นท

เธอและครอบครัวจะขึ้นเรือ และตอนนี้โซดากำลังหัวเราะสนุกสนานโดยมีขวัญชนกยืนยิ้มและคอยดูแลอยู่ใกล้ๆ เหมือนกับว่าพวกเขาเป็นครอบครัว

ูก” สิมิลันถามลูกสาวเสียง

ซดาจะหาแม่” โซดาเขย่าศีรษะอันโตนิโอ้ สอ

ซีดเผือดปากสั่นระริก ยื่นมือไปรับตัวโซดาจากชายแปลกหน้าแทบไม่ทัน ดี

ล่อยมือเลยนะ ยังรอจนพี่รับตัวยายจอมซนเรียบร้อยแล้วถึงได้ปล่อยเห็นไหม” ข

หากัน อีกทั้งยังตวัดสายตาขุ่นเขียวใส่ชายหนุ่มร่างใหญ่อีกทีอย่างไม่ชอบใจที่ทำให

สียงเสียงหวานใสดุจระฆังพูดกับลูกสาวตัวน้อย

้หญิงสาวที่ถูกใจหนีหงายไปดังหวัง เขาเอ่ยแนะนำตัวน้ำเสียงนุ่มทุ่มและมองหญิงสาวตรงหน้านัยน

งเรียกความสนใจได้อีกหลายเท่าตัว หัวใจหนุ่มที่ไม่เคยมองหญิงสาวนางใดเริ่มเต้

หนูทำแบบนี้ล่ะลูก รู้ไหมว่าแม่ใจหายแค่ไหนที่หันมาแล้วไม่เห็นหนูน่ะ ต่อไปหนูห้ามทำแบบนี้อีกนะคะคนเก่ง” สองแ

่ยืนยิ้มอย่างอารมณ์ดีอยู่ใกล้ๆ “ลุงเอาอีก แม่ เอาอีก” เด็กหญิงยื่นแขนเล็กป้อมไปห

ใบหน้าเนียนร้อนผ่าวและเห่อแดงขึ้นอย่

สียงหวานนุ่มเอ่ยขึ้น พร้อมกางมือรับร่

งไม่ชอบใจ หัวใจดวงน้อยเต้นแรงและเร็วเหมือนกับจะทะลุอ

อ้ถามโซดา จมูกโด่งซุกไซ้สูดความหอมจากแก้มเนียนนุ่ม แต่สายตามองสิมิลันอย่างว

่งเต้นแรงเร็วราวกับจะทะลุออกมาจากทรวงอก ใบหน้าขาวสว

าริษยาที่มี ใจร้อนเป็นไฟลน มือกำเข้าหากันแน่น อยากจะเข้าไปกระชากตัวโซดาและสิมิลันออกจากอัน

ม...คะ ป่านนี้คงชะเง้อหาจนคอยาวแล้วล่ะ” สมองครุ่นคิดหาทางให้พี่สาวถอยห่าง

นรับคำพูดน้องสาวเร็วรี่ พร้อมยื่นแขนไปรับตัวโซดา แต่ทั้งชายหนุ่มจอมวุ่นวายและลูก

าแขนใหญ่ ชี้ชวนให้ไปหาหญิงวัยกลางค

อกนึกขอบใจโซดาอยู่ในใจที่ช่างรู้ใจซะเหลือเกิ

ตนิโอ้ยิ้มทั้งปากและตา ไม่พอยังหันไปเลิกคิ้วให้สิมิลัน

ิลันยกมือจับศีรษะ มองตามแผ่นหลังหนาและร่างอวบของน้องสาวไปอย่างเจ็บใ

างเขาและโซดาอย่างแปลกใจ แล้วไหนยังจะมีสีหน้ายิ้มแย้มของลูกสา

างการแต่งกายที่ประดับประดาไปด้วยของดีมีราคา รวมไปถึงผิวพรรณราวกับลูกผู้ด

นน้องโซดาน่ารักดีนะครับ และเราก็ถูกชะตากันด้วย ใช่ไหมคนเก่ง” อันโต้นิโอ้บอกด้วยท่าทางเป็นกัน

ย่างเขาเป็นที่ถูกตาต้องใจหญิงหลายๆ คน แต่หญิงสาวตรงหน้านอกจ