ตาคมยังจับจ้องมองร่างบางของปารวีไม่วางตา แต่ปารวีมองอีกคนที่ยังคงอยู่ในท่าเดิม

าแต่พ่อเลี้ยงรับคุณมาในตำแหน่งอะไรหรือครับ ผมไม่เคยเห็นใบสมัครงานของคุณผ่านตาเลย” ก้องหล้า

ก็ไม่ทราบเหมือนกันว่ามาทำงานในตำแหน่งอะไร เห็นรษาบอกว่าอย่างนั้น” ปารวีบอกไปตามความจริง เธ

งสาวของคุณปรินทร์หรื

ช่

ไปส่ง รอให้พ่อเลี้ยงตื่นแล้วค่อยมาคุยกัน เชิญทางนี้ครับ รถจ

ี้ผมพาเธอไปพักที่เรือนรับรองนะ” ก่อนออกไปเขาไม่ลืมที่จะหันมาสั่งงานดารินก

หญ่อย่างตื่นเต้น เธอมองทิวดอกไม้ในไร่ที่ยาวสุดลูกตาอย่างชื่นชม ดูตื่นตาตื่

.คุณก้องหล้า” ปารวีถามออกมา ทั้งที่สายตาก

และส่งออกที่คุณเห็นนั่นแหละ นอกจากนี้...ในอีกไม่กี่วัน เรากำลังจะเปิดโรง

ู้หญิงสวยคม รวมถึงการรู้จักแต่งตัวให้เข้ากับบุคลิ

รู้ว่าที่ไร่ทำหลายอย่าง ไม่น่าเชื่อว่าคนปากเสียอย่างนายนั่นจะสามารถบริ

ละครับ แล้วคุณรวีล่ะครับ เห็นอย่า

้นะคะ คือฉันก็ไม

ล่ะครับ หรือว่าที

ที่นี่มากด้วย แต่ไม่รู้ว่าจะเข้ากับคนที่นี่ได้ห

นี่ซะอีก เห็นคนเมืองส่วนใหญ่อยู่แบบนี้ไม่คอย

ม่ได้กลับมาเมืองไทยอีกเลยหลังจากนั้น แต่รวีก็ชอบความสงบ อากาศบริสุท

จากเมืองน

ด้ไม่กี่วัน” ปารวีตอบ แล้วเปิดกระจกรถออก โผล่หน้าและ

งของเธอเปล่งประกายให้ความรู้สึกชื่นชมกับความงามตรงหน้าอย่

นรับ

ี่หน้าบ้านพักรับรองของไร่ บ้านพักบนเนินหลังเล็ก

สมควร อีกอย่างผมก็ไม่รู้ว่าจะมีคนมาพัก แล้วพ่อเลี้ยงธามส์ไม่ได้บอกว่าคุณจะมาเริ่มงานวันนี้ ก็เลย

วเอง ตอนแรกทั้งสามคนแม่ลูกลำบากกันมาก เพราะแม่ของเธอไม่ยอมรับความช่วยเหลือใดๆจากพ่อของเธอสักครั้ง หลังจากที่ทั้งสามชีวิตเดินทางไ

ครับ จะได้เสร็จเร็วๆ

กมาอ้าง เธอยอมให้เขาช่วย และเธอก็รู้ว่าตัดสินใจถูก บ้านพักที่ไม่มีคนพักมานาน การทำ

งหล้าเป็นผู้ชายสุภาพ เขาดูอบอุ่นและเป็นกันเองมาก ทำให้ปารวีเข้าก

เกิดเสียงหัวเราะสดใสออกจากปากบางของปารวี กับก้องหล้าเองถึงแม้จะเหนื่อ

่มีใครเกิน” เสียงเข้มถากถางจากประตูบ้านทำให้สองหนุ่มสาวหยุดชะงัก ตาสองคู่มองชายหนุ

ก่ำ อีกแล้วนะ...เขากล้าดีอย่างไรมาว่าเธอเสียๆ หายๆ เธอมาเพื่อช่วยเขาแท้ๆ ก่อนหน

เพื่อน รู้สึกตกใจไม่น้อยที่เห็นเพื่อนเขาพูดแบ

ดูแต่งเนื้อแต่งตัว...ทำเหมือนอาชีพที่ต้องนั่งในตู้กระจกเวลาทำงาน จะสั้นไปถ

เป็นที่สุด เกิดมาไ

ม่ทัน” ไม่เพียงแต่วาจาถากถางเจ็บแสบ แต่สายตาคู่นั้นที่มองเธอตั้งแต่หัว

ปากผู้ชาย’ หญ

ไม่ทราบ” ปารวีตอบกลับ ริมฝีปากอิ่มของเธอสั่นระริกด้วยความโมโห เขากล้าดี

สี่เดือน แต่ถ้าเหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่อก็กลับไปซะ ที่ไร่ปกรักไม่ได้มีให้เด็กเส้นมาเดินโฉบไป

่เข้าใจ เห็นสาดคำพูดแสบร้อนเข้าหากันตั้งแต่นาทีแรกที่เจอ เขาก็

ำด้วย คำพูดของเขาเด็ดขาดและเป็นประกาศิ

คร และที่มากมายไปกว่านั้น ผู้หญิงคนนี้เป็นน้องสาวศัตรูเบอร์ต้นๆ

แล้วคุณจะได้รู้ว่าคนอย่างปารวี ไม่เคยมีใครหน้าไหนมาดูถูกเหยียดหยามไ