img ซีอีโอแด๊ดดี้กับลูกแฝดน่ารักของเขา  /  บทที่ 1 จมลงไปในทะเล  | 0.27%
ดาวน์โหลดแอป
ประวัติการอ่าน
ซีอีโอแด๊ดดี้กับลูกแฝดน่ารักของเขา
ซีอีโอแด๊ดดี้กับลูกแฝดน่ารักของเขา
ผู้เขียน: Gabbi Galt
img img img
บทที่ 1 จมลงไปในทะเล
จำนวนคำ:1869    |    อัปเดตเมื่อ:18/07/2022

“ฉันรู้สึกร้อนรุ่มและไม่สบายไปหมดทั้งตัวเลยค่ะ ช่วยฉันทีนะคะ”

ซูหนวนจิ่วรู้สึกราวกับว่าทั้งร่างของเธอกำลังถูกไฟเผา เธอขยับตัวไปจุมพิตลูกกระเดือกของชายหนุ่มคนนั้นด้วยความอ้อนวอน และร้องขอให้เขามีอะไรกับเธอ

ไม่มีใครสามารถปฏิเสธผู้หญิงสวยอย่างเธอได้ เธอสวย มีเสน่ห์ และดุเย้ายวนมาก

“คุณเป็นคนขอเองนะ”

ชายคนนั้นกลืนน้ำลายจนลูกกระเดือกของเขากระดกขึ้นลง เพราะความหลงใหลไปกับเสน่ห์ของเธอ เขาจึงจับเอวเธอยกขึ้น และก้มตัวลงสนองราคะให้เธอ

“อ๊ะ...” หนวนจิ่วเริ่มครางด้วยความพอใจ

จากเสียงของเธอ มันยากที่จะแยกออกว่าเธอกำลังเจ็บปวด หรือว่ารู้สึกดีกันแน่

ในไม่ช้า ความปรารถนาอันท่วมท้นทำให้เธอโอบไหล่ของชายผู้นี้อย่างไม่สามารถควบคุมตัวเองได้ จังหวะการขยับร่างกายของเขาทั้งรวดเร็วและรุนแรงจนทำให้เธอถึงจุดสุดยอดในที่สุด ร่างกายของเธอสั่นสะท้านขณะที่นอนแนบไปกับเตียง

เธอเหนื่อยล้าและรู้สึกอยากพักผ่อน ก่อนที่เธอจะหลับตาลง เธอเห็นรอยแผลเป็นสะดุดตาบนหน้าอกที่เต็มไปด้วยเหงื่อของชายคนนั้น

... ...

เช้าวันรุ่งขึ้นหนวนจิ่วตื่นขึ้นมาด้วยความรู้สึกที่ยังเมาค้าง

ขณะที่ลืมตาขึ้น ร่างกายของเธอก็รู้สึกเจ็บระบมไปหมด โดยเฉพาะที่ร่างกายส่วนล่างของเธอ

เธอถูขมับตัวเองพลางพยายามเรียกสติตัวเอง

‘เกิดอะไรขึ้น? ฉันไม่ได้กำลังดื่มอยู่ในห้องของหวั่นโหรวเหรอ? ผู้ชายคนนั้นที่ฉันนอนด้วยเป็นใคร?’ เธอคิดในใจ

เมื่อคืนนี้เมิ่งหวั่นโหรวเชิญหนวนจิ่วให้ไปงานปาร์ตี้ล่องเรือสำราญ แล้วหลังจากนั้น...

ปัง! ประตูถูกกระแทกเปิดออก

“ให้ตายเถอะ! หนวนจิ่ว! เมื่อคืนเธอ...” ความประหลาดใจปรากฏชัดบนใบหน้าของหวั่นโหรว

และผู้ชายที่ยืนอยู่ข้างเธอ หรงยวี่ชู ก็ดูตกใจยิ่งกว่า

หนวนจิ่วตื่นตระหนกพลางดึงผ้าห่มมาคลุมร่างของเธอไว้ แต่นั่นก็ไม่เพียงพอที่ปกปิดรอยจูบที่เด่นชัดไปทั่วทั้งร่างของเธอได้

มีรอยฟกช้ำที่คอและแขนของเธอ และบรรยากาศในห้องก็บ่งบอกว่า เมื่อคืนนี้เธอได้ร่วมรักกับผู้ชายคนหนึ่ง

“ยวี่ชู ฉันไม่ได้...” หนวนจิ่วต้องการอธิบายตัวเองกับแฟนหนุ่มของเธอ

“หนวนจิ่ว เธอนอนกับผู้ชายคนอื่นจริง ๆ เหรอ! เธอทำแบบนั้นได้ยังไง? เธอนอกใจยวี่ชู!”

