นไปหนึ่

ึกรบเสียอีก ทว่าความเร็วของม้ายังไม่เพียงพอ เขาอยากให้มันเร็วกว่านี้เพื่อที่จะได้ตามทันขบวนเกี้

ใจแฝงในความรู้สึกที่อยู่ๆ จางม่านอวี้ได้เป็นพระสนม นางกำลังจะเป็นของชายอื่น ซึ่งผู้ชายคนนั้นถือว่าเป็นเจ้าชีวิตของคนทั้งแคว้น รองแม่ทัพห

แต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้การเดินทางเร็วขึ้น เนื่องจากม้าเดินไม่ได้วิ่ง ส่งผลให้แรงอาชาไนยของรองแม่ทัพหนุ่มนำพา

ี้ จางม

เกี้ยวหยุดตาม หันมามองต้นเสียงที่ควบม้าเข้ามาใกล้ จางม่านอวี้ที่นั่งอยู่ในเกี้ยวได้ยินเสียงเรียกชื่อจากน้ำเสียง

กี้ยว เฉินต้าเหว่ยที่รักแม่นางขี้เหล่สุดหัวใจ กำลังจะยื่นมื

่านอวี้คือคนของฮ่องเต้ นางคือนางต้องห้าม ช

ม่ได้ อีกอย่างข้ายังไม่ได้เป็นพระสนม ข

ครู่ท่านกงกง ข

นเกี้ยว เปิดทางให้แม่ทัพหนุ่มล่ำลาจางม่านอวี้เฉินต้าเหว่ยเดินไปหยุด

นี้มาก่อน อยู่ๆ เจ้า

ม่านอวี้เป็นผล นางพร่ำขอต่อสิ่งศักดิ์สิทธิ์ให้ได้เจอเขาก่อนเข้าวัง “ทำไมเจ้ามาช้าจัง ข้ารอบ

้า เพราะไม่รู้ว่าเมื่

่นวายอยู่เนืองๆ และตอนนี้แคว้นฉานอยู่กำลังขยายอำนาจ คิดการใหญ่ชิงแคว้นจ้านมาเป็นของตัวเอง เฉินต้าเหว่ยในฐา

ปข้าคงไม่ได้ทำหมั่นโถวอีกแล้

แกร่งของเขากำลังมลาย แต่ถึงกระนั้นก็มีความรู้สึกที่เรียกว่ารัก

ข้าเป็นพระสนมนะไม่ได้ตายจากเ

ห้เจ้ากินเมื่อไหร่” เฉินต้าเหว่ยไม่ละสายตาจากดวงหน้าจางม่านอว

ทรมานใจ ความรู้สึกที่นางมีต่อเขายามออกรบคือความเป็นห่วง แต่ก็มีความเชื่อมั่นว่า เขาต้องกลับมาหาตน นำชัยชนะสู่บ้านเมือง ทว่าการจ

กัน เสร็จศึกเจ้าต้องรี

น่ ข้าต้องไปห

วว่า จางม่านอวี้จะโกรธที่คิดกับนางเกินเพื่อน ทว่าตอนนี้เขาต้องบอกให้นางรับรู้ เขาไม่ล่วงรู้อนาคต

ว” เสียงหลีกงกงกล่าวเตือน รองแ

เร็วกว่านี้ เจ้าคงไม่ได้เป็นพระสนมฮ่องเต้ แต่เป็นเมียข้าแทน ในเมื่อช

เหว่ย ยังรู้สึกเสียดายเวลาที่ผ่านมา หากเขาเปิดปากบอกรักนางเร็วกว่านี้ นา

เร่งเดินทางกันแล้ว

จางม่านอวี้หยิบผ้าเช็ดหน้าที่ปักเป็นอักษรชื่อยื่นให้เฉินต้าเหว่ย “เก็บม

ตัวสาวยอดดวงใจ เกี้ยวม้าได้เคลื่อนตัวเพื่อเดินทางต่อ ปลายนิ้วของทั้งคู่

รั้งใดๆ ของชีวิต นางไม่คิดว่าการล่ำลามันจะเจ็บปวด เจ็บราวกับมีหอกแหลมคมนับหมื่นพุ่งใส่หัวใจ เจ็บกับความโง่ของตัวเองที่ไม่เฉลียวใจสักนิดว่า เฉินต้าเหว่ยคิดกับตัวเ

้มมองดูผ้าเช็ดหน้าสีหวานที่ปักชื่อจางม่านอวี้ด้วยแววตาเศร้าโศก น้ำตาหยดไหลล

วในดวงใจข้า และจะ

่าจางม่านอวี้จะเป็นของชายอื่นที่สูงศักดิ์ ซึ่งเขามิอาจแย่งนางมาครอบครองได้ ความรักเขาก็มิม