส่งฉันเหมือนอย่างปกติ
ียงออกมาพร้อมกัน ก่อนที่พวกเธ
ไปที่กระดานหน้าห้อง ขณะที่หูก็กำลังฟังสิ่งที่อาจารย์กำลังอธิบาย ส่วน
นค่อนข้างที่จะสูง ฉันถึงต้องพยายามอย่
้งแต่ตอนนี้ อนาคตของฉั
เย
.Tru.
้อมกับสั่นไหวอย่างรุนแรง ฉันล้วงมือเข้าไปหยิบแล้วกดร
สียงลงไปด้วยน้ำเสียง
ยย้อนถามกลับมาเหมือนอย่างทุกที ฉันเองก็พึ่งจะเ
กแล้
บ แล้วนั่งอยู่ที่สว่างๆ ด้วยล่ะ เผื่อมีอะไรเกิดขึ้น”
นมือด้วยรอยยิ้ม พี่เขาน
พียงเวลาไม่นานเขาก็ขับรถมาจอดเที
วเอื้อมมือไปเปิดประตู
ปล่า” พี่กรานต์เอ่ยถามขึ้นมาขณะ
ะ” ฉันหันไปมองพี่กร
ะ อิงค์กับนับดาวก็ไปนะ” พี่กรานต์หันมาบอ
พักใหญ่ อีกใจหนึ่งมันก็อย
มเรื่องที่เกิดขึ้น พี่รู้นะว่าเวลาโฟกัสอยู่คนเดียวโฟกัสก็มักจะคิดถึงเหตุการณ์นั้
ะ กัสจะ
ิดขึ้นหรอก เพราะ