หวั่นโหรวดูไม่พอใจมาก ฟังดูเหมือนเธอเป็นคนที่ถูกนอกใจเสียเอง

พอได้ยินแบบนั้นหนวนจิ่วก็มองเธออย่างไม่อยากจะเชื่อสายตา

“ฉันไม่ได้ทำแบบนั้นนะ! หวั่นโหรว ทำไมเธอต้องโกหกด้วย?”

ภายในไม่กี่วินาที หนวนจิ่วก็นึกเหตุการณ์เมื่อคืนรวมถึงความเชื่อมโยงต่าง ๆ ออก

“อะไรนะ...? ฉันรู้แล้ว ยวี่ชู! หวั่นโหรวเป็นคนจัดฉากเรื่องทั้งหมดนี้ขึ้น ฉัน...”

“ไม่ต้องพูดแล้ว! คุณมันก็แค่อีตัว!” ยวี่ชูตวาดขัดจังหวะการพูดของหนวนจิ่ว ดวงตาของเขาส่องประกายเต็มไปด้วยความโกรธ และน้ำเสียงของเขาก็เต็มไปด้วยความรังเกียจ

“หนวนจิ่ว คุณก็เป็นแค่ผู้หญิงสกปรก เหมือนแม่ของคุณ! ที่ชอบยั่วยวนผู้ชายไปทั่ว ถ้าเธอไม่ได้ทำอะไรโง่ ๆ แบบนั้น ซูซื่อ กรุ๊ป ก็คงไม่ล้มละลายหรอก เป็นความผิดของเธอที่ซูซื่อ กรุ๊ป จบลงแบบนี้!“

“คุณกำลังพูดเรื่องอะไร ยวี่ชู? แม่ฉันทำอะไร?”

หนวนจิ่วรู้สึกมืดแปดด้านขณะที่เธอนั่งตัวแข็งทื่ออยู่บนเตียง

“คุณอย่ามาให้ผมเห็นหน้าอีก!”

พูดจบยวี่ชูก็เดินออกไปด้วยความโมโห เมื่อเขาเดินออกไปแล้วหวั่นโหรวก็เผยยิ้มเจ้าเล่ห์ออกมา

“ยวี่ชู รอฉันด้วย!”

เมื่อหนวนจิ่วสงบสติอารมณ์ได้อีกครั้ง เธอก็นึกบางอย่างขึ้นได้ จากนั้นเธอก็สวมเสื้อคลุม และตามเขาไปที่ดาดฟ้า เธอจำเป็นต้องคุยกับเขา

“ยวี่ชู คุณหมายความว่ายังไง? ซูซื่อ กรุ๊ป ล้มละลายได้ยังไง? และก็บอกฉันที ทำไมพ่อแม่ของฉันถึงตาย?”

หนวนจิ่วจับไหล่ของยวี่ชูไว้ด้วยมืออันสั่นเทา

ความรู้สึกผิดแสดงออกผ่านสายตาของยวี่ชูชั่วขณะ แต่ไม่นานมันก็ถูกแทนที่ด้วยความโกรธ

“พอสักที! ผมบอกคุณแล้วใช่ไหมว่าอย่ามาให้ผมเห็นหน้าอีก?”

เขาพยายามสะบัดตัวให้หลุดออกจากมือของหนวนจิ่ว

“แค่คุณบอกความจริงกับฉันมา แล้วฉันจะปล่อยคุณไป นะคะ ได้โปรด... ฉันต้องการที่จะรู้เรื่องนี้จริง ๆ ”

หนวนจิ่วยังคงจับยวี่ชูไว้ทั้งน้ำตา

เธอไม่ได้สนใจเลยว่าตอนนี้ตัวเธอกำลังยืนอยู่ข้างราวกั้น

ซึ่งเบื้องล่างนั้นเป็นทะเลที่แสนกว้างใหญ่ไร้ขอบเขต

“ผมไม่รู้ว่าคุณกำลังพูดถึงเรื่องอะไร ปล่อยผมเดี๋ยวนี้!”

