และภาพที่เห็นมันทำให้เธอสั่นไม่หายเลย คิดแล้วก็เอาโทรศัพท์ขึ้

้า แต่ดันเป็นจังหวะที่เขาเปิดประตูห้องออกมาประจันหน้ากับเธอพอดี ทั้งสองมองหน้ากันโดยอัตโนมัติ เขาอึ้งและจังงังไปกับใบหน

ปล่า” คเชนทร์เ

ไม่ลง” สิ้นคำ เสียงท้องก็

ย! เ

่งเล่นน่ะ เดี๋ยวผมหาอะไรมารองท้

ปรับประทานกับพ่อเลี้ยงมา จึงมี

ใส่ไข่ลงไปหนึ่งฟอง จะได้มี ประโยชย์และอิ่มท้องอีกต่างหาก นี่แหละเขา ใช้เวลาเพียงห้านาทีก็เรียบร้อย แล้วย

างเอาไว้ตรงโต๊ะญี่ปุ่นแบบนั่งพื้น พอเห็นครบเครื่องขน

ธอออกปากชมและยิ้มออกมาเพราะความล

เนี่ย ไม่รู้จะกินได้ไหมนะ” เขาตอบพลางทำสีหน้ายียว

ยงขึ้นจมูกพร้อมกับความเศร้าในแววตา

นี้ก่อน และเมื่อเขาสั่งเสร็จ เธอก็ก้มลงรับประทานบะหมี่ด้วยความจำใจ แม้จะไม่หิวแต่ท้องมันต้องการ ทว่ากินไปน้ำตา

ครื่องนอนเสียใหม่ เพื่อให้เธอเข้ามานอนในห้องนี้แทน มันเป็นความจำเป็นเพราะบ้านทั้งหลังมีเพียงหนึ่งห้อง เนื่องจากเป็นบ้านหน

นออกมาที่ห้องนั่งเล่นอีกครั้ง เห็นดังนั้นแล้วเธอก็มองด้

็ได้นะ ถ้าไม่รังเกียจห้องนอนผ

.. นอนห้องนอนคุณเหรอ

ั่งเล่นไม่ได้หรอก อีกอย

อกข้างนอกเหรอ แล้วจะนอนสบายเ

นี่เป็นโซฟาเบดดึงอ

ดีจัง ขอบคุ

ง่วงหรือ

ไม่ลงเลยค่ะ มัน

ผมก็ต้องรู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้น” เมื่อเขาเอ่ยเช่นนี้

ึงภาพนั้นแล้วเธอไม่

วแบบนี้” น้ำเสียงของเขาดูเอาเรื่อง ดูนักเลง ไม่เหมือนคนที่พร้อมจะรับฟังเ

.. ฉันเห็นเขากำลังมีอะไรกับผู้หญิง” จันทรภาเล่าสั้นๆ และหยุดเอาไว้เท่านี้

ล้วเจ้าบ่าวมันเลวแ

จะมาน่

เลย นั่นมันไม่เจ็บเท่ากับผู้หญิงท

ผมต้องตกใจกับอะไ

า ตัดสินใจไม่แต่งปล่อยให้ทุกอย่างมันพัง อย่างน้อยโชคยังดีที่ฉันไม่ทันไ

ขึ้นรถผม”

โทรศัพท์หันหลัง เพราะฉันคิดว่าเขาคงให้ลูกน้อ

กับตัวเองซะ เพราะว่าคุณโชคดีไม่ต้องตกนรกอย่างที่บอก ถ้าแต่งก็ไม่

ค่ไหนแล้วก็ไม่รู้ แ

ไรที่ต้องเป็นแบบนี้ แล้ว

ว่าเพื่อนรักจะไม่หักหลัง ที่ไหนได้ หญิงก็เลว

อแล้ว ได้รู้เท่าที่อยากรู้” เขารีบตัดบทเพราะไม่อยากใ

เป็นแขกของโรงแรมเหรอคะ หร

น้าที่ก็ทำให้เธอขมวดคิ้ว เพราะจำการแต่งตัวได้ เขาใส่สูทผูกเนคไท คิด

ขาถามกลับ

ราะคำว่าเจ้าหน้าที่คือพนักงานเท่านั้นแหละ แต่คิดว่าระดับเขาน่าจะสูงกว่านั้น ถ้

ื่อเหลือเก

บอก ฉันไม่จำ

ือนนี่แหละ อย่าคิดมา