ดาวน์โหลดแอป
ประวัติการอ่าน

บทที่ 8 8

จำนวนคำ:2037    |    อัปเดตเมื่อ:03/06/2022

ิปากบอกเพ็ญแข เพราะไม่อยากให้มารดาคิดมากหรือเป็นทุกข์ อีกประการหนึ่งหากเพ็ญแขรู้เรื่อง ต้องไปต่อว่าอำนวย และนั่นอาจะเป็นที่มาของการทะเลาะเบาะ

็นล้าน” อารยาพูดตามตรง มองหน้าเพื่อนที่หน้าตาซีดเซียว น้ำตานองหน้าแล้วยิ่งสงสารขึ้นหลายเท่า “ฉันรู้ว่าแกรักแม่

คนแม่ลูก ทว่าเพ็ญแขไม่ยอมเพราะสำนึกในบุญคุณและรักอำนวยมาก อีกทั้งยังมีโซ่ทองคล้องใจกับอำนวยอีกคนคือ นันทนา เรื่องที่เธอเสนอแนะจึงไม่เป็นผล ครั้นจะให้นันทภัคย้ายออกมาอยู่กับตน เพื่อนรักก็ไม่ยอม

แก่ความสุขของตัวเองได้แล้วนะ” เบญญาภาร่วมช่วยพูด “น้านวยก็อะไรกับแกหนักหนา น้านวยไม่รักแก ฉันก็เข้าใจในเหตุผล

บรู้มากเท่าไหร่ ความเกลียดชัง ไม่ชอบหน้าที่มีต่ออำนวยยิ

ทนทุกข์ทรมานเองดีกว่าที่จะเห็นแม่ถูกทำร้าย” นันทภัคพูดเสียงเบา “ที่ฉันเล่าให้แกสองคนฟัง ไม่ใช่เพราะต้อง

ายในครอบครัว เธอมักจะมาปรับทุกข์กับเพื่อนรักทั้งสองเสมอ เล่าไปร้องไห้ไป ระบายความอัดอั

แค่แกอ้าปากบอก ฉันเต็มที่กับแกเสมอ แกยังมีโอกาสคิดทบทวนนะนัน ฉันอยากให้แกคิดดีๆ”

ภัคตอบเสียงเบา น้ำตาหยดเคลียแก้ม “ทุกการตัดสินใจของฉัน ถ้าเป

เคารพในการตัดสินใจของเพื่อน และไม่เบื่อหน่ายที่จะได้รับฟังความทุกข์ของนันทภัค ที่นับต่อจากนี้คงมีเพิ

นทนาของสามสาวยุติลงชั่วคราว คนเป็นเจ้าของร้านลุกขึ้น

ญญาภากล่าวคำทั

์ครับ” กันต

ทักทายอีกครั้ง และแนะนำ

ือหยิบเงินในกระเป๋า จากนั้นก็ยื่นให้เธ

ุณมาก

้ดอกไม้สั

้าอี้ริมร้าน มือเรียวสวยเปิดสมุดรับออเดอร์ เตรียมจดรายละเอียดลงไ

ห่างเหินยังไงบอกไม่ถูก แล้วชื่อเล่นคุณก็เ

ด้ดอกไม้อะไร แบบกระเช้าห

มื่อเห็นสีหน้าของคนที่ตนถาม เขารีบพูดต่อ “คือผมไม่รู้ว่า ผู้หญิงที่ผมจะให้ดอกไม้ชอบ

ไร เพราะทำให้เธอคิดว่า เขากำลังแอบชอบสตรีคนหนึ่งอยู่ และหมายใจจะจีบ จึง

ยงรับรู้ “จ๋าชอบด

ั้นเอาดอกล

กดีค่ะ แล้วให้จัด

นช่อครับ” เขาตอบ มองดูเบญญา

่ถ้าต้องการวันนี้ จ๋าต้องขอโทษด้วยค่

นี้ก็ไ

ราบว่าจะให้จ๋าเขียนว่าอะไรคะ หรือว่

ยนเองดีก

ะกลับมาพร้อมกับมัน “นี่คะคุณกันต์บอกว่าจะใช้ดอกไม้พรุ่งนี้ เห็นทีคุณกัน

้อความลงในการ์ดขนาดเล็กที่มีกลิ่นหอม เมื่อเขียนเสร็จ เขาเอ่

ามว่าเขาต้องการมันไปทำไ

ของดอกไม้ที่ผมจะให้” เขาบอกเธอในขณะที่สอดมันเก็บไว้ในซอง

รเปิดอ่านข้อความในการ์ด

เหมือนมีใครนำเข็มมาทิ่มใจจนเกิดความเจ็บปวดซ

ผมขอตัวกลั

เดินไปส่งเขาตรงประตู มองดูร่างสูง

ก...ต

ะ ดังโครมครามเสมือนมีกลองระดมตีรัวอยู่ในนั้น นัยน์ตาเขาเป็นอีกหนึ่งอย่างที่ก่อให้เกิดความร้อนวู

img

สารบัญ

บทที่ 1 1 บทที่ 2 2 บทที่ 3 3 บทที่ 4 4 บทที่ 5 5 บทที่ 6 6 บทที่ 7 7 บทที่ 8 8 บทที่ 9 9 บทที่ 10 10 บทที่ 11 11
บทที่ 12 12
บทที่ 13 13
บทที่ 14 14
บทที่ 15 15
บทที่ 16 16
บทที่ 17 17
บทที่ 18 18
บทที่ 19 19
บทที่ 20 20
บทที่ 21 21
บทที่ 22 22
บทที่ 23 23
บทที่ 24 24
บทที่ 25 25
บทที่ 26 26
บทที่ 27 27
บทที่ 28 28
บทที่ 29 29
บทที่ 30 30
บทที่ 31 31
บทที่ 32 32
บทที่ 33 33
บทที่ 34 34
บทที่ 35 35
บทที่ 36 36
บทที่ 37 37
บทที่ 38 38
บทที่ 39 39
บทที่ 40 40
บทที่ 41 41
บทที่ 42 42
บทที่ 43 43
บทที่ 44 44
บทที่ 45 45
บทที่ 46 46
บทที่ 47 47
บทที่ 48 48
บทที่ 49 49
บทที่ 50 50
บทที่ 51 51
บทที่ 52 52
บทที่ 53 53
บทที่ 54 54
บทที่ 55 55
บทที่ 56 56
บทที่ 57 57
บทที่ 58 58
บทที่ 59 59
บทที่ 60 60
บทที่ 61 61
บทที่ 62 62
บทที่ 63 63
บทที่ 64 64
บทที่ 65 65
บทที่ 66 66
บทที่ 67 67
บทที่ 68 68
บทที่ 69 69
บทที่ 70 70
บทที่ 71 71
บทที่ 72 72
img
  /  1
img
ดาวน์โหลดแอป
icon APP STORE
icon GOOGLE PLAY