ยวี่ชูหมดความอดทน เขาผลักเธอออกด้วยความโกรธ

ด้วยเหตุนี้ หนวนจิ่วจึงเซถอยหลัง และตกลงไปในน้ำ

“หนวนจิ่ว!” ยวี่ชูเอื้อมมือไปคว้าเธอไว้ แต่ก็ไม่ทันแล้ว

“อั่ก!”

ในไม่ช้าทะเลอันเชี่ยวกรากก็กลืนกินเธอ หนวนจิ่วไม่มีโอกาสแม้แต่จะร้องขอความช่วยเหลือ

หลังจากนั้น ผู้คนที่กำลังหลับใหลอยู่บนเรือสำราญก็ตื่นขึ้นมาทีละคน แต่ไม่มีใครรู้เลย ว่ามีหนึ่งชีวิตกำลังจมลงไปในน้ำอย่างช้า ๆ

... ...

ห้าปีต่อมา ที่สนามบิน

หนวนจิ่วเข็นรถเข็นขนสัมภาระ และกำลังเดินออกไปข้างนอก หมิงฮ่าวทำหน้าอย่างจริงจังแล้วพูดว่า “ให้ผมช่วยคุณแม่นะฮะ”

เธอก้มลงมอง และลูบผมที่อ่อนนุ่มของเขา “ลูกชายแม่มีน้ำใจจริง ๆ !”

“แล้วหนูล่ะคะ?” หมิงเจาลูกสาวของเธอซึ่งนั่งอยู่บนรถเข็นขนสัมภาระโผล่หน้าออกมา ดวงตาเป็นประกายนั่นทำให้เธอดูน่ารักมาก

“เธอเหรอ เธอก็มีน้ำใจที่ช่วยเพิ่มภาระให้พวกเราไง” หมิงฮ่าวพูดเหน็บแนม

หมิงเจายืดตัวขึ้นแล้วมองไปที่พี่ชายของเธอ

หนวนจิ่วหัวเราะคิกคักขณะดูลูก ๆ ของเธอโต้ตอบกัน และดวงตาของเธอนั้นก็เต็มไปด้วยความเอ็นดู

ทันใดนั้นเองโทรศัพท์ของเธอก็สั่น หลังจากที่หนวนจิ่วเหลือบมองข้อความ รอยยิ้มบนใบหน้าของเธอก็เลือนหายไป

ข้อความนั้นมาจากจี้หมิงซวี่ “โทรหาผมถ้าคุณมาถึง ผมเตรียมพี่เลี้ยง และรถให้คุณแล้ว” เธออ่านข้อความดังกล่าว

ขณะที่ตาของเธอกำลังจับจ้องอยู่ที่โทรศัพท์ หนวนจิ่วก็อดไม่ได้ที่จะนึกถึงความเป็นสุภาพบุรุษของชายคนนั้นขึ้นมา

เธอลังเลว่าจะโทรหาหมิงซวี่ดีไหม

ขณะที่กำลังตกอยู่ในห้วงความคิด เธอไม่ทันได้สังเกตว่าเกิดอะไรขึ้นกับลูก ๆ ของเธอ

หมิงเจาถือของเล่นชิ้นโปรดของเธอไว้ในมือ มันเป็นหมีคริสตัลทรงกลม และเธอก็กำลังเล่นกับมันอย่างมีความสุข

ในตอนนั้นเอง จู่ ๆ ก็มีคนเดินผ่าน และปัดมือของหมิงเจาจนทำให้หมีตกลงบนพื้น ในสนามบินคราคร่ำไปด้วยผู้คน ดังนั้นเมื่อหมีน้อยน่าสงสารตกลงมา มันจึงโดนเตะไปรอบ ๆ

“หมีของหนู!” หมิงเจาร้องเสียงดัง

“หมิงเจา เดี๋ยวก่อน!” หมิงฮ่าวตะโกน

หมิงเจาวิ่งไล่ตามหมีของเธอ โดยมีหมิงฮ่าววิ่งไล่ตามเธอไปอีกคน

ในไม่ช้าหมีก็กลิ้งจนไปหยุดอยู่ที่เท้าของชายคนหนึ่ง

“จับได้สักที!”

