นคนใจเสาะจริงๆ กลัวไปหมดว่าถ้าพูดบ
ิก” เอ่ยบอกจบโสภิตาก็เดินตรงไปยังประตูเพื่อจะออกไปจ
ุณห
ฉันจะกล
ๆ ก็ไม่หลีก เราต้อง