ได้ยินเสียงประตูคล้ายห้องฝั่งตรงข้ามเปิดออก ชายหนุ่มดีดกายลุกขึ้นไปยัง

หนึ่ง โทรศัพท์

่าจะให้ช่วยอะไรบ้างไหม เธอบอกไม่ต้อง แต่เธอถามว่าแ

ของโรงแรมโทร.ขึ้นมารายงานเขาทัน

ายไปทั้งคน แค่ปล่อยข่าวนิดๆ หน่อยๆ ในโซเชียล ไม่เกินวันสองวันก็คงหาตัวพบได้ไม่ยาก เว้นแต่เขาไม่อยากทำให้เป็นเรื่องเอิกเกริก ทีแรกกะจะเลื่อนเวล

กทางเพราะ จู่ๆ อันริมาหอบเสื้อผ้าออกจากบ้าน ดูท่าไม

ขหมายเดิมอีกครั้ง ศิ

มาแล้วครับ กำลั

รศัพท์กับกระเป๋าสตางค์ใส่ในกระเป๋าเสื้อคลุม ริมฝีปากหน้าติดรอยยิ้มอยู่หน่อยๆ เ

้มประตูห้องอย่างเตรียมพร้อม เก็บคีย์การ์ดคืนใส่กระเป๋าเสื้อค

็ได้ยินเสียงประตูห้องฝั่งตรงกันข้ามเปิด ยังไม่ทันได้มอง ร่าง

งถูกปิดลงในทันที หล่อนดิ้นขลุกขลักอย่างเอาเป็นเอาตายกับภัยร้ายที่เกิดขึ้น ถุงก

ุณ

้อย่างอารมณ์ดี ถามยียวนกลับ

วยประโยคนี้ แต่ความกลัวถึงอันตรายที่อาจจะเกิดขึ้น

ุ่มที่อยู่ในชุดคลุ

ามหล่อน

ชายหนุ่มก็เดิ

้องกา

ี้นิ้วไป

กอดกระเป๋าไว้แนบอก ภาวนาอ

่อยๆ ออมไม่น่าจะลืมง่ายขนาดนั้นนี่” ชายหนุ่มลงนั่งที

าไม่พร้อม ผลลัพธ์คงจะดีก

ร้อม แต่คืนนี้พ

.หล่อนไม่คิดว่าเข

องคุณไปเถอ

้มองเธอนั้นจ้องเขม็ง “คิดจะหนีไปจากพี่งั้

กไปเลยนะออกไป” หล่อนทำท่าจะ

่แล้วสิ ก็ไหนแต่ก่อนชอบพูดนัก ออมอย่างนั้น ออมอย่างน

คุณ ถ้าไม่ชอบก็ไม่ต

ุ่งไม่ได้ ผัวเมียกันจ

บๆ ไม่ให้บิดากับพี่ชายรู้ อันริมาคงเป็นได

ุษพอ ถ้าผู้หญิงไม่เต็มใจ คุณคงไม่ตื๊อต่อให้รำคาญใจหรอกมั

ดหนี พี่ยิ่งตาม เหมือนแมวไล่จับหนูยังไงล่ะ ถึงมันอิ่ม แต่มันก็ชอบจับหนู

แน่นจนเล็บจิกลงกลางฝ่ามือ ในสายตาเข

นกล้าโกรธเจ้าหนี้เวลาทวงหนี้บ้าง ทำตัวแบ

มษาด่าเขาด้วยความโกรธที่ตัวเองกำล

้า ดิ้นรนด้วยตนเองมาตลอด การลดค่าความเป็นคนด้วยการขายเรือนร่างไม่เคยมีอยู่ในหัว หล่อนเคยดูถูกผู้หญิงสิ้นคิ

ล้วจะได้นอน” เขาบอกแ

ะค้างแค่คืนเดียวทุกสิ่งทุกอย่างที่ขนมาจึงยังอยู่ในกระเป๋า ขณะจะก้าวผ่านชายหนุ่มที

่อย

องนอน” ดวงตาเขาวาววับ

้หล่อนตายเดี

กเป็นนางบำเรอของคุณแ

้าสิบล้านมาคืนพี่สิ เดี๋

ันริมาเป็นหนี้เขา

กับพี่อาร์ม” จันทร์เมษาเสีย

า ให้พี่เป็นคนตัดสินเอง ออมแค่ทำหน้าที่

หนทาง หล่อนไม่อยากเป็นนางบำเรอให