หมิงเจาหยิบหมีขึ้นมาด้วยรอยยิ้มก่อนจะเงยหน้ามอง

ผู้ชายตัวสูงและรูปร่างดีซึ่งอยู่ตรงหน้าเธอ เขาสวมชุดสูทสีดำทั้งตัว ใบหน้าของเขาดูดีน่ามอง และมีดวงตาที่ลึกล้ำ การปรากฏตัวของเขาทำให้ผู้ที่เดินผ่านไปผ่านมานั้นไม่กล้าเข้าใกล้เขา แต่ในทางกลับกันเขากลับเป็นที่ดึงดูดของหมิงเจา

ชายคนนั้นก้มลงมองสบตากับเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ ดวงตาของพวกเขาดูคล้ายคลึงกันมาก

แววตาของหมิงเจาทอแสงเป็นประกายก่อนที่เธอจะใช้แขนโอบรอบต้นขาของชายคนนั้นไว้

“คุณพ่อ!” เธอร้องออกมาด้วยความประหลาดใจ

บทก่อนหน้า
             บทถัดไป
img
สารบัญ
บทที่ 1 จมลงไปในทะเล บทที่ 2 พบกันอีกครั้ง บทที่ 3 คนดี บทที่ 4 ใบหน้าที่ไม่คุ้นเคย บทที่ 5 ผู้ชายขายตัว บทที่ 6 เธอจะไม่ไปไหนทั้งนั้น บทที่ 7 ผู้หญิงที่พูดจากลับกลอก
บทที่ 8 ทักษะด้านการแสดงที่ยอดเยี่ยม
บทที่ 9 แหวนอันล้ำค่า
บทที่ 10 บทลงโทษ
บทที่ 11 หน้าอกอันแข็งแกร่งของคุณมู่
บทที่ 12 โดนคนเลวไล่ล่า
บทที่ 13 เด็กคนนี้ดูคุ้น ๆ
บทที่ 14 เขาเป็นผู้ชายตัวอย่างนั้นเหรอ?
บทที่ 15 อุบัติเหตุเล็ก ๆ
บทที่ 16 คุณไม่คู่ควรที่จะเป็นลุงของผม
บทที่ 17 เธอเคยได้รับการปฏิบัติอย่างดีบ้างไหม?
บทที่ 18 ปกป้องเขาอย่างไม่ลังเล
บทที่ 19 ชายขายบริการที่แข็งแกร่งที่สุด
บทที่ 20 เจอพ่ออีกครั้ง
บทที่ 21 ลุงปีศาจ
บทที่ 22 ฝันถึงเรื่องอย่างว่า
บทที่ 23 คุณกำลังมองอะไร?
บทที่ 24 ความสนิทสนมในที่สาธารณะ
บทที่ 25 ไล่ออก
บทที่ 26 ให้ผมช่วยปรนเปรอความต้องการของคุณนะครับ
บทที่ 27 พรวันเกิด
บทที่ 28 ฝันไปเถอะ
บทที่ 29 ผมว่าผมเคยเห็นแหวนนั่นมาก่อน
บทที่ 30 คุณมู่ผู้โหดเหี้ยม
บทที่ 31 การลอบฆ่า
บทที่ 32 อันตรายเป็นเหมือนเงาตามตัว
บทที่ 33 ขโมยของของคนอื่น
บทที่ 34 เขาเองก็มีแผลเป็นด้วยเหรอ?
บทที่ 35 ไปงานปาร์ตี้
บทที่ 36 การหาเงินมันไม่ง่ายเลย
บทที่ 37 ไม้กันหมา
บทที่ 38 รักแท้
บทที่ 39 จูบที่ไม่คาดฝัน
บทที่ 40 ความเย็นยะเยือกและความร้อนที่รุนแรง
บทที่ 41 ค่ำคืนนั้น
บทที่ 42 แสดงความรับผิดชอบต่อเธอ
