ก็ยังคอยตะล่อมไม่กระโตกกระตาก แม้จะมือเร็วไปบ้าง แต่ก็ไม่เคยถึงขั้นกอดกระชับแนบชิด จนร่างแทบจะจม

บผู้ชายคนอื่นนั่นแหละ เพียงเปลี่ยนจากรสช

ียว แนบปากลงบนลำคอระหง ขบกัดเม้มดูดลงไปแรงๆ ขาแกร่งสอดไพล่เล็กน้อยรัดสองขาเร

ทับอย่างรวดเร็ว ดวงตากลมโตเบิกกว้าง หัวใจแทบจะกระเด้งกระดอนหลุดหายออกจากตัว

ึดมาจากไหนไม่รู้มากมายมหาศาลทำให้มัญชิษฐาสามารถสลัดร่างหลุดออกจากแขนใหญ

ืดอกรับว่าทำผิดไปแล้ว เพราะอารมณ์เฮงซวยนั่นบังคับเอาไว้ไม่ได้ใช่ไหม อย่าคิดว่าฉันรู้ไม่ทันแกนะไอ

หน้าแดง ก่อนจะทนไม่ไหวปล่อยพรืดออกมาราวกับใครเอาขนไก่แหย่ที่ฝ่าเท้า ลำตัวแข็งแกร่ง

ัวเราะเสียดแทงเข้าไปในช่องหูของอีตาวายร้ายร่างยักษ์ ถ้ามีแสงสว่างสาดส่องมาพ

่น้อยนิดเดียว แต่ก็ทำให้ความโกรธที่มีอยู่เจือจางลงแม้จะไม่หมดทว่าก็ทำให้มีสติคิดได้ ไม่ควรพาตัวเองไปเสี่ยสู้กับศัตรูท

ม่ต้องทำอะไรเลย ส่วนเธอจบมาตั้งนานแล้ว แต่ไม่เคยคิดทำงานทำการให้เป็นชิ้นเป็นอัน ดีแต่คอยแบมือขอเงินพ่อไปวัน ๆ จะมีดีหน

ายของเก่าทิ้ง ได้คุณมาเ

มัญชิษฐาลืมความตั้งใจเดิมเสียสิ้น “ไ

ไหนมาต่อว่าให้อีกฝ่ายเจ็บปวดได้ เพราะทุกคนซึ่งหลุดออกไปจากปาก ล้วนแล้วแต่ทำให้อีกฝ่ายสนุกสนานค

่จะกินทรายแทนข้าว” แล้วไม่รอดูผลงานมัญชิษฐาหันหลังวิ่งสุดชีวิต แต่เธอก็ไปได้เพียงแค่ไม่กี่ก้าว “กรี๊ด...ป

คนปากจัดเอ่ยเสียงเข้มจัด ไล่จับมือเล็กซึ่งสะบัดป่ายปัดไปทั่วร่างให้เขาได้สะดุ้งสอดแทรกด้วยความเจ็บปวดแสบปวดร้อ

ท่าไหร่ มันยิ่งกระตุ้นให้ฉันอยากกัด...” ขบกัดฟันบนลำคอระหงจนคนตัวเ

ยงที่หลุดออกจากปากกลับกลายเป็นเสียงอู้อี้ แถมกายกลมกลึงก็ยังเริ

กความรู้แปลกประหลาด ซึ่งเกิดขึ้นในใจยามที่ริมฝีปากหนาทาบทับบนลำคอระหง ซุกไซ้คลอเคลียขบเม้มเรื่อยขึ้นไปพร้อมเสี

อนกัน” เขาอยากรู้ว่าเธอจะหวานมันและเร่าร้อนแค่ไหน ถึงได้ทำให

ม เมื่อครู่เขายังสัมผัสมันได้ไม่ถนัดถนี่และเต็มท

กกว้าง ทำให้เขารู้สึกเหมือนกับว่าเลือดในกายเริ่มจะพลุ่งพล่านและไหลเวียนไปทั่วร่าง ในลำคอแห

ถ้าหากไม่มีเรื่องของน้องสาวต่างมารดาเข้ามาเกี่ยวข้อง เขาก็คงยุ่งอยู่กับการติดต่องาน ไม่ก็นั่งเซ็นเอกสาร มองข้อมูลในจอ