รศัพท์มือถือของ กรรวีก็ดังขึ้น แ

าไง

ณเอ่ยถาม แต่ก็

ไปทำงา

ี่ทำงา

ใกล้รถไฟฟ้า” กรร

่วนมันสาหัสมากแกเอ๊ย เบียดเข้าไปสิ เบียดจนฉันจะได้เสีย

พ แบบนี้คงไม

ดฉันก็อยู่ติดรถไฟฟ้า ซื้อรถมาก็คงไม่ค่อยได้ใช้หรอก” ดา

อกมาจากหน้าหมู่บ้าน ฉันเหมือ

ฝาดไป

เซ้นต์ของตัวเอง พอรู้ว่าชายหนุ่มกลับมาแล้วแ

องแหละ ตอนนี้ตั้งใจขับ

ีกราวๆ ครึ่งชั่วโมงก็ถึงที่ทำงาน ซึ่งอยู่แถบชานเมือง พอมาถึงก็ม

ตลอดทั้งวันและเมื่อกลับมาถึงบ้านแล้วเห็นว่ารถของพสุธาจอ

้างอย่างสำหรับนำไปใช้ที่คอนโดมิเนียมเห็นเธอเข้า จึงเดินออก

ดีครับ

ิน อาดินกลับมา

เช้านี้

นตาไป” กรรวียิ้มกว้างออกมา ตอนไม่เจอหน้าเธอคิดถึงพสุธาเหลือเก

คร

ตอบข้อความมิลค์คื

คร

ยถาม ซึ่งความสดใสนี้ก็อันตรายจนพสุธาต้อง

บร้อยแ

าตั้งแต่เด็กๆ ทำให้กรรวีสามารถเข้านอกออกในบ้านของพสุธาได้ตลอดเวลา ในขณะที่ช

นขณะที่ตอนเด็กๆ กรรวีก็ชอบมาวิ่งเล่นที่บ้านเขา เพราะเมื่อก่อนมีบ่อปลาคร์าฟให้เธอไ

่ครั้งหนึ่งที่จู่ๆ กรรวีก็โผล่เข้ามาในบ้าน ซึ่งตอนนั้นเขาพึ่งอาบน้ำเสร็จแต่ยั

ขาตาไม่กะพริบ พอตั้งสติได้ก็วิ่งกลับบ้านไปอย่างรวดเร็ว

กาสหน้า

กพยับหมอกหรือยังคะ

ุณนะครับที่เข้า

ก่อนที่จะเงียบไปครู่หนึ่งราวกับกำลั

ี้อาดินว่

นัดแล้

ด้เรียนรู้ว่าเธอกับเขาชอบอะไร แต่ก็กินแห้วอีกตามเคย เพราะหลายปีมานี้ชายหนุ่มไม่เคยตอบรับนัด ท

งยิ้มกว้างให้พสุธา ทั้งๆ ที่เมื่อครู่เธอยังดูเศร้าอยู่ ซึ่งรอยยิ

อตัวไปรับสาย ในขณะที่กรรวีก็จำต้องกลับมาบ้านเช่นกัน ก่อนจะโทรศัพท

อมองไปบ้านของพสุธา เพียงแค่นี้ก็สร้างความสุขให้เธอได้อย

ยเสียเอง เพราะหากวันนั้นมาถึงจริงๆ เธอจะเขินจนทำตัวไม่ถู

ว้แล้วว่าจะจัดที่ไหน รูปแบบเป็นยังไง เล็กๆ

ว่าอยู่ตรงไหน ถ้าเข้าไปลองชุดได้เธอจะทำอย่างไม่ลังเล ของชำร่วยก็เลื

สุธาออกไปจากบ้าน โดยชายหนุ่มสวมชุดสบายๆ แม้จะเห็น

วเอง เธอคว้าโทรศัพท์มือถือมาถือไว้เพื่อจะกดโทร

่ยจบก็ส่ายหน้าแรงๆ เพื่อไล่ความคิด เพราะแม้อยากจะรู้ว่าพสุธาออกไปไหน ไปทำอะไรกับ

หากอาดินทำผิด เราต้องรับ