ี่วิ่งเลยพุ่มไม้หนามาได้ สายตามองเห็นว่าพรพระพายยืนอยู่ไม่ไกล เขาเพ่งมองถึงได้รู้ว่าเวลานี้เธอไม่ขยับเขย

ทัพมดที่ลักล