เหรอคะ” ธันย์ณิชาหันมา

ิชัยนะว่า ฉันขอเวลาสักสองวัน แล้วฉันจะเอ

นมาใช้หนี้เสี่ยล่ะก็ มึงตาย” โด่งข่มขู่ส่งท้าย

่เมื่อไหร่ ทำไมวุ้นไม่รู้เรื่องเลยล่ะ

จะค่าเทอม ค่าเรียนพิเศษของวุ้น เงินเลยไม่พอใช้ แม่ก็เลยต้องไปกู้เสี่ยชัย ทบต้นทบดอกมาเรื่อยๆ ก็เป็นเ

ลัยเอกชนที่ค่าเทอมๆ ละเกือบห้าหมื่นบาท ไหนจะค่าเรียนภาษา และค่าเรียนทำเบเกอรีที่เธอขอวรนุชเรียนอีก ยังไม่รวมค่

ลัยเปิด วุ้นจะได้ช่วยแม่หาเงินเป็นค่าใช้จ่าย วุ้นรู้สึกผิดจัง

นลำบากได้เพื่อคว

ไปแม่ไม่ต้องลำบากเพื่อวุ้นแล้ว วุ้นจะทำงานหาเงินเลี้ยงพ่อกับแม่

นื่อยแล้วลูก” วรนุชดีใจที่ลูกสาวเรียนจบ เพราะเป็

ี่ไหนไปใช้หนี้เขา

ถามด้วยคว

” วรนุชพูดเสียงสั่น สีหน้าเต็มไปด้วยความหนักใจ “วุ้นกลับมา

นยืนแล้วเดินขึ้นไปยังชั้นบนของบ้าน โดยมีสายตาของลูกสาวมองตามไปอย่างเป็นห่วงและกังวลว่า คนเ

ยแต่ก็อาจช่วยสมทบจ่ายค่าดอกเบี้ยเสี่ยชัยได้ ธันย์ณิชารีบเดินขึ้นไปบนห้อง

ึงที่วรนุชซื้อให้ในวันคล้ายวันเกิดเมื่อหลายปีก่อน เพื่อนำเงินมาสมทบกับเงินที่เบิกมา รวมแล้วได้ห้าหมื่นสามพ

ี่นี่เชียวนะ มีธ

์ณิชา สีหน้าของคนถามเต็มไปด้ว

จิ๊บ” ธันย์ณิชาตอบ

่เห็นอยู่ใน

ณค่ะพี

งพูดคุยที่ดังผ่านประตูห้องที่เปิดแง้มอยู่ทำให้ปลายเท้าของเธอชะงัก เธอหยุดยืนแอบอยู่ริมขอบป

ย อีกสองวันต้องหาดอกเบี้ยไปให้เสี่ยชัยตั้งสองแสน ไหนจะเงินค่าตัวที่แม่ขอล่วงหน้าจากบรรดาผู้ชายตัณหากลับอีกสองแสนเจ็ดหมื่น รวมแล้วแม่ต้องหาเงินมาให้ได้สี

ม่ยังหาสาวพรหมจรรย์ให้พ่อเลี้ยงไม่ได้เลย แต่ถ้าหาได้แม่ถือว่าโชคดีมากเลย

ปหมด ประดังกันมาคราวเดียวกันด้วย” วรนุชหาทา

สุทธิ์ไปให้พ่อเลี้ยง เพราะพ่อเลี้ยงให้เงินตั้งห้าแสน แม่มีเงินไปส่งดอกเสี่

ลย ไม่อย่างนั้นนะ แม่ตายกับตาย ไอ้เสี่ยชัยมันโหดอย่างกับอะไรดี ได้ข่าวว่ามันฆ่าลูกหน

ี้เสี่ยชัยกับเสี่ยอีกหลายคนซะอีก สงสัยงานนี้ฉันต้องเตรียมต