มจร

7.0

างเป็นอะไรที่สดใสซะเหลือเกิน ผมยืนบิดขี้เกียจไปมา อยู่ข้างนอกริมระเบียง พร้อมสูดอาการบริสุ

มาผ่อนคลายหลังจากเลิกเรียนซะส่วนใหญ่ ผมยืดเส้นยืดสายอยู่สักพัก เพื่อวอร์มร่

วนสาธารณะเพียงพอแล้ว เพราะต้องเตร

โอดโอย ของชายหนุ่มร้องด้วยความเจ็บปวด ใบหน

มือไหว้ขอชีวิตไม่ต่างจากคนแรก ร

ก่อนจะเดินไปหาเสียงต้นทางตามที่ได้ยินมา ผมแอบหลบอยู่หลังต้นไม้ใหญ่ ก่อนจะโผล่หน้ามองออกไป ภาพที่ผมเห็น

กำลังกำหมัดจะต่อยอยู่จังวะ คุ้นๆ เห

สูง ผลักร่างชายคนที่โดนต่อยลงไปบนพื

..นั้นมั

ว ไม่คิดเลยว่าไอ้ไผ่มันจะเป็นคนอันธพาลแบบนี้ ใครๆ ก็บอกว่ามันเป็นคนดี แต่ที่ไหนได้ มันคือคนเลวนั้นเอง ชอบทำร้ายร่างกายค

วิ่ง รองเท้าผ้าใบสีดำ

เห็นหมด

หลไม่หยุด สายตาที่แฝงความชั่วร้าย ยืนแสยะยิ้มส่ง

ป ได้แต่นั่งก้มหน้าด้วยความกลัว มันจะ

นี้” ไผ่ ยืนกอดอกตัวเอง เขาจ้อง

อื

ตรายต่อตัวเอง ร่างสูงตรงหน้าผม จ้องเขม็งมาทางผม เล

จยังละ ที่ห้ามไม

ี่พูดอะไรไปไม่คิด กูสัญญานะว่าจะไม่มายุ่งกับมึงอีก” ผม

ข้ามาในโลกของกูเอง จะม

ำไง บอกกูม

่นคิด พร้อมแสยะยิ้มอย่า

ย ทำให้กูรัก

ฮะ

มา ทำให้มันรักผมเนี่ยนะ คิ

ล้วนิ” แล้วผมจะเลือกอะไรได้ละ ไม่ว่าเลือกทางไ

....จะพยายาม

้ๆ ใบหน้าของผม ปากสีชมพูนุ่มๆ ของมัน ประกบที่ปากของผมอย่างนุ่มนวล ผมยืนตัวเกร็ง

ันนะ” รสชาติจูบกับผู้ชา

นกูไป

ล่นจูบผมไม่ให้ทันตัวเลย ถ้าเกิดผมหัวใจวาย

นี้ ทั้งๆ ที่ตอน ม.6 มันดูเป็นคนอ่อนแอ

ั่ง เจ๊ ดา อร่

นที่ไม่น่ายุ่งเข้าแล้วสิ แถมโดนมันขโมยจูบไปอีก โอ๊ยยย ซวยชิบจะทำยังไงดี จะโทรไปบอกไอ้ช

ช่วยเอาไปส่งให้แม่หน่อย” ผมลุกขึ้นเดินออกไป

ไปส่งก่อ

คอนโดหรู ร้านอาหารตามสั่งของเราเป็นเดลิเวอรี่ ส่

1543 สักครั้ง ประตูลิฟต์เปิดขึ้น ผมก้าวขาไปยังด้านขวาของคอนโดหรูแห่งนี้ สายตามองป้ายที่ติดอยู่หน้าห้องอย่างช้

อย่างช้าๆ แค่เพียงครึ่งหน้าของชายห

มายืนอยู่หน้าห้อง ผมยื่นถุงข้าวให้มันไป อย่างเก้ๆ กังๆ โ

ิญให้ผมเข้าไปในห้องมัน นี่มัน

อาหารต่อ” ขืนผมหลงกลเข้าห้องมันไ

งมองมาทางผม ขนผมแทบลุกไปทั้งตัวคิด

ข้าห้องมันมา ด้วยความกลัว เสียงป

คิดจะฆ่าผมทิ้งจริงๆ ใช่ไหมเ

ีปัญหา

ค่าข้า

ไผ่เดินมายังนั่งโต๊ะกับข้า

มัน เฮ้อ....เมื่อไรผมจ

นเพื่อนกูกินข

...ไ

ะผมอยากจะบ้าตาย แต่ก็พูดปฏิเสธมันไปไม่ได้ เดี๋ยวม

งผมร้องขึ้นมาทันควัน ตั้งแต่เช้าผมยังไม่มีอะไรตกถึงท้องเลย ผ

้ไผ่วางช้อนลง

” รีบๆ ให้มันกินเสร

กข้าวคำโตยื่นส่

ถอะ กูกิน

ูดน้ำเสียงเข้ม ก่อนจะยื่นข

ืนลงท้องไปอย่างจำใจ ถ้าไม่ใช่ร้านข้

แฟนไง” ใครมันจะไปจีบลงกันวะ ถ้าขืน

งไม่ทันได้คิดต่อเลยว่าผมจะ

กน่า ทำไมต้องกลั

สองคนนั้นซะน่วมเ

ิดหน่อย” นี่นะนิดหน่อย มีคนหนึ่งแขนเกือบห

นิดหน่อย

มึงเชื่อใจกูได้” แววตาขอ

เกรงใจมึงแล้วนะ

วอร่อ

..อร่อ

+++” เชี่ยยยย เล่นมุกอะไรของผมไปกันวะ น่าอาย

...วิธีจ

ากจะหายตัวไปจา

่าร

มาคำเดียว ทำให้หัวใจผมพองโตขึ้น

80” ผมหยิ

ีบขอตัวออกมา แต่ก็ยังไม่วาย

อะไร

้ำกับก

จู่ๆ ก็มาชวนผมอาบน้ำซะงั้น มั

ง 1

เสียงชายหนุ่มร้องโอดโอยออ

่งๆ สิวะ กูทำ

พึ่งเคยคร

กพักเดี๋ยว

องน้ำ ปรากฏเผยออกมา ร่างหนึ่ง ยืนขึ

ร็จแ

ยงน้

ะ ที่สระ

็นไร แค

ผ่มันเท่านั้นแหละ ที่แรกก็คิดว่ามันพาผมมาข่มขืนในห้องน้ำซะอีก ที่

แผ่นหลังของมัน มีแต่รอยเขียว

้าลงผมก็อยากจะถามมันนะว่าเรื่องมันเกิดอะไรขึ้น แต่

ินะ กูทายา

อทุกครั้ง ผมคิดจะจีบมันก็ต้องดูแลเอาใจใส่มันหน่อ

หรอก แผลแ

โดนอะไรมาอีกว่ะ” ทำไมผมรู้สึก

แล้ว” หึ.....งั้นแสดงว่าคนที่ผมวิ่งชนไปวันนั้นมันก็คือไ

คงไม่ได้ตั

เป็นคนวิ่งชนกู

่ใช่ มึงคิ

วเป็นปกติ ไ

รื่องอะไรให้มึงช่วยแล้ว” ดูม

ยากทา

ปเถอะ” เฮ้อ...ผมเดาทางมันไม่ถูกจริ

กลับแล้วนะ ดู

อื

งทำให้มันเป็นแบบนี้ตอนที่ผมเคยเรียนด้วยกัน มันเอาแต่นั่งเงียบๆ อยู่ริมข้างหน้าต่าง เวลาใครไปแกล้งมัน ผม