ีนันจะยอม ถ้ามันทนเห็นแม่มันตายต่อหน้า

เตะและถีบ เพ็ญแขสะบักสะบอม เลือดไหลกบป

ด้ยินเสียงดังมาจากในบ้าน ยิ่งเห็นชาวบ้านมายืนดูเหตุกา

ำนวยใช้มือจิกหัวให้ลุกขึ้นยืน เธอรีบแกะมือพ่อเลี้ยงออกจากเส้นผมของเพ็ญแข นำตัวข

เลย ในเมื่อเรื่องแค่นี้ยังทำไม่ได้ แล้วเรื่องอื่นกูจะพึ่งพาได้ยังไง รู้ไหมว่าถ้ามึงไม่ยอมทำตามที่กูบอก บ้านหลังนี้ก็ต้องถูกยึด กูกั

าตัว หมายจะลงมือทำร้ายให้สมใจ นันทภัคทนเห็นมารดาถูกทำร้ายไม่ได้ รีบเข้

ล้ว” นันทภัคเข้าไปห้ามอีกครั้ง

งพ่อของนันทภัค เดินหาวลงมาจากชั้นบน ใบหน้ายุ่งเมื่อถูกรบกวน “ทะเลาะเรื่องอะไรอีกล่ะ อย่าบอกนะว่าเรื่องที่จะให้พี่นันแต่งง

าอี้หวาย มองบิดามารดาอย่างไม่พอใจ ก่อน

าก็หนา ยิ่งกูตบกูก็ยิ่งเจ็บมือ เปลี่ยนเป็นชกหน้าดีไหมเนี่ย” อำนวยยกกำ

ันฝืนทำในเรื่องที่ตัวเองไม่อยากทำ ยิ่งเป็นเรื่องนี้ด้วย

เห็นใจลูกก็มีมากกว่า ความเข้มแข

ด้เลย กูเอามึงตายแน่ๆ” ขาดค

่นหนีอำนวยที่ก้าวเข้ามาหา นันทภัครีบนำ

่งงานกับลูกชายเจ๊หงส์ นันยอมแล้ว ยอมทุ

ของนางหงส์กับเฮียเหลียง เจ้าของร้านทองชื่อดัง เธอรู้เรื่องเมื่อสองวันท

ากกู้เงินเจ๊หงส์มาร่วมลงทุนกับเพื่อนสนิทของอำนวย แรกเริ่มการลงทุนเป็นไปด้วยดี แต่ต่อมาเริ่มมีปัญหาและขาดท

ย์ค้ำประกัน ระยะเวลาผ่านไปเป็นปี อำนวยและเพ็ญแขจ่ายค่าดอกเบี้ยให้หงส์มาโดยตลอด จนกระทั่งเมื่อต้นปีที่ผ่านมา สองสามีภรรยาขาดสภาพคล่องทางการเงิน การชำระดอกเบี้ยเจ๊หงส์ล่าช้าไปหลายงวด ท้ายสุดก็ไม่มีจ่าย เจ๊หง

เพียงแค่นั้น ไม่คิดว่าวันนี้พ่อเลี้ยงจะตบตีมารดาด้วยเรื่องนี้ มีหรือลูกกตัญญูอย่างเธอจะไม่ยอมทำตามท

แต่งก็ไม่ต้องแต่ง แม่ทน

นยอมก็ดีแล้ว หนี้เราจะได้หมด มีเงินใช้ฟรีๆ อีกตั้

ทั้งชีวิตของนันเลยนะพี่

นลูกทรมานใจและกายได้ นางคนหน

งแต่เกิด ให้ข้าว ให้ที่อยู่ ส่งเสียเรียนทั้งที่ไม่ใช่ลูกในใส้ก็แล้วกัน” นันทราพูดกลางปล้อง เบ้หน้าใส่พ

เดิมๆ มาพูด ฉันเป็นแม่ ฉันก็ออกเงินช่วยเลี้ยงนันเหมือนกัน” เพ็ญแขทนไม่ไหว ต่อว่าลูกสาวคนเล็

ถูกตำหนิ รีบเข้าไป

แม่ถึงพูดกับนาแบบนี้ ฮือ” นันทนาใช้ความรักที่

จักคำว่าบุญคุณบ้าง กูเลี้ยงมันมา มันก็ต้องตอบแทนกู ไม่อย่างนั้นกูจะตบม

วยถ้อยคำรุนแรง บางครั้งเมากลับมาบ้านก็ทุบตี ทวงบุญคุณ นันทภัคเก็บความรู้สึกไว้เรื่อยมา ตระหนักว่า หากไม่มีอำนวย เธอคงไม่ได้ร่ำเรียนหนังสือ ไม่ได้มีชีวิตมาถึงทุกวันนี้ เพราะลำพัง