บทที่ 43 การดูแลพิเศษสำหรับผู้ชายขายตัวที่ดีที่สุด
บทที่ 44 ไอ้ประธานบริษัทสารเลวนั่น
บทที่ 45 หลานสะใภ้
บทที่ 46 คนขี้เหนียว
บทที่ 47 โวยวายในโรงเรียนอนุบาล
บทที่ 48 ทรงอำนาจ
บทที่ 49 พาเธอกลับมาทำงาน
บทที่ 50 คุณเอาเปรียบผม
บทที่ 51 แหวนวงนั้นปรากฏขึ้นอีกครั้ง
บทที่ 52 ข้อตกลง
บทที่ 53 ผู้ชายคนนั้นเป็นใคร?
บทที่ 54 คุณลูกค้ารายใหญ่
บทที่ 55 ไม่เข้าใจผู้ชายคนนี้เลยจริง ๆ
บทที่ 56 เพชรชมพูอาร์ไกล์
บทที่ 57 คุณอย่ามัดผมจะดีกว่า
บทที่ 58 น่าน่ากลับมาแล้ว
บทที่ 59 เธอไม่จำเป็นต้องโกหกฉัน
บทที่ 60 จ่ายเพิ่มเติม
บทที่ 61 ทำไมคุณถึงต้องโกรธขนาดนั้น?
บทที่ 62 เป็นของของแม่เขา
บทที่ 63 แหวนมันเคยอยู่ที่มือของเธอ
บทที่ 64 กาแฟสองแก้ว
บทที่ 65 ค่าบริการ
บทที่ 66 เรื่องบังเอิญ
บทที่ 67 กับดัก
บทที่ 68 ความหึงหวง
บทที่ 69 ได้รับบาดเจ็บ
บทที่ 70 ความกังวลของเธอ
บทที่ 71 ผู้หญิงที่มีค่าสำหรับเขา
บทที่ 72 ฉันรู้ว่าเขาอยู่ที่ไหน
บทที่ 73 ฉันเชื่อว่าคุณจะมา
บทที่ 74 ติดอยู่ในนั้น
บทที่ 75 คุณกลัวผมเหรอ?
บทที่ 76 ลงโทษเธอด้วยการจูบ
บทที่ 77 โอกาสในการแก้แค้นของเธอ
บทที่ 78 เส้าเหิงอยู่ในกำมือเธอ
บทที่ 79 การเจรจาต่อรอง
บทที่ 80 เชื่อใจโดยไม่มีข้อแม้
บทที่ 81 เอาเวลาไปใส่ใจกับเรื่องของตัวเองเถอะ
บทที่ 82 ฉันรู้ดีว่าฉันหน้าตาดี
บทที่ 83 มีบางอย่างแปลก ๆ เกี่ยวกับลูกสุนัขตัวนั้น
บทที่ 84 การได้กลับมาเจอกันของเราเป็นสิ่งที่ถูกกำหนดไว้
บทที่ 85 คุณสนิทกับคุณมู่เหรอ?
บทที่ 86 มีเพียงสองตัวเลือก
บทที่ 87 คุณชอบหนวนจิ่วเหรอ?
บทที่ 88 เส้าเหิงกำลังทำให้เขาลำบาก
บทที่ 89 ยวี่ฟูหญิงสาวผู้เย่อหยิ่ง
บทที่ 90 สองแม่ลูก
บทที่ 91 พ่อแม่เสียชีวิตไปก่อนวัยอันควร
บทที่ 92 ความเสน่หาที่เขามีต่อเธอ
บทที่ 93 ความร่วมมือระหว่างครอบครัวตระกูลจี้สิ้นสุดลงแล้ว
บทที่ 94 ฉากจูบบนถนน
บทที่ 95 ผมหงุดหงิดเพราะผู้หญิงโง่ · ๆ · คนหนึ่ง
บทที่ 96 เส้าเหิงถูกเข้าใจผิด
บทที่ 97 พ่อของลูก
บทที่ 98 อดีตของน่าน่า
บทที่ 99 หวันหวั่นเป็นอะไรไป
บทที่ 100 ฉันกำลังมีความรัก
img
  /  4
img
img